Boris Pietrowicz Kirpikow (ros. Борис Петрович Кирпиков, ur. 24 czerwca 1919 we wsi Filkino (obecnie część miasta Sierow), zm. 10 stycznia 2005 w Moskwie) – radziecki generał porucznik, Bohater Związku Radzieckiego (1945).

Boris Kirpikow
Борис Петрович Кирпиков
generał porucznik generał porucznik
Data i miejsce urodzenia

24 czerwca 1919
Filkino (obecnie Sierow)

Data i miejsce śmierci

10 stycznia 2005
Moskwa

Przebieg służby
Lata służby

1938–1978

Siły zbrojne

Armia Czerwona
Armia Radziecka

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa

Odznaczenia
Złota Gwiazda Bohatera Związku Radzieckiego
Order Lenina Order Rewolucji Październikowej Order Czerwonego Sztandaru Order Czerwonego Sztandaru Order Suworowa III klasy (ZSRR) Order Wojny Ojczyźnianej I klasy Order Wojny Ojczyźnianej I klasy Order Wojny Ojczyźnianej II klasy Order Czerwonej Gwiazdy Order Czerwonej Gwiazdy Medal „Za zasługi bojowe” Medal jubileuszowy „W upamiętnieniu 100-lecia urodzin Władimira Iljicza Lenina” Medal „Za Zwycięstwo nad Niemcami w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941-1945” Medal jubileuszowy „Dwudziestolecia zwycięstwa w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945” Medal jubileuszowy „Trzydziestolecia zwycięstwa w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945” Medal jubileuszowy „Czterdziestolecia zwycięstwa w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945” Medal „Za zdobycie Berlina” Medal „Za wyzwolenie Warszawy” Medal jubileuszowy „30 lat Armii Radzieckiej i Floty” Medal jubileuszowy „40 lat Sił Zbrojnych ZSRR” Medal jubileuszowy „50 lat Sił Zbrojnych ZSRR” Medal jubileuszowy „70 lat Sił Zbrojnych ZSRR” Medal za Odrę, Nysę, Bałtyk

Życiorys edytuj

Miał wykształcenie średnie. Od 1938 służył w Armii Czerwonej, w 1940 ukończył szkołę artylerii w Podolsku, po czym został skierowany na Daleki Wschód jako dowódca plutonu w pułku artylerii, w końcu 1942 objął funkcję szefa sztabu dywizjonu. Od marca 1943 uczestniczył w wojnie z Niemcami, walczył w bitwie pod Kurskiem, później brał udział w walkach na Białorusi i Polsce, forsowaniu Dniepru, Wisły, Odry i szturmie Berlina m.in. jako dowódca 86 brygady artylerii ciężkiej 5 Dywizji Artylerii 4 Korpusu Artylerii Przełamania 3 Armii Uderzeniowej 1 Frontu Białoruskiego. W kwietniu 1945 został ciężko ranny. Do 1950 służył w Grupie Wojsk Radzieckich w Niemczech, w 1956 ukończył Wojskową Akademię Dowódców Artylerii im. Dzierżyńskiego, zajmował stanowiska dowódcze w artylerii, w 1964 był komenderowany służbowo do Egiptu. W 1956 objął dowództwo 10 Korpusu Obrony Przeciwlotniczej 1 Armii Obrony Przeciwlotniczej Specjalnego Przeznaczenia Moskiewskiego Okręgu Obrony Przeciwlotniczej (ze sztabem w mieście Dołgoprudnyj), 1975-1978 zajmował inne stanowiska w wojskach obrony przeciwlotniczej, w 1978 zakończył służbę wojskową w stopniu generała porucznika. W latach 1954-1958 był deputowanym do Rady Najwyższej ZSRR 4 kadencji. W 1985 otrzymał honorowe obywatelstwo miasta Sierow. W 2013 jego imieniem nazwano 4 Brygadę Obrony Przeciwlotniczej.

Odznaczenia edytuj

I inne.

Bibliografia edytuj