Delta Virginis

gwiazda w gwiazdozbiorze Panny

Delta Virginis (Minelauva, δ Vir) – gwiazda w gwiazdozbiorze Panny. Jest odległa o około 198 lat świetlnych od Słońca.

Delta Virginis
δ Vir
Ilustracja
Położenie w gwiazdozbiorze
Dane obserwacyjne (J2000)
Gwiazdozbiór

Panna

Rektascensja

12h 55m 36,2s[1]

Deklinacja

+03° 23′ 50,89″[1]

Paralaksa (π)

0,01644 ± 0,00022[1]

Odległość

198,4 ± 2,7 ly
60,8 ± 0,8 pc

Wielkość obserwowana

3,38m[2]

Rozmiar kątowy

0,0098[2]

Ruch własny (RA)

−469,99 ± 0,22 mas/rok[1]

Ruch własny (DEC)

−52,83 ± 0,15 mas/rok[1]

Prędkość radialna

16,44 ± 0,22 km/s[1]

Charakterystyka fizyczna
Rodzaj gwiazdy

czerwony olbrzym

Typ widmowy

M3+ III[1]

Masa

1,5–2 M[2]

Promień

65 R[2]

Wielkość absolutna

−0,54m[3]

Jasność

630 L[2]

Temperatura

3720 K[2]

Alternatywne oznaczenia
Oznaczenie Flamsteeda: 43 Virginis
2MASS: J12553619+0323507
Bonner Durchmusterung: BD +04°2669
Fundamentalny katalog gwiazd: FK5 484
Boss General Catalogue: GC 17543
Katalog Henry’ego Drapera: HD 112300
Katalog Hipparcosa: HIP 63090
Katalog jasnych gwiazd: HR 4910
SAO Star Catalog: SAO 119674
Minelauva, Auva; LTT 13714, BDS 6308, CCDM 12557+0323

Nazwa edytuj

Gwiazda nosi tradycyjną nazwę Minelauva, wywodzącą się z arabskiego. Słowo ‏عوى‎ ʽawwā’ oznacza „szczekający (pies)”; termin ten dawniej odnosił się łącznie do gwiazd Beta Virginis, Eta, Gamma, Delta i Epsilon Virginis[2][4]. Międzynarodowa Unia Astronomiczna w 2017 roku formalnie zatwierdziła użycie nazwy Minelauva dla określenia tej gwiazdy[5].

Charakterystyka edytuj

Jest to czerwony olbrzym należący do typu widmowego M3 o jasności obserwowanej 3,38m, a więc jest to gwiazda widoczna gołym okiem[2]. Jest to także gwiazda zmienna półregularna, o jasności wahającej się pomiędzy 3,32m a 3,40m[6]. Minelauva jest chłodniejsza od Słońca, ma temperaturę 3720 K, ale jej jasność (bolometryczna, z uwzględnieniem znacznej emisji w podczerwieni) jest 630 razy większa niż jasność Słońca. Jej promień został zmierzony z wykorzystaniem interferometrii i okazał się 65 razy większy niż promień Słońca. Jej masa to 1,5–2 masy Słońca. Będąc na czubku tzw. gałęzi olbrzymów na diagramie HR jest w trudnym do określenia stanie ewolucyjnym: może ona mieć nieaktywne helowe jądro, mogła rozpocząć syntezę helu w węgiel lub zakończyć już ją[2].

Delta Virginis jest prawdopodobnie gwiazdą podwójną. W odległości kątowej 192,1″ od olbrzyma widoczna jest gwiazda o wielkości 11,79m (pomiar z 2014 roku)[7]. Jeżeli jest z nim związana, to jest to karzeł typu widmowego K, oddalony o co najmniej 5000 au od głównej gwiazdy. Jeżeli rzeczywiście te dwie gwiazdy tworzą jeden układ, oblicza się, że karzeł okrąża olbrzyma w czasie ponad 200 000 lat[2].

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. a b c d e f g Delta Virginis w bazie SIMBAD (ang.)
  2. a b c d e f g h i j Jim Kaler: Delta Virginis. STARS. [dostęp 2017-09-06]. (ang.).
  3. Obliczona na podstawie wielkości obserwowanej i paralaksy
  4. Virgo. W: Richard Hinckley Allen: Star Names Their Lore and Meaning. Nowy Jork: Dover Publications Inc., 1963, s. 469–470. ISBN 0-486-21079-0. (ang.).
  5. Naming Stars. Międzynarodowa Unia Astronomiczna, 2018-08-10. [dostęp 2018-12-06].
  6. V. Tabur, T.R. Bedding, L.L. Kiss, T.T. Moon i inni. Long-term photometry and periods for 261 nearby pulsating M giants. „Monthly Notices of the Royal Astronomical Society”. 400 (4), s. 1945–1961, 2009. DOI: 10.1111/j.1365-2966.2009.15588.x. Bibcode2009MNRAS.400.1945T. (ang.). 
  7. Mason et al.: WDS J12556+0324A. [w:] The Washington Double Star Catalog [on-line]. VizieR, 2014.