Biagio Marini
Biagio Marini (ur. 5 lutego 1594 w Brescii, zm. 17 listopada 1663 w Wenecji)[a][1] – włoski skrzypek i kompozytor wczesnego baroku.
| ||
| Data i miejsce urodzenia | 5 lutego 1594 Brescia | |
| Pochodzenie | włoskie | |
| Data i miejsce śmierci | 17 listopada 1663 Wenecja | |
| Instrumenty | skrzypce | |
| Gatunki | muzyka poważna, muzyka barokowa | |
| Zawód | kompozytor, skrzypek | |
W latach 1615–1618 był muzykiem w bazylice św. Marka w Wenecji. Następnie działał w Brestii (1620) i Parmie (1621). W latach 1623–1645 przebywał w Niemczech, najpierw u księcia w Neuburg an der Donau, a potem w Düsseldorfie. W końcu powrócił do Włoch. Działał w Mediolanie (1649), Farrarze (1652), w Vicenzie (1655). Ostatnie lata życia spędził w Wenecji i Brescii[2].
Marini jest twórcą sonaty solowej na skrzypce i basso continuo (Affetti musicali, Wenecja 1617). Rozwinął technikę gry na skrzypcach wprowadzając tremolo i dwudźwięki. Komponował madrygały, symfonie, arie, koncerty, psalmy, sonaty da chiesa i da camera[2].
UwagiEdytuj
PrzypisyEdytuj
- ↑ Dunn 2004 ↓.
- ↑ a b c Chodkowski 1995 ↓, s. 526.
BibliografiaEdytuj
- Encyklopedia muzyki. Andrzej Chodkowski (red.). Warszawa: PWN, 1995. ISBN 83-01-11390-1. (pol.)
- Thomas D. Dunn: Marini, Biagio. W: The New Grove Dictionary of Music and Musicians, vol. M. Oxford University Press, 2004. ISBN 978-0-19-517067-2. (ang.)