Stanisława Celińska

polska aktorka

Stanisława Maria Celińska-Mrowiec (ur. 29 kwietnia 1947 w Warszawie) – polska aktorka i wokalistka. Laureatka Orła za najlepsze drugoplanowe role kobiece w filmach: Pieniądze to nie wszystko (2001) i Joanna (2010).

Stanisława Celińska
Ilustracja
Stanisława Celińska podczas 46. Krajowego Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu (2009)
Imię i nazwisko

Stanisława Maria Celińska-Mrowiec

Data i miejsce urodzenia

29 kwietnia 1947
Warszawa

Zawód

aktorka, piosenkarka

Lata aktywności

od 1968

Zespół artystyczny
Teatr Współczesny w Warszawie
(1969–1974, 1981–1983, 2006–2011)
Teatr Nowy w Warszawie
(1983–1988)
Teatr Dramatyczny w Warszawie
(1989–1990)
Teatr Nowy w Poznaniu
(1990–1991)
Teatr Studio w Warszawie
(1995–2003)
Teatr Rozmaitości w Warszawie
(2000, 2003–2006)
Nowy Teatr w Warszawie
(2011–2015)
Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Srebrny Krzyż Zasługi Medal Stulecia Odzyskanej Niepodległości Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”
Strona internetowa

Życiorys

edytuj

Rodzina i edukacja

edytuj

Jest córką Stefana i Barbary Celińskich[1]. Ojciec był pianistą, a matka – skrzypaczką, która grała w orkiestrze Domu Wojska Polskiego[2][3][4]. Ze strony matki ma rosyjskie i hiszpańskie korzenie, zaś ojciec pochodził ze szlacheckiego rodu herbu Zaremba[5]. Jest jedynaczką, ale ma starszą siostrę przyrodnią Elżbietę z pierwszego małżeństwa ojca[6]. Po śmierci ojca wówczas trzyletnia Celińska razem z matką zamieszkały u jej babki (macochy matki), Janiny Łysakowskiej[7].

Maturę zdała w XLI Liceum Ogólnokształcącym im. Joachima Lelewela w Warszawie[8]. W 1969 ukończyła naukę w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej w Warszawie pod kierunkiem Ryszardy Hanin i Ryszarda Barycza[9]; jej spektaklem dyplomowym była sztuka Gwiazdy i winogrona w reżyserii Mariana Jonkajtysa[10].

Kariera aktorska

edytuj

Jako dziecko występowała podczas kościelnych jasełek[11]. Kiedy miała 12 lat, zainspirowana książką o aktorce Helenie Modrzejewskiej, podjęła decyzję, że zostanie aktorką[12]. W tym celu zapisała się kółka teatralnego prowadzonego przez Krystynę Kłosowską, później uczęszczała na zajęcia aktorskie Jerzego Kamieńskiego w Pałacu Młodzieży w Warszawie i uczyła się aktorstwa u Mirosława Gruszczyńskiego w Żoliborskim Domu Kultury[13]. Była jednym z założycieli kabaretu studenckiego „Coś”, z którym w 1967 otrzymała pierwszą nagrodę na Przeglądzie Teatrów i Kabaretów Studenckich Warszawy i zajęła drugie miejsce na 2. Festiwalu Artystycznym Młodzieży Akademickiej w Świnoujściu[14]. Brała udział w programach muzycznych i spektaklach Studenckiego Teatru Satyryków. Odrzuciła propozycję występów w Kabarecie Olgi Lipińskiej[15].

 
Celińska jako „Japonka po przejściach” w Udając ofiarę braci Presniakow

Występowała w teatrach warszawskich: Współczesnym (1969–1974, 1981–1983, 2006–2011), Nowym (1983–1988), Dramatycznym (1989–1990), Studio (1995–2003) i Kwadrat, a także Teatrze Nowym w Poznaniu (1990–1991). Występowała także w Teatrze Telewizji i Teatrze Polskiego Radia[16]. W 1984 premierowo wystąpiła w monodramie De Profiundis według Pieśni Jana Kochanowskiego i biblijnej Księgi Hioba w przekładzie Czesława Miłosza[17]. Za występ w spektaklu Sary Kane Oczyszczeni (reż. Krzysztof Warlikowski) w Teatrze Rozmaitości w Warszawie otrzymała w 2002 nagrodę Feliksa Warszawskiego za najlepszą drugoplanową rolę kobiecą[18]. W latach 2011–2015 była aktorką Nowego Teatru w Warszawie, w którym występowała w spektaklach Krzysztofa Warlikowskiego[19].

Jako aktorka filmowa zadebiutowała rolą Żydówki Niny w filmie Andrzeja Wajdy Krajobraz po bitwie (1970) u boku Daniela Olbrychskiego[20]. Po sukcesie dramatu odrzuciła propozycję zagrania Kasi w ekranizacji Wesela i wcielenia się w postać Marianny Cel w biograficznym filmie wojennym Bohdana Poręby Hubal[21]. Zagrała w filmach: Piżama (1971) Antoniego Krauze, Na przełaj (1972) Janusza Łęskiego, Hipoteza (1973) Krzysztofa Zanussiego i Nie ma róży bez ognia (1974) Stanisława Barei[22]. Sympatię widzów zyskała dzięki roli Agnieszki w dramacie Jerzego Antczaka Noce i dnie (1975)[22]. W latach 90. odrzuciła propozycję zagrania w ekranizacji Ferdydurke[23]. Za rolę dozorczyni w dramacie Feliksa Falka Joanna (2010) otrzymała nagrodę Orła za najlepszą drugoplanową rolę kobiecą[24].

Telewizyjną rozpoznawalność zyskała dzięki rolom serialowym: zagrała Bożenę Lewicką w Alternatywy 4, Janeczkę w Samym życiu i Haliny Czajki w Mamuśkach[25].

Została bohaterką filmu dokumentalnego Marty Węgiel Dekalog pewnej aktorki, czyli Stasia Celińska (2001)[26].

Kariera muzyczna

edytuj

Kiedy była nastolatką, nagrała z Jerzym Kamińskim swoją pierwszą autorską piosenkę – „Piegowata dziewczyna”, która została wyemitowana w audycji radiowej Na warszawskiej fali[27]. W tamtym okresie śpiewała tez utwór „Cień” ze słowami Mariana Hemara[28]. Zwyciężyła w telewizyjnym konkursie muzycznym Dziewięciu najlepszych, w którym zaśpiewała piosenki „Malowana lala” Karin Stanek i „You Are My Destiny” Paula Anki, a w nagrodę wystąpiła podczas koncertu zespołu Niebiesko-Czarni we Wrocławiu[29].

Dostrzeżona podczas telewizyjnego występu z kabaretowym programem Czas wiśni, otrzymała w 1969 zaproszenie do udziału w konkursie „Debiutów” w ramach 7. Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu, w którym zwyciężyła z utworem „Ptakom podobni”[30].

Wielokrotnie brała udział na Przeglądzie Piosenki Aktorskiej, a jej występy otrzymywały zawsze pozytywne recenzje krytyków dzięki jej tubalnemu głosowi, osobowości i umiejętnościom interpretacyjnym[31]. Do klasyki przeszedł jej krótki, ale efektowny występ z piosenką „Uśmiechnij się! Jutro będzie lepiej!” w 1994[32][33]. Popularność zdobył także „Song sprzątaczki” w jej wykonaniu[34]. Występuje bądź występowała z recitalami: Piękny świat (w którym śpiewała utwory Papuszy), Zorba i inni, Piękny świat i Domofon, czyli śpiewniczek Stanisławy C[35].

 
Celińska (2011)

W 2009 wydała singiel „Atramentowa rumba”, który nagrała z zespołem Los Locos[36]. W 2012 premierę miał jej album pt. Nowa Warszawa, który nagrała z pianistą Bartłomiejem Wąsikiem i Royal String Quartet. W maju 2015 wydała album pt. Atramentowa…, za którego wysoką sprzedaż uzyskała certyfikat podwójnie platynowej płyty. W odpowiedzi na sukces komercyjny albumu w październiku 2015 wydała jego reedycję pt. Atramentowa… Suplement zawierającą dodatkowe utwory[37] (status platyny) oraz Świątecznie...[38][39], za którego sprzedaż uzyskała status złotej płyty. Wszystkie trzy albumy Celińskiej znalazły się w pierwszej 50 najlepiej sprzedających się płyt w 2016.

25 maja 2018 wydała album pt. Malinowa, za który uzyskała certyfikat złotej płyty[40], a w marcu 2019 otrzymała nagrodę Fryderyka w kategorii album roku – muzyka poetycka[41]. W czerwcu tego samego roku wystąpiła na 56. Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu[42][43]. W czerwcu 2018 wystąpiła w koncercie Od Opola do Opola podczas 55. KFPP w Opolu, na którym otrzymała Nagrodę TVP1. 10 listopada tego samego wystąpiła podczas Koncertu dla Niepodległej. 2 czerwca 2019 wzięła udział w koncercie z okazji 40 rocznicy pielgrzymki Jana Pawła do Polski, podczas którego wykonała „Inwokację” Adama Mickiewicza do muzyki Macieja Muraszki[44][45]. 6 września 2020 podczas koncertu premier na 57. KFPP w Opolu otrzymała nagrodę publiczności im. Karola Musioła za utwór „Niech minie złość”[46][47].

Życie prywatne

edytuj

Jej mężem był aktor Andrzej Mrowiec, z którym ma dwoje dzieci: córkę Aleksandrę i syna Mikołaja[48].

Otwarcie mówi o swoim alkoholizmie[49]. W lipcu 1988, w wieku 41 lat[50], zaprzestała spożywania alkoholu[51].

Dyskografia

edytuj

Albumy

edytuj
Rok Dane dot. albumu Pozycja na liście Certyfikat Sprzedaż
POL
2002 Złota kolekcja: Ptakom podobni
Złota kolekcja: Portret muzyczny
  • Data: 2002
  • Wydawca: EMI Music Poland
  • Format: CD
2012 Nowa Warszawa (oraz Bartek Wąsik i Royal String Quartet)
  • Data: 7 grudnia 2012[52]
  • Wydawca: Nowy Teatr
  • Format: CD, digital download
40[53]
2015 Atramentowa… 1[55]
  • POL: 60 000+
Atramentowa… Suplement
  • Data: 23 października 2015[57]
  • Wydawca: Polskie Radio
  • Format: CD, digital download
1[58]
  • POL: platynowa płyta[59]
  • POL: 30 000+
2016 Świątecznie...
  • Data: 10 listopada 2016[60]
  • Wydawca: Musicom
  • Format: CD, digital download
10[61]
  • POL: złota płyta[62]
  • POL: 15 000+
2018 Malinowa…
  • Data: 25 maja 2018[63]
  • Wydawca: Musicom
  • Format: CD, digital download
3[64]
  • POL: platynowa płyta[65]
  • POL: 30 000+
2020 Jesienna...
  • Data: 26 maja 2020[66]
  • Wydawca: Musicom
  • Format: CD, digital download
7[67]
2021 Domofon 15[69]
2022 Przytul
  • Data: 26 maja 2022[70]
  • Wydawca: Musicom
  • Format: CD, digital download
13[71]
2024 Uwierz
  • Data: 22 listopada 2024[72]
  • Wydawca: Musicom
  • Format: CD, digital download
85[73]
„–” album nie był notowany.

Albumy koncertowe

edytuj
Tytuł Dane dot. albumu
Koncerty w Trójce vol. 3. Nie jesteś sama. Piosenki
Agnieszki Osieckiej
(oraz Artur Barciś i Krystyna Tkacz)
  • Data: 27 maja 2013
  • Wydawca: Polskie Radio

Pocztówki dźwiękowe

edytuj
Tytuł Dane dot. albumu
Mówiły mu (Maryla Rodowicz) /
Ptakom podobni (Stanisława Celińska)
  • Data: 1969
  • Wydawca: B. Praśniewska Studio Nagrań

Single i notowane utwory

edytuj
Tytuł Rok Pozycja na liście Album
LP3
[74]
„Czerń i biel” 2015 6 Atramentowa…
„Wielka słota” (gościnnie: Zygmunt Staszczyk) 7
Trudny dzień 26 Atramentowa… Suplement
„Jej portret” (oraz Kinga Preis, Eliza Rycembel) 2016 30
„Kołysanka” 29 Świątecznie...
„Cudem jest świat” 2018 30 Malinowa…
„Mija raz dwa” 21
„Gdzie jesteś dziewczyno” 32
„Modlitwa o pokój” 39 Jesienna...
„Liczy się moment” 2020 48
Album Rok Utwór Źródło
Cudowny świat (różni wykonawcy) 2010 „Uciekaj moje serce” [75]
Empik prezentuje dobre piosenki: Agnieszka Osiecka zaśpiewana (różni wykonawcy) 2015 „Nie żałuję” [76]
Empik prezentuje dobre piosenki: Bułat Okudżawa zaśpiewany (różni wykonawcy) „Majster Grisza” [77]
Empik prezentuje dobre piosenki: Konstanty Ildefons Gałczyński zaśpiewany (różni wykonawcy) „Wszystko się chwieje” [78]
Empik prezentuje dobre piosenki: Julian Tuwim zaśpiewany (różni wykonawcy) „Grande Valse Brillante” [79]
Empik prezentuje dobre piosenki: Bertolt Brecht zaśpiewany (różni wykonawcy) 2016 „Tango marynarzy” [80]

Role teatralne

edytuj
Spektakl Rok Rola Uwagi Źródło
„Wielki człowiek do małych interesów” 1968 Aniela reżyseria: Jerzy Kreczmar, Teatr Współczesny w Warszawie [81]
„Po górach, po chmurach” 1969 Diabełek reżyseria: Erwin Axer, Teatr Współczesny w Warszawie
„Konflikt” pasażerka reżyseria: Jerzy Kreczmar, Teatr Współczesny w Warszawie
„Patent” 1970 Rosinella reżyseria: Helmut Kajzar, Teatr Współczesny w Warszawie
„Wstęp do musicalu, czyli Helicon” reżyseria: Maciej Englert, Teatr Współczesny w Warszawie
„Matka” Zofia Plejtus reżyseria: Erwin Axer, Teatr Współczesny w Warszawie
„Akwarium 2” Wiera vel Wera Rybianka reżyseria: Tadeusz Łomnicki, Teatr Współczesny w Warszawie
„Potęga ciemnoty” 1971 Akulina reżyseria: Erwin Axer, Teatr Współczesny w Warszawie
„Król Jeleń” 1972 Angela reżyseria: Giovanni Pampiglione, Teatr Współczesny w Warszawie
„Sama Słodycz” 1973 Sama Słodycz reżyseria: Zygmunt Hübner, Teatr Współczesny w Warszawie
„Zmierzch długiego dnia” Katarzyna
„Dokąd” reżyseria: Stanisława Celińska i Andrzej Mrowiec, Teatr Rozmaitości w Warszawie
„Lir” 1974 Fontanella reżyseria: Erwin Axer, Teatr Współczesny w Warszawie
„Bal manekinów” Manekin damski 34 reżyseria: Janusz Warmiński, Teatr Ateneum w Warszawie
„Happy end” 1976 Lilian Holiday reżyseria: Olga Lipińska, Teatr Rozmaitości w Warszawie
„Wcześniak” 1977 synowa reżyseria: Janusz Zaorski, Teatr Na Woli w Warszawie
„Przedstawienie »Hamleta« we wsi Głucha Dolna” Gertruda reżyseria: Kazimierz Kutz, Teatr Na Woli w Warszawie
„Dusia, Ryba, Wal i Leta” 1978 Ryba reżyseria: Agnieszka Holland, Teatr Ateneum w Warszawie
„Opera za trzy grosze” 1980 Lucy Brown reżyseria:Ryszard Peryt, Teatr Ateneum w Warszawie
„Smok” 1981 Kot reżyseria: Krzysztof Zaleski, Teatr Współczesny w Warszawie
„Pastorałka” 1982 Anioł reżyseria: Maciej Englert, Teatr Współczesny w Warszawie
„Mahagonny” Jenny Hill reżyseria: Krzysztof Zaleski, Teatr Współczesny w Warszawie
„Don Juan” 1983 Donna Elwira reżyseria: Bohdan Cybulski, Teatr Nowy w Warszawie
„De Profundis” 1984
„Dr Guillotin” 1985 Julia Danton reżyseria: Eugeniusz Korin, Teatr Nowy w Warszawie
„Edward II” 1986 Królowa Izabella reżyseria: Maciej Prus, Teatr Nowy w Warszawie
Kordian Archanioł reżyseria: Bohdan Cybulski, Teatr Nowy w Warszawie
„Łaźnia” 1988 Pola
„Portret” 1990 Oktawia reżyseria: Eugeniusz Korin, Teatr Nowy w Poznaniu
„Ghetto” 1991 Uma Orszewska
„Bar »Pod Mostem«” 1994 Gertruda reżyseria: Anna Matysiak, Teatr Na Woli w Warszawie
„Mississippi” Lucyna Szczygielska reżyseria: Stanisław Tym, przedstawienie impresaryjne
„Królewna Śnieżka i krasnoludki” Gburek reżyseria: Krzysztof Kolberger, Teatr Komedia w Warszawie
„Gdyby” 1995 reżyseria: Bohdan Cybulski, Teatr Studio w Warszawie
„La Bomème” Sfinks reżyseria: Jerzy Grzegorzewski, Teatr Studio w Warszawie
„O co biega?” Panna Skillon reżyseria: Marcin Sławiński, Teatr Kwadrat w Warszawie
„Ildefonsjada” 1996 Teatr Dramatyczny w Warszawie
„Dajcie mi tenora!” Maria reżyseria: Wojciech Pokora, Teatr Kwadrat w Warszawie
„O co biega?” 1997 Panna Skillon reżyseria: Marcin Sławiński, Teatr Powszechny w Łodzi
„Okudżawa” reżyseria: Krzysztof Zaleski, Teatr Ateneum w Warszawie
„Zachodnie wybrzeże” 1998 Cecylia reżyseria: Krzysztof Warlikowski, Teatr Studio w Warszawie
„Taka ballada” 1999 reżyseria: Piotr Cieplak, Teatr Studio w Warszawie
Hamlet Gertruda reżyseria: Krzysztof Warlikowski, Teatr Rozmaitości w Warszawie
„Miłość na Madagaskarze” 2000 Aktorka reżyseria: Zbigniew Brzoza, Teatr Studio w Warszawie
„Bachantki” 2001 chór reżyseria: Krzysztof Warlikowski, Teatr Rozmaitości w Warszawie
„Ignorant i szaleniec” Pani Vargo reżyseria: Krzysztof Warlikowski, Teatr Wielki – Opera Narodowa w Warszawie
„Oczyszczeni” Kobieta reżyseria: Krzysztof Warlikowski, Wrocławski Teatr Współczesny
2002 reżyseria: Krzysztof Warlikowski, Teatr Polski w Poznaniu
reżyseria: Krzysztof Warlikowski, Teatr Rozmaitości w Warszawie
„Domofon, czyli śpiewniczek domowy Stanisławy C.” reżyseria: Jerzy Satanowski, Teatr Rozmaitości w Warszawie
„Burza” 2003 Trinkulo reżyseria: Krzysztof Warlikowski, Teatr Rozmaitości w Warszawie
„Dybuk. Między dwoma światami” Frida/Narratorka
„Krum” 2005 Matka
reżyseria: Krzysztof Warlikowski, Narodowy Stary Teatr w Krakowie
„Stop-klatka” reżyseria: Jerzy Satanowski, Teatr Atelier im. Agnieszki Osieckiej w Sopocie
„Grace i Gloria” 2006 Grace reżyseria: Bogdan Augustyniak, Teatr Na Woli w Warszawie
„Śpiewniczek upiornych...” reżyseria: Jerzy Satanowski, Teatr Na Woli w Warszawie
„Para nasycona”
„Udając ofiarę” Japonka po przejściach reżyseria: Maciej Englert, Teatr Współczesny w Warszawie [82]
Anioły w Ameryce 2007 Hannah Porter Pitt,
Rabbi Izydor Chemelwitz
reżyseria: Krzysztof Warlikowski, Teatr Rozmaitości w Warszawie
Proces 2008 pani Grubach reżyseria: Maciej Englert, Teatr Współczesny w Warszawie
(A)pollonia 2009 reżyseria: Krzysztof Warlikowski, Nowy Teatr w Warszawie
„Pamiętniki z Powstania Warszawskiego” solistka reżyseria: Jerzy Bielunas, Teatr Muzyczny im. Danuty Baduszkowej w Gdyni [83]
„Koniec” 2010 matka reżyseria: Krzysztof Warlikowski, Nowy Teatr w Warszawie [84]
„Opowieści afrykańskie według Szekspira” 2011 [85]
„Satanorium” 2012 pensjonariuszka reżyseria: Jerzy Satanowski, Teatr Atelier im. Agnieszki Osieckiej w Sopocie [82]
„Korczak” handlarka uliczna reżyseria: Roberto Skolimowski, Opera i Filharmonia Podlaska
„Życie to nie teatr” 2013 reżyseria: Jerzy Satanowski, Teatr Nowy w Poznaniu
„Kabaret warszawski” 2014 reżyseria: Krzysztof Warlikowski, Nowy Teatr w Warszawie [86]
„Grace i Gloria” 2015 Gloria reżyseria: Bogdan Augustyniak, Teatr na Woli w Warszawie [87]
Spektakl Rok Rola Uwagi Źródło
„Celestyna” 1970 Melibea reżyseria: Tadeusz Minc [88]
„Żywy trup” Masza reżyseria: Andrzej Łapicki
„Cnota uciśniona, czyli przygody Józefa Andrewsa” Cnota uciśniona reżyseria: Kazimierz Braun
„Przyjdzie taki pod sam dom...” 1971 Dene reżyseria: Gustaw Holoubek
„Wesele” 1972 Rachel reżyseria: Lidia Zamkow
„Elektra” Elektra reżyseria: Ludwik René
„Intryga i miłość” Luiza reżyseria: Józef Słotwiński
„Martin Eden” Lizie reżyseria: Stanisław Wohl
„Chcę wyjść za mąż” Woźniak reżyseria: Andrzej Konic
Śluby panieńskie Aniela reżyseria: Bohdan Korzeniewski
„Dokument liryczny” 1973 Sasza reżyseria: Lidia Zamkow
„Opowieść starego Arbatu” 1974 Wiktosza reżyseria: Józef Słotwiński
„Żywy trup” Masza reżyseria: Andrzej Łapicki
„Henryk IV” 1975 Lady Percy reżyseria: Maciej Zenon Bordowicz
„Letnicy” 1977 Warwara reżyseria: Lidia Zamkow
„Most” 1978 zastępca prokuratora Marika reżyseria: Olga Lipińska
„Marcowy kawaler” 1980 Pawłowa reżyseria: Józef Słotwiński
„Szalona Greta” 1981 Greta reżyseria: Ryszard Ber
„Kartoflany król” 1982 Coleen reżyseria: Andrzej Zakrzewski
„Mahagonny” 1985 Jenny Hill reżyseria: Krzysztof Zaleski
„Piękność z Amherst” reżyseria: Andrzej Maj
„Strach i nędza III Rzeszy” reżyseria: Maciej Dzienisiewicz
„Dwie kobiety (Mały tryptyk)” 1986 reżyseria: Tadeusz Kijański
„Przedstawienie »Hamleta« we wsi Głucha Dolna” 1987 Majkaca-Gertruda reżyseria: Olga Lipińska
„Głupi Jakub” 1988 Katarzyna reżyseria: Michał Kwieciński
„Krótka noc” 1990 kobieta w czarnej sukni reżyseria: Robert Gliński
„Mały bies” Jerszycha reżyseria: Krzysztof Lang
„Polityka” 1992 Franciszka reżyseria: Michał Kwieciński
„Żołnierz i bohater” Katarzyna reżyseria: Edward Dziewoński
„Wilk stepowy” ciotka reżyseria: Teresa Kotlarczyk
„Spadek na życzenie” Kate Beynam reżyseria: Waldemar Śmigasiewicz
„Śmierć Tarełkina” 1993 Ludmiła reżyseria: Izabella Cywińska
„Siedem pięter” 1994 pielęgniarka reżyseria: Andrzej Barański
„Anielka (część I)” Zającowa reżyseria: Roland Rowiński
„Anielka (część II)”
„Podróż Trzech Króli” 1995 Matka Samotna reżyseria: Janusz Wiśniewski
„Głośna sprawa” Koblowa reżyseria: Sylwester Chęciński
„Matka chrzestna” Jaroniowa reżyseria: Maciej Dutkiewicz
„Aszantka” Lubartowa reżyseria: Andrzej Łapicki
„Pierwiastek z minus jeden” Siostra Felicja reżyseria: Janusz Majewski
„Boso, ale w ostrogach” 1996 dozorczyni reżyseria: Barbara Borys-Damięcka
„Madame Moliere” Pani la Forest reżyseria: Waldemar Śmigasiewicz
„Małka Szwarcenkopf” Pake Rozental reżyseria: Wojciech Nowak
„Cezar i Pompejusz” Wojna domowa reżyseria: Jerzy Antczak
„Na warszawskiej Starówce” 1997 Pani Maciejowa reżyseria: Roland Rowiński
„Gry przedmałżeńskie” matka reżyseria: Urszula Urbaniak
„Czary Motyla” Donia Karaluszowa reżyseria: Jerzy Krysiak
„La Bohème” Sfinks reżyseria: Jerzy Grzegorzewski
„Netta” 1998 Kowalska reżyseria: Kazimierz Kutz
„Młodość bez młodości” 1999 pielęgniarka reżyseria: Andrzej Barański
„Randka z diabłem” Matylda reżyseria: Maciej Dutkiewicz
„Blues” profesorka reżyseria: Tomasz Wiszniewski
„W Nieparyżu i gdzie indziej” 2000 Urszula reżyseria: Zbigniew Zapasiewicz
„Skowronek” Matka reżyseria: Krzysztof Zanussi
„Wagary z kosmitą” sąsiadka reżyseria: Krzysztof Gradowski
„Wigilijna opowieść” babcia reżyseria: Piotr Trzaskalski
„Noc czerwcowa” 2002 Kukulusia reżyseria: Andrzej Wajda
„Krótki kurs medialny” matka reżyseria: Tomasz Wiszniewski
„Czwarta siostra” 2003 Babuszka reżyseria: Agnieszka Glińska
„51 minut” matka reżyseria: Łukasz Barczyk
„Żywot Józefa” 2005 Achiza, Diablica, Nędza reżyseria: Piotr Tomaszuk
„Ameryka, część druga” 2006 głos matki Sama reżyseria: Agnieszka Lipiec-Wróblewska
„Dzikuska” Władysława reżyseria: Łukasz Wylężałek
„Warszawa” 2009 Mamuśka reżyseria: Andrzej Strzelecki
„Kontrym” 2011 sąsiadka reżyseria: Mariusz Fischer
„Brancz” 2014 Kazia reżyseria: Juliusz Machulski

Nagrody i wyróżnienia

edytuj
 
Odcisk dłoni Celińskiej na Promenadzie Gwiazd w Międzyzdrojach
Rok Kategoria Tytułem Nagroda Nota Źródło
1969 Debiut Ptakom podobni VII Krajowy Festiwal Piosenki Polskiej w Opolu Laur [89]
2001 Kreacje radiowe Stanisława Celińska Nagroda Teatru Polskiego Radia „Wielki Splendor Laur [90]
2002 Najlepsza drugoplanowa rola kobieca Pieniądze to nie wszystko Polskie Nagrody Filmowe Laur [91]
2010 Najlepsza drugoplanowa rola kobieca Joanna Polskie Nagrody Filmowe Laur [92]
2014 Teatr Stanisława Celińska Nagroda im. Cypriana Kamila Norwida Laur [93]
Doroczna Nagroda Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego Laur [94]
2016 Muzyka polska Atramentowa… Bestsellery Empiku 2015 Laur [95]
Album roku pop Fryderyki 2016 Nominacja [96]
Teatr Stanisława Celińska Wielka Nagroda Festiwalu Dwa Teatry za wybitne kreacje aktorskie Laur [97][98]
2020 Konkurs Premier 57. Krajowego Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu Niech minie złość Nagroda publiczności im. Karola Musioła Laur [47]
2023 Teatr Stanisława Celińska Nagroda im. Ireny Solskiej Laur [99]

Filmografia

edytuj

Polski dubbing

edytuj

Ordery i odznaczenia

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Celińska i Prewęcka 2012 ↓, s. 17, 20.
  2. Celińska i Prewęcka 2012 ↓, s. 13–14, 31.
  3. Stanisława Celińska pokonała w życiu wiele trudności. Życie gwiazdy nie było usłane różami [online], cozatydzien.tvn.pl, 3 maja 2024 [dostęp 2024-07-28] (pol.).
  4. Był miłością jej życia. Doczekali się dwójki dzieci, rozstali przez problemy [online], Viva.pl [dostęp 2024-07-28] (pol.).
  5. Celińska i Prewęcka 2012 ↓, s. 12–13.
  6. Celińska i Prewęcka 2012 ↓, s. 7, 14.
  7. Celińska i Prewęcka 2012 ↓, s. 14, 19, 22, 30.
  8. Żoliborski Lelewel. www.gazetazoliborza.pl, 17 września 2018. [dostęp 2025-04-15].
  9. Celińska i Prewęcka 2012 ↓, s. 50–51, 60.
  10. Celińska i Prewęcka 2012 ↓, s. 57.
  11. Celińska i Prewęcka 2012 ↓, s. 36.
  12. Celińska i Prewęcka 2012 ↓, s. 38.
  13. Celińska i Prewęcka 2012 ↓, s. 38–39, 45, 65.
  14. Celińska i Prewęcka 2012 ↓, s. 53, 62.
  15. Celińska i Prewęcka 2012 ↓, s. 180.
  16. Celińska i Prewęcka 2012 ↓, s. 73, 107, 167–168.
  17. Celińska i Prewęcka 2012 ↓, s. 17.
  18. Celińska i Prewęcka 2012 ↓, s. 128–131, 140–142.
  19. Stanisława Celińska, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby) [dostęp 2018-05-13].
  20. Celińska i Prewęcka 2012 ↓, s. 54, 67–69.
  21. Celińska i Prewęcka 2012 ↓, s. 72, 79.
  22. a b Celińska i Prewęcka 2012 ↓, s. 73.
  23. Celińska i Prewęcka 2012 ↓, s. 173.
  24. Celińska i Prewęcka 2012 ↓, s. 220.
  25. Celińska i Prewęcka 2012 ↓, s. 22, 34.
  26. Celińska i Prewęcka 2012 ↓, s. 224.
  27. Celińska i Prewęcka 2012 ↓, s. 40–41.
  28. Celińska i Prewęcka 2012 ↓, s. 41.
  29. Celińska i Prewęcka 2012 ↓, s. 42.
  30. Celińska i Prewęcka 2012 ↓, s. 54, 63.
  31. Przemek Jurek, Magiczny koncert Stanisławy Celińskiej | www.wroclaw.pl, „www.wroclaw.pl” [dostęp 2018-04-07] (pol.).
  32. Krzysztof Krzak, „Atramentowy” wieczór ze Stanisławą Celińską, „naszemiasto.pl”, 16 maja 2016 [dostęp 2018-04-07] (pol.).
  33. Redhand.pl – Strony Internetowe Częstochowa, » Wszystkie moje postaci długo we mnie żyją – rozmowa ze Stanisławą Celińską Teatr im. Adama Mickiewicza w Częstochowie [online], teatr-mickiewicza.pl [dostęp 2018-04-07] (pol.).
  34. Celińska i Prewęcka 2012 ↓, s. 181–182, 190.
  35. Celińska i Prewęcka 2012 ↓, s. 12, 174, 184.
  36. Celińska i Prewęcka 2012 ↓, s. 218.
  37. Atramentowa… Suplement [online] [dostęp 2018-12-31] (pol.).
  38. Stanisława Celińska – Świątecznie (Płyta CD) [online], WhiteStore [dostęp 2017-11-02] [zarchiwizowane z adresu 2017-12-08] (pol.).
  39. Stanisława Celińska „Świątecznie”. Kolędy wybrane w sierpniu [online] [dostęp 2017-11-02] (pol.).
  40. Złote płyty CD przyznane w 2018 roku [online], ZPAV [dostęp 2018-12-19] [zarchiwizowane z adresu 2019-03-22].
  41. Fryderyki 2019 – WYNIKI. Kto wygrał i otrzymał statuetkę Fryderyk? [online], Radio Zet, 9 marca 2019 [dostęp 2019-03-10] [zarchiwizowane z adresu 2020-08-12].
  42. Tatiana Naklicka: Festiwal Opole 2019. Stanisława Celińska prawdziwą gwiazdą festiwalu. wp.pl, 2019-06-14. [dostęp 2019-07-17].
  43. PIERWSZY DZIEŃ 56. KFPP – PODSUMOWANIE. tvp.pl. [dostęp 2019-07-17].
  44. „Przeżyjmy na nowo emocje, które towarzyszyły milionom Polaków w tamtych chwilach”. Wicepremier zaprasza na wyjątkowe wydarzenie. telewizjarepublika.pl, 2019-06-02. [dostęp 2019-07-17].
  45. Koncert „Wsłuchiwać się w Papieża”: Celińska, Cugowski, Rynkowski i inni. interia.pl. [dostęp 2019-07-17].
  46. Opole 2020. Sanah z nagrodami za muzykę i tekst, ale to nie ona wygrywa koncert Premier [online], gazetapl [dostęp 2020-09-06] (pol.).
  47. a b Telewizja Polska S.A, Lanberry i Celińska wygrywają Premiery! [online], festiwalopole.tvp.pl [dostęp 2020-09-06] (pol.).
  48. Celińska i Prewęcka 2012 ↓, s. 58.
  49. Ryszarda Wojciechowska: Sukces może rozbestwić. dziennikteatralny.pl. [dostęp 2016-03-26]. (pol.).
  50. Celińska i Prewęcka 2012 ↓, s. 15.
  51. Stanisława Celińska jest dumna z tego, że nie pije alkoholu już od 28 lat.. fakt.pl. [dostęp 2017-09-26]. (pol.).
  52. Stanisława Celińska / Bartek Wąsik / Royal String Quartet – Nowa Warszawa. olis.onyx.pl. [dostęp 2015-05-22]. (pol.).
  53. OLiS – sprzedaż w okresie 18.02.2013 – 24.02.2013. olis.onyx.pl. [dostęp 2016-02-17]. (pol.).
  54. Stanisława Celińska – Atramentowa. olis.onyx.pl. [dostęp 2015-05-22]. (pol.).
  55. OLiS – sprzedaż w okresie 11.05.2015 – 17.05.2015. olis.onyx.pl. [dostęp 2015-05-22]. (pol.).
  56. ZPAV: platynowe płyty 2016 [online], bestsellery.zpav.pl [dostęp 2016-06-02] [zarchiwizowane z adresu 2017-01-27] (pol.).
  57. Stanisława Celińska „Atramentowa… Suplement”. coolturalni24.pl. [dostęp 2016-03-03]. (pol.).
  58. OLiS – sprzedaż w okresie 19.02.2016 – 25.02.2016. olis.onyx.pl. [dostęp 2016-03-03]. (pol.).
  59. ZPAV: platynowe płyty 2017 [online], bestsellery.zpav.pl [dostęp 2017-12-14] [zarchiwizowane z adresu 2018-06-12] (pol.).
  60. Wykonawca: STANISŁAWA CELIŃSKA. Tytuł: ŚWIĄTECZNIE. olis.onyx.pl. [dostęp 2018-05-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-05-24)]. (pol.).
  61. OLiS – sprzedaż w okresie 18.11.2016 – 24.11.2016. olis.onyx.pl. [dostęp 2016-12-01]. (pol.).
  62. ZPAV: złote płyty 2017 [online], bestsellery.zpav.pl [dostęp 2017-01-25] [zarchiwizowane z adresu 2018-03-07] (pol.).
  63. Malinowa… > Stanisława Celińska. empik.com. [dostęp 2018-04-22]. (pol.).
  64. OLiS – sprzedaż w okresie 25.05.2018 – 31.05.2018. olis.onyx.pl. [dostęp 2018-06-07].
  65. ZPAV: platynowe płyty 2019. bestsellery.zpav.pl. [dostęp 2019-06-13]. (pol.).
  66. Jesienna... > Stanisława Celińska. empik.com. [dostęp 2020-06-04]. (pol.).
  67. OLiS – sprzedaż w okresie 22.05.2020 – 28.05.2020. olis.onyx.pl. [dostęp 2020-06-04].
  68. Domofon, czyli śpiewniczek domowy Stanisławy C. > Stanisława Celińska. empik.com. [dostęp 2021-05-27]. (pol.).
  69. OLiS – sprzedaż w okresie 14.05.2021 – 20.05.2021. olis.onyx.pl. [dostęp 2021-05-27].
  70. Przytul > Stanisława Celińska. empik.com. [dostęp 2022-06-02]. (pol.).
  71. OLiS – sprzedaż w okresie 27.05.2022 – 02.06.2022. olis.onyx.pl. [dostęp 2022-06-09].
  72. Uwierz > Stanisława Celińska. empik.com. [dostęp 2024-12-05]. (pol.).
  73. OLiS – oficjalna lista sprzedaży: Albumy (22.11.2024–28.11.2024). olis.pl. [dostęp 2024-12-05].
  74. LP3 – statystyki dla wykonawcy Stanisława Celińska. lp3.pl. [dostęp 2015-06-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-06-19)]. (pol.).
    LP3 – statystyki dla wykonawcy Stanisława Celińska, Muniek Staszczyk. lp3.pl. [dostęp 2015-06-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-07-16)]. (pol.).
    LP3 – statystyki dla wykonawcy Stanisława Celińska, Kinga Preis, Eliza Rycembel. lp3.pl. [dostęp 2016-06-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-09)]. (pol.).
  75. Cudowny świat. olis.onyx.pl. [dostęp 2016-02-17]. (pol.).
  76. Empik prezentuje dobre piosenki: Agnieszka Osiecka zaśpiewana. olis.onyx.pl. [dostęp 2016-02-17]. (pol.).
  77. Empik prezentuje dobre piosenki: Bułat Okudżawa zaśpiewany. mtj.pl. [dostęp 2016-03-25]. (pol.).
  78. Empik prezentuje dobre piosenki: Konstanty Ildefons Gałczyński zaśpiewany. mtj.pl. [dostęp 2016-03-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-10-28)]. (pol.).
  79. Empik prezentuje dobre piosenki: Julian Tuwim zaśpiewany. olis.onyx.pl. [dostęp 2016-02-17]. (pol.).
  80. Empik prezentuje dobre piosenki: Bertolt Brecht zaśpiewany. mtj.pl. [dostęp 2016-03-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-14)]. (pol.).
  81. Celińska i Prewęcka 2012 ↓, s. 231–234.
  82. a b Stanisława Celińska, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby) [dostęp 2016-03-25].
  83. Pamiętniki z Powstania Warszawskiego (Teatr Muzyczny im. Danuty Baduszkowej, Gdynia). trojmiasto.dlastudenta.pl. [dostęp 2016-03-25]. (pol.).
  84. Joanna Derkaczew: Ostatnie koszmary Warlikowskiego. wyborcza.pl. [dostęp 2016-03-25]. (pol.).
  85. Aneta Kyzioł: Recenzja spektaklu: „Opowieści afrykańskie według Szekspira”, reż. Krzysztof Warlikowski Opowieści o mężczyznach i kobietach. polityka.pl. [dostęp 2016-03-25]. (pol.).
  86. Aneta Kyzioł: Recenzja spektaklu: „Kabaret warszawski”, reż. Krzysztof Warlikowski Orgazmem w system. polityka.pl. [dostęp 2016-03-25]. (pol.).
  87. Grace i Gloria (Teatr Na Woli, Warszawa). warszawa.dlastudenta.pl. [dostęp 2016-03-25]. (pol.).
  88. Celińska i Prewęcka 2012 ↓, s. 235–237.
  89. X Krajowy Festiwal Piosenki Polskiej w Opolu. festiwalopole.com. [dostęp 2016-03-10].
  90. „Wielki Splendor 2001” dla Celińskiej. filmweb.pl. [dostęp 2016-03-26].
  91. Orły dla „Cześć, Tereska”. film.onet.pl. [dostęp 2016-03-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-07)].
  92. FilmPolski.pl – JOANNA. [dostęp 2018-08-21].
  93. Celińska, Maksymiuk, Drzewucki i Moryciński z Nagrodą Norwida. ksiazka.net.pl. [dostęp 2016-03-26].
  94. Doroczne Nagrody Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. mkidn.gov.pl. [dostęp 2016-03-26].
  95. Bestsellery Empiku 2015 przyznane. zpav.pl. [dostęp 2016-03-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2025-02-24)].
  96. Fryderyki 2016: nominowani. zpav.pl. [dostęp 2016-03-09].
  97. Laureaci festiwalu „Dwa Teatry”: Celińska i Talar. [w:] PolskieRadio.pl – serwis informacyjny Polskiego Radia [on-line]. 23 maja 2016. [dostęp 2017-06-21].
  98. Wielka Nagroda Festiwalu Teatru Polskiego Radia i Teatru Telewizji Polskiej „Dwa Teatry”. [w:] Nagrody przyznawane przez KRRiT [on-line]. Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji. [dostęp 2017-06-21].
  99. Instytut Teatralny, Warszawa. Irena Jun laureatką Nagrody im. Solskiej | e-teatr.pl [online], Teatr w Polsce - polski wortal teatralny [dostęp 2023-10-16] (pol.).
  100. M.P. z 2002 r. nr 9, poz. 171.
  101. Nagrody dla ludzi teatru. mkidn.gov.pl, 6 kwietnia 2011. [dostęp 2011-04-10]. (pol.).
  102. Prezydent: To dobre lata dla polskiej kultury. prezydent.pl. [dostęp 2016-03-26]. (ang.).
  103. Medal „Kochaj i Służ” [online], kolbe.lublin.pl [dostęp 2022-01-31] [zarchiwizowane z adresu 2019-01-27].
  104. Prezydent nadał Medale Stulecia Odzyskanej Niepodległości. prezydent.pl, 2018-12-12. [dostęp 2018-12-16].

Bibliografia

edytuj
  • Stanisława Celińska, Karolina Prewęcka: Niejedno przeszłam. Warszawa: Wydawnictwo Prószyński i S-ka, 2012. ISBN 978-83-7839-206-4.

Linki zewnętrzne

edytuj