Dimmalætting (wym. [ˈdɪmːaˌlatːɪɳg]) – najstarszy, a zarazem jeden z najpopularniejszych dzienników ukazujących się na Wyspach Owczych. Jego nazwę, która często skracana jest do członu Dimma, tłumaczy się jako „Świt”. Redakcja gazety mieści się w Thorshavn.

Dimmalætting
ilustracja
Częstotliwość

dziennik

Państwo

 Dania

Terytorium zależne

 Wyspy Owcze

Adres

Niels Finsensgøta 10, Thorshavn[1]

Wydawca

P/F Dimmalætting

Pierwszy numer

5 stycznia 1878

Ostatni numer

13 września 2013

Redaktor naczelny

Árni Gregersen

Średni nakład

7 500 (2011)[2] egz.

Format

tabloid

OCLC

225606037

Strona internetowa

Historia edytuj

Próbny numer pierwszej farerskiej gazety 8 grudnia 1877 roku wydało Færø Amtstidendes Bogtrykkeri[3]. Niecały miesiąc później, 5 stycznia do sprzedaży trafiło pierwsze oficjalne wydanie Amtstidene for Færøerne (w wolnym tłumaczeniu Gazety urzędowej dla Farerów), noszącej również farerską nazwę Dimmalætting[a]. Lokalną nazwę gazety wymyślił Venceslaus Ulricus Hammershaimb, badacz języka farerskiego i twórca jego ortografii[3]. Połączył on słowa „dimmi” (ciemność) oraz czasownik „lætta” (odchodzić, łagodzić). Wyrażenie „dimmið lættir” oznacza tyle, co „ciemność odchodzi”, a więc także „nastaje jasność”. Utworzony od tego wyrażenia rzeczownik „dimmalætting” oznacza zatem świt.

W 1906 roku gazeta została organem prasowym nowo powstałej Partii Unii[3][4]. Do roku 1910 drukowana była wyłącznie w języku duńskim, natomiast w latach 1910–1947 w wersji mieszanej – duńsko-farerskiej. Później publikowano artykuły pisane niemal wyłącznie w języku farerskim.

W pierwszych latach wychodzenia gazety, Amtstidene for Færøern' ukazywała się tylko w soboty, natomiast w 1911 roku utworzono wydanie środowe. W 1920 roku gazeta została poszerzona z czterech do sześciu stron, a rok później zmieniono pierwotny format tabloid na duży format broadsheet. Pięćdziesiąt lat później gazeta publikowała już trzy razy w tygodniu co najmniej osiem stron[3]. W 1978 roku zrezygnowano z członu nazwy „Amtstidene for Færøerne” pozostawiając jako jedyny człon „Dimmalætting”.

W 1995 roku redakcja ogłosiła niezależność polityczną, zrywając formalnie z Partią Unii, stając się gazetą neutralną politycznie[3]. Od 1996 roku Dimmalætting wychodzi pięć dni w tygodniu. W kwietniu 2005 roku powrócono do formatu tabloid[3].

Nakład edytuj

Przez wiele lat Dimma była gazetą o największym nakładzie na Wyspach. W 2011 roku po raz pierwszy pod tym względem prześcignął ją miejscowy rywal – lewicowy Sosialurin[2][4].


Wartości podane ponad słupkami oznaczają liczbę egzemplarzy w tysiącach.

Redaktorzy naczelni edytuj

Uwagi edytuj

  1. Nazwa farerska była drukowana mniejszą czcionką ponad tytułem duńskim.

Przypisy edytuj

  1. Um Dimmalætting. Dimmalætting. [dostęp 2013-02-16]. (far.).
  2. a b IB01031 Population by sex, age and village/city (1985M01-2023M09), Statbank [dostęp 2023-10-20] (ang.).
  3. a b c d e f Um felagið. P/F Dimmalætting. [dostęp 2013-02-16]. (far.).
  4. a b Dimmalætting. Gyldenlal – Den Store Danske. [dostęp 2013-02-16]. (duń.).

Bibliografia edytuj

  • Jette D. Søllinge, Niels Thomsen: De danske aviser 1634-1989. T. 2: 1848-1917. Odense: Syddansk Universitetsforlag, 1989, s. 690-691. OCLC 159894411.
  • Jette D. Søllinge, Niels Thomsen: De danske aviser 1634-1989. T. 3: 1918-1991. Odense: Syddansk Universitetsforlag, 1991, s. 693-694. OCLC 474584533.
  • Arnbjørn Ó. Dalsgarð: Føroysk blaðsøga 1852-2002. Vestmanna: Sprotin, 2002. OCLC 66544000.