Drobnoporek mleczny
Drobnoporek mleczny (Postia tephroleuca (Fr.) Jülich) – gatunek grzybów z rodziny Dacryobolaceae[1].
.JPG) Górna strona owocnika | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Klasa | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
drobnoporek mleczny |
| Nazwa systematyczna | |
| Postia tephroleuca (Fr.) Jülich Persoonia 11(4): 424 (1982) | |
.JPG)
.jpg)
.jpg)
Systematyka i nazewnictwo edytuj
Pozycja w klasyfikacji: Postia, Dacryobolaceae, Polyporales, Incertae sedis, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].
Po raz pierwszy takson ten zdiagnozował w 1821 r. Elias Fries, nadając mu nazwę Polyporus tephroleucus. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu w 1982 r. Walter Jülich, przenosząc go do rodzaju Postia[1].
Synonimów naukowych jest 22. Niektóre z nich[2]:
- Bjerkandera cinerata P. Karst. 1890
- Boletus tephroleucus (Fr.) Spreng. 1827
- Oligoporus tephroleucus (Fr.) Gilb. & Ryvarden
- Polyporus tephroleucus Fr. 1821
Polską nazwę podał Władysław Wojewoda w 2003 r., przez S. Domańskiego gatunek ten opisywany był jako białak mleczny lub białak popielaty[3].
Morfologia edytuj
Jednoroczna huba o mięsistej konsystencji. Do podłoża przyrasta bokiem. Owocniki wyrastają pojedynczo lub w nielicznych skupiskach. Pojedynczy ma średnicę do 10 cm i grubość do 4 cm, brzeg ostry[4]. Kształt wachlarzowaty, konsolowaty lub półkolisty. Skórka zbudowana jest ze strzępek o żelatynowej konsystencji, początkowo promieniście włókienkowata, później gładka, czasami nierówna i guzkowata. Barwa górnej powierzchni kapelusza początkowo biała, później szarobiaława, popielatoszarawa i rogowoszarawa. Wysychając żółknie[5].
Rurkowaty, znajduje się na dolnej stronie owocnika. Rurki mają długość 3–8 mm, ich pory są bardzo drobne, okrągławe lub wydłużone. Mają średnicę 0,15-0–6 mm (na 1 mm mieści się ich zazwyczaj 4-6). Hymenofor jest białawy i tylko na porozrywanych brzegach żółtawy[5].
Miękki, mięsisty, biały i nie zmieniający barwy po uszkodzeniu. Nie posiada zapachu, smak łagodny, czasami kwaskowaty[5].
- Cechy mikroskopowe
System strzępkowy monomityczny. Strzępki kontekstu cienkościenne lub umiarkowanie grubościenne, z licznymi przegrodami, niektóre gęsto rozgałęzione. Mają szerokość 3–8 μm. Strzępki tramy głównie cienkościenne, o szerokości 2–4 μm, ze sprzążkami. Brak cystyd i innych płonnych elementów hymenium. Podstawki zgrubiałe, 4–sterygmowe, o rozmiarach 14–16 × 4–5 μm ze sprzążkami w podstawie. Zarodniki cylindryczne, lekko zakrzywione, bezbarwne, gładkie, nieamyloidalne, o rozmiarach 4,5–6 × 1–1,5 μm[6].
- Gatunki podobne
Jest kilka bardzo podobnych morfologicznie grzybów o białym owocniku i mięsistej konsystencji.
- drobnoporek gorzki (Postia stiptica). Najłatwiej odróżnić go smakiem – jest wyraźnie gorzki
- białak śnieżysty (Tyromyces chioneus). Wywołuje białą zgniliznę drewna, drobnoporek mleczny brunatną. Najłatwiej odróżnić te dwa gatunki analizą cech mikroskopowych
- gąbczak piankowy (Spongipellis spumeus). Ma pory okrągławo-labiryntowate, dwuwarstwowy miąższ i jest rzadki.
Występowanie i siedlisko edytuj
Notowany jest w Ameryce Północnej, Azji i Europie – tutaj najliczniej[7]. W Polsce podano wiele jego stanowisk w piśmiennictwie naukowym. Według W. Wojewody nie jest zagrożony[3].
Nadrzewny saprotrof rozwijający się na martwym drewnie drzew iglastych i liściastych, szczególnie na brzozie brodawkowanej, buku, olszy i jodle. Owocniki wyrastają od sierpnia do października[3].
Znaczenie edytuj
Grzyb niejadalny. Powoduje brunatną zgniliznę drewna[6].
Przypisy edytuj
- ↑ a b c Index Fungorum [online] [dostęp 2020-11-18] (ang.).
- ↑ Species Fungorum [online] [dostęp 2013-10-18] (ang.).
- ↑ a b c Władysław Wojewoda, Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, s. 477, ISBN 83-89648-09-1.
- ↑ Asgrauwe kaaszwam (''Oligoporus tephroleucus'') [online] [dostęp 2015-01-12].
- ↑ a b c Warmia i Mazury. Drobnoporek popielaty [online] [dostęp 2013-10-18].
- ↑ a b Postia tephroleuca [online], Mycobank [dostęp 2016-11-09].
- ↑ Discover Life Maps [online] [dostęp 2016-01-10].