Długie (powiat rypiński)
Długie – wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie rypińskim, w gminie Wąpielsk.
| wieś | |
 Pałac | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Wysokość |
103 m n.p.m. |
| Liczba ludności (III 2011) |
718[2] |
| Strefa numeracyjna |
56 |
| Kod pocztowy |
87-337[3] |
| Tablice rejestracyjne |
CRY |
| SIMC |
0850307 |
Położenie na mapie gminy Wąpielsk  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego  | |
Położenie na mapie powiatu rypińskiego  | |
 53°06′26″N 19°19′47″E/53,107222 19,329722[1]
| |
W latach 1954–1961 wieś należała i była siedzibą władz gromady Długie, po jej zniesieniu w gromadzie Strzygi. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa toruńskiego. Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011 r.) liczyła 718 mieszkańców[2]. Jest drugą co do wielkości miejscowością gminy Wąpielsk.
Historia
edytujWieś była wzmiankowana w 1323 r. w dokumencie książąt dobrzyńskich Bolesława i Władysława. W końcu XIV w. należała do Świnków - najpierw do Piotra, a potem Jakuba. Pod koniec XVI w. przeszła w ręce rodziny Plemięckich, po których majątek w drugiej połowie XVII w. przejęli Działyńscy.
W XVIII w. wieś należała do Zamoyskich, a później Cissowskich. W 1776 r. Michał Cissowski posiadał majątek obejmujący: Długie, młyn Bucha, Strzygi, Tadajewo, Tomaszewo, Warpalice oraz Wrzeszewo. W 1842 r. drogą koligacji rodzinnych majątek przeszedł w ręce rodziny hrabiów Broel-Platerów. Po śmierci hrabiego Krzysztofa Broel-Platera w 1871 r. majątkiem przez 30 lat zarządzała wdowa po nim, hrabina Elżbieta. W 1904 r. jej syn, Gustaw Broel-Plater, sprzedał majątek Arturowi Borzewskiemu. W okresie międzywojennym majątek obejmował ponad 1000 ha powierzchni i należał do największych majątków ziemskich w okolicach Rypina.
Obiekty krajoznawcze: We wsi znajduje się późnoklasycystyczny pałac z pierwszej połowy XIX w. usytuowany w rozległym parku krajobrazowym ze starodrzewem oraz stawem oraz budynek dawnego młyna z drugiej połowy XIX w.
Zobacz też
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 24087
- ↑ a b GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 227 [zarchiwizowane 2022-10-26].