Bielany-Jarosławy
wieś w województwie mazowieckim
Bielany-Jarosławy – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie sokołowskim, w gminie Bielany[5][6]. Leży nad Starą Rzeką.
| wieś | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2011) | |
| Strefa numeracyjna |
25 |
| Kod pocztowy |
08-311[4] |
| Tablice rejestracyjne |
WSK |
| SIMC |
0668229[5] |
Położenie na mapie gminy Bielany  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa mazowieckiego  | |
Położenie na mapie powiatu sokołowskiego  | |
 52°20′03″N 22°15′28″E/52,334167 22,257778[1]
| |
Zaścianek szlachecki Jarosławy należący do okolicy zaściankowej Bielony, położony był w drugiej połowie XVII wieku w ziemi drohickiej województwa podlaskiego[7]. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa siedleckiego.
Wierni kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii Trójcy Przenajświętszej w Rozbitym Kamieniu[8].
Przypisy edytuj
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 5316
- ↑ Wieś Bielany-Jarosławy w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2020-03-17], liczba ludności w oparciu o dane GUS.
- ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r..
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 43 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ a b GUS. Wyszukiwarka TERYT
- ↑ Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ Anna Laszuk, Zaścianki i królewszczyzny : struktura własności ziemskiej w województwie podlaskim w drugiej połowie XVII wieku, Warszawa 1998, s. 91.
- ↑ [ttps://drohiczynska.pl/parafie/rozbity-kamien-parafia-sw-trojcy/ Opis parafii na stronie diecezji]
Linki zewnętrzne edytuj
- Bielany 1(2), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna, Warszawa 1880, s. 208.