Cissus australijski
Cissus australijski (Cissus antarctica) – gatunek rośliny z rodziny winoroślowatych (Vitaceae). W naturze występuje w wilgotnych regionach wschodniej Australii, od północno-wschodnich regionów Queenslandu po południowo-wschodnie krańce Nowej Południowej Walii. Preferuje górskie, wilgotne lasy na wysokości 700–1000 m n.p.m.[4] W wielu innych regionach świata, np. w cieplejszych regionach Stanów Zjednoczonych czy Europy sadzony jako ozdobna roślina ogrodowa. W Polsce, podobnie jak kilka innych gatunków z tego rodzaju, uprawiany wyłącznie jako roślina doniczkowa[5].
| |||
| Systematyka[1][2] | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Podkrólestwo | |||
| Nadgromada | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Nadklasa | |||
| Klasa | |||
| Nadrząd | |||
| Rząd | |||
| Rodzina | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
cissus australijski | ||
| Nazwa systematyczna | |||
| Cissus antarctica Vent. Choix Pl. t. 21 1803.[3] | |||
| Synonimy | |||
| |||
Morfologia edytuj
- Pokrój
- Roślina o budowie luźnego pnącza, o długich, wzniesionych pędach. Podczas wzrostu tylko częściowo korzysta z naturalnych podpór.
- Łodyga
- Pędy wzniesione, smukłe, drewniejące. Wytwarzają typowe dla rodziny winoroślowatych wąsy czepne, które są na końcu rozwidlone, pojawiają się naprzeciw liści. Szczytowe partie pędów owłosione. U nasady pęd może sięgać do 8 cm średnicy[4].
- Liście
- Parzyste przylistki są niepozorne (2–3 mm), owłosione i utrzymują się krótko. Liście pojedyncze, mniej lub bardziej ząbkowane, owalne lub sercowate osadzone są na ogonkach długości 1–2,5 cm. Blaszki liściowe mierzą 5 do 13 cm długości i 3,5 do 8,5 cm szerokości. Zarówno ogonki liściowe jak dolna strona blaszek pokryte są rdzawymi lub czerwono-brązowymi włoskami[4].
- Kwiaty
- Kwiatostan baldachokształtny, owłosiony, z licznymi, drobnymi kwiatami o średnicy 5–6 mm. Płatki barwy jasnożółtej długości 1,5–2 mm. Pręciki długości 1–1,25 mm zakończone pylnikami 0,5–1 mm. Podstawa kwiatu (dysk) mięsista, otacza podstawę zalążni[4].
- Owoce
- Niewielkie, kuliste jagody o średnicy około 9 mm. Zawierają dwa nasiona o wymiarach 5x7 mm, otoczone zielonym miąższem. Dojrzałe owoce barwy granatowej. Są cierpkie w smaku, chętnie zjadane przez ptaki[4].. W uprawie domowej kwitnie i owocuje niezwykle rzadko[5].
Uprawa edytuj
Jedna z najprostszych w uprawie roślin: dość szybko rośnie i znosi niekorzystne warunki w mieszkaniach. Miejsce najlepiej półcieniste, bez bezpośredniego słońca. Należy utrzymywać stałą wilgotność podłoża. Temperatura najlepiej nie za wysoka, w granicach 15-20 °C, zimą znoszą spadki do 8 °C. Nawozić umiarkowanie w okresie wegetacyjnym. Rozmnaża się łatwo przez sadzonki wierzchołkowe z dorosłych pędów. Podatny na niektóre szkodniki: przędziorki, roztocze, mszyce[6].
Przypisy edytuj
- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
- ↑ Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2012-01-29] (ang.).
- ↑ a b Cissus. [w:] The Plant List [on-line]. [dostęp 2012-01-28]. (ang.).
- ↑ a b c d e Australian Tropical Rainforest Plants. [dostęp 2012-02-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (30 kwietnia 2012)]. (ang.).
- ↑ a b Zoja Litwin: Kwiaty doniczkowe. [dostęp 2012-01-29]. (pol.).
- ↑ Moritz Bürki, Marianne Fuchs: Leksykon roślin doniczkowych i balkonowych. Warszawa: Świat Książki, 2010, s. 95. ISBN 978-83-247-1838-2.