Cerura

	Cerura
	Schrank, 1802
	; widłogonka gronostajka
	; Gąsienica widłogonki siwicy
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	stawonogi
Gromada	owady
Rząd	motyle
Podrząd	Glossata
Rodzina	garbatkowate
Podrodzina	Notodontinae
Plemię	Dicranurini
Rodzaj	Cerura
	Typ nomenklatoryczny
	Phalaena vinula Linnaeus, 1758
Synonimy
	Dicranura Boisduval, 1828; Andria Hübner, 1822; Pania Dalman, 1823; Neocerura Matsumura, 1929; Apocerura Becker & Bender & de Lattin, 1974;
	Dicranura Boisduval, 1828; Andria Hübner, 1822; Pania Dalman, 1823; Neocerura Matsumura, 1929; Apocerura Becker & Bender & de Lattin, 1974;
	Multimedia w Wikimedia Commons

Cerura – rodzaj motyli z rodziny garbatkowatych.

Są to motyle o krępym ciele porośniętym wełnistym owłosieniem. Głowa jest zaopatrzona w słabo owłosione oczy złożone, krótkie głaszczki oraz krótsze od połowy przedniego skrzydła, grzebykowate, przy czym u samicy ząbkowane bardzo drobno czułki, natomiast pozbawiona jest ssawki i przyoczek. Tułów jest szeroki. Skrzydła mają białe lub popielatobiałe tło, czarny wzór i ciemne żyłki. Przednie skrzydła są wydłużone, zaś tylne owalne, niewielkich rozmiarów. Tylne odnóża mają jedną parę ostróg na goleniach. Odwłok jest duży, cylindrycznego kształtu^[1].

Gąsienice są foliofagami, żerującymi na liściach drzew^[1]^[2]. Wśród ich roślin żywicielskich wymienia się rodzaje: brzoza, migdałecznik, olsza, topola i wierzba^[3]. Jeśli potrzebne jest zimowanie, to odbywa się ono w stadium poczwarki. Owady dorosłe są aktywne nocą i przylatują do sztucznych źródeł światła^[1].

Rodzaj zamieszkuje krainy: palearktyczną i orientalną, od Europy Zachodniej i Afryki Północnej po Wyspy Japońskie, Tajwan, Indonezję i Timor^[3]. W Polsce reprezentowany jest przez dwa gatunki: widłogonkę siwicę i rzadką widłogonkę gronostajkę^[1]^[2].

Takson ten wprowadzony został w 1802 roku przez Franza de Paulę von Schranka. Zalicza się doń 19 opisanych gatunków^[3]:

Cerura australis Scott, 1864
Cerura candida Lintner, 1878
Cerura dayongi Schintlmeister & Fang, 2001
Cerura delavoiei (Gaschet, 1876)
Cerura erminea (Esper, 1783) – widłogonka gronostajka
Cerura felina Butler, 1877
Cerura iberica (Ortiz & Templado, 1966)
Cerura kandyia Moore
Cerura liturata Walker, 1855
Cerura malaysiana Holloway, 1982
Cerura menciana Moore, 1877
Cerura multipunctata Bethune-Baker, 1904
Cerura priapus Schintlmeister, 1997
Cerura przewalskyi (Alphéraky, 1882)
Cerura rarata Walker, 1865
Cerura scitiscripta Walker, 1865
Cerura subrosea (Matsumura, 1927)
Cerura tattakana Matsumura, 1927
Cerura timorensis Kiriakoff, 1970
Cerura thomasi Schintlmeister, 1993
Cerura vinula (Linnaeus, 1758) – widłogonka siwica

Przypisy edytuj

↑ ^a ^b ^c ^d Edward Sołtys: Klucze do oznaczania owadów Polski cz. XXVII Motyle – Lepidoptera, zeszyt 47-50. Sówki – Notodontidae, Thaumetopoeidae, Thyatriridae, Drepanidae. Warszawa: PWN, Polski Związek Entomologiczny, 1965.
↑ ^a ^b J. Heintze: Motyle Polski (wyd. II). Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, 1990.
↑ ^a ^b ^c Markku Savela: Cerura Schrank, 1802. [w:] Funet.fi [on-line]. [dostęp 2020-12-11].

[Sołtys-1] Edward Sołtys: Klucze do oznaczania owadów Polski cz. XXVII Motyle – Lepidoptera, zeszyt 47-50. Sówki – Notodontidae, Thaumetopoeidae, Thyatriridae, Drepanidae. Warszawa: PWN, Polski Związek Entomologiczny, 1965.

[Heintze-2] J. Heintze: Motyle Polski (wyd. II). Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, 1990.

[funet-3] Markku Savela: Cerura Schrank, 1802. [w:] Funet.fi [on-line]. [dostęp 2020-12-11].

[1]

[2]

[3]