Dzięcioł (film)

polski film komediowy

Dzięcioł – polski film komediowy z 1970 roku w reżyserii Jerzego Gruzy.

Dzięcioł
Gatunek

komedia

Rok produkcji

1970

Data premiery

21 maja 1971

Kraj produkcji

Polska

Język

polski

Czas trwania

85 min

Reżyseria

Jerzy Gruza

Scenariusz

Jerzy Gruza, Krzysztof Teodor Toeplitz

Główne role

Wiesław Gołas
Violetta Villas
Alina Janowska
Joanna Jędryka

Muzyka

Henryk Kuźniak, Juliusz Loranc

Zdjęcia

Zygmunt Samosiuk

Scenografia

Tadeusz Wybult

Kostiumy

Hanna Morawiecka

Wytwórnia

P.P. Film Polski
Zespół Filmowy Tor

Dystrybucja

Centrala Wynajmu Filmów

Nagrody
1971 Tadeusz Wybult Łagów (Lubuskie Lato Filmowe) − nagroda za scenografię
Supersam w Warszawie, miejsce pracy kilkorga bohaterów filmu
Osiedle Za Żelazną Bramą, miejsce zamieszkania rodziny Waldków

Zdjęcia do filmu zrealizowano w Warszawie (osiedle Za Żelazną Bramą, Supersam przy ul. Puławskiej, stacja kolejowa Warszawa Śródmieście, Ściana Wschodnia).

Film był wyświetlany wraz z reportażem Kredowe ślady WFD z 1970 roku[1].

Fabuła edytuj

Stefan Waldek (Wiesław Gołas) jest 40-letnim socjologiem, pracuje w warszawskim Supersamie. Jest całkowicie zdominowany przez swoją żonę Miśkę (Alina Janowska), sportsmenkę, która trenuje strzelectwo i często wyjeżdża na zawody sportowe. Pasją Stefana jest zbieranie płyt z głosami ptaków. Godzinami oddaje się swojemu hobby – słucha płyt z nagranymi głosami ptaków. Koledzy z pracy uważają go za dziwaka, który nigdy nie zdradził żony. Taka opinia współpracowników wzbudza niepokój Stefana. Koledzy z pracy dokuczają mu, że nie flirtuje z innymi kobietami. Stefan jest pantoflarzem, ale gdy żona wyjeżdża na zawody, postanawia spędzić czas w kobiecym towarzystwie. Pod nieobecność żony szuka przygodnego romansu. Gdy Miśka po raz kolejny zostawia go w domu tylko z dziesięcioletnim synem Pawłem (Roman Mosior), Waldek postanawia wykorzystać jej nieobecność, spędzając czas w towarzystwie innych kobiet. Na kilka dni zostaje słomianym wdowcem i − zazdroszcząc kolegom ich podbojów erotycznych − postanawia spróbować romansu z jakąś atrakcyjną kobietą. Najpierw umawia się z koleżankami z pracy − Ireną (Joanna Jędryka) i Małgosią (Jadwiga Duszak), potem podrywa ekscentryczną mecenasową Barbarę Tylską (Violetta Villas), stałą klientkę sklepu. Panie są wprawdzie wyzwolone i chętne, ale to − jak się niebawem okazuje − nie wystarczy.

Obsada edytuj

Przypisy edytuj

  1. Idziemy do kina. „Film”. 18, s. 15, 1971-05-02. Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe. [dostęp 2023-01-06]. 

Linki zewnętrzne edytuj