Droga (serial telewizyjny)

polski czarno-biały serial telewizyjny

Droga – polski czarno-biały serial telewizyjny z 1973 roku w reżyserii Sylwestra Chęcińskiego, z Wiesławem Gołasem w głównej roli kierowcy warszawskiego PKS-u.

Droga
Gatunek

obyczajowy

Kraj produkcji

Polska

Oryginalny język

polski

Główne role

Wiesław Gołas
Maciej Damięcki
Wirgiliusz Gryń

Liczba odcinków

6

Produkcja
Reżyseria

Sylwester Chęciński

Scenariusz

Andrzej Mularczyk
Sylwester Chęciński
Tadeusz Kosarewicz

Muzyka

Jerzy Derfel

Zdjęcia

Andrzej Ramlau
Jacek Stachlewski

Scenografia

Tadeusz Kosarewicz

Czas trwania odcinka

55 min

Pierwsza emisja
Data premiery

3 stycznia 1975

Stacja telewizyjna

TVP1

Strona internetowa
Jelcz 300, tego typu samochód ciężarowy prowadzi w serialu Marian Szyguła

Serial miał premierę w styczniu 1975 w programie pierwszym TVP, a większość odcinków była pokazywana w niedziele, po Bajce dla dorosłych. Został wydany na DVD w 2007 roku przez TVP.

Opis fabuły

edytuj

Serial opowiada perypetie i przygody warszawskiego kierowcy bazy transportowej PKS, odbywającego kursy samochodem ciężarowym marki Jelcz bądź autobusem Autosan. Każdy jego wyjazd w teren to pretekst do pokazania innych ludzi i nowych spraw ówczesnej rzeczywistości Polski. Cechą charakterystyczną każdej z nowel serii jest zaprezentowanie różnych gatunków filmowych – ukazane są wątki melodramatyczne, komediowe, serial nosi też znamiona dramatu obyczajowego i kryminału[1].

Główny bohater Marianek to w swoich sprawach życiowy pechowiec i nieudacznik. Jednocześnie jest człowiekiem o gołębim sercu, wrażliwym na cudze nieszczęścia i krzywdę, chętnym do niesienia pomocy, nawet własnym kosztem. Zawsze jest gotów pomóc innym i rozwiązać ich problemy, choć zazwyczaj sam nie wychodzi na tym najlepiej. Jego ulubionym powiedzeniem jest „absolutnie”.

Lista odcinków

edytuj
  1. „Musisz to wypić do dna” (premiera piątek 3 stycznia 1975 o 9:15)
  2. „Numer próbny” (premiera niedziela 5 stycznia 1975 o 20:25)
  3. „Ostatnich gryzą psy” (premiera niedziela 12 stycznia 1975 o 20:25)
  4. „Pasażer z nożem w kieszeni” (premiera niedziela 19 stycznia 1975 o 20.25)
  5. „Rysopis uwodziciela” (premiera niedziela 26 stycznia 1975 o 20.25)
  6. „Stan wyjątkowy” (premiera niedziela 2 lutego 1975 o 20.25)

Obsada

edytuj

Role główne

edytuj

Postacie epizodyczne

edytuj

Ścieżka dźwiękowa

edytuj
  • Autorem słów i wykonawcą piosenki z czołówki pt. „Absolutnie” jest Wojciech Młynarski. Muzykę skomponował Jerzy Derfel. Tytuł utworu odnosi się do słowa nadużywanego przez głównego bohatera serialu.

Nagrody

edytuj
  • 1974 – Sylwester Chęciński Gdynia (do 1986 Gdańsk) (FPFF) – nagroda Publiczności w kategorii filmu telewizyjnego
  • 1975 – Andrzej Mularczyk Nagroda „Medal Komisji Edukacji Narodowej” – nagroda za walory wychowawcze filmu
  • 1975 – Sylwester Chęciński Nagroda „Medal Komisji Edukacji Narodowej” – nagroda za walory wychowawcze filmu
  • 1975 – Wiesław Gołas Nagroda „Medal Komisji Edukacji Narodowej” – nagroda za walory wychowawcze filmu
  • 1975 – Andrzej Mularczyk Nagroda Ministra Obrony Narodowej wyróżnienie
  • 1975 – Sylwester Chęciński Nagroda Ministra Obrony Narodowej wyróżnienie

Odniesienia

edytuj

Akcja odcinka „Rysopis uwodziciela” zawiera pewne elementy późniejszej fabuły filmu stworzonego przez reżysera i scenarzystów Nie ma mocnych, czyli drugiej części trylogii o zwaśnionych rodzinach Karguli i Pawlaków. Oszust matrymonialny posługuje się zgubionym dowodem tożsamości Mariana Szyguły i wyłudza pieniądze od uwiedzionych kobiet. Bohater serialu postanawia pomóc dwóm oszukanym kobietom i wspólnie poszukują złoczyńcy. Różne okoliczności sugerują, że może nim być narzeczony Ani, wnuczki Kargula i Pawlaka, choć nie posługuje się on personaliami Szyguły. Wszyscy spotykają się wreszcie we wsi, w której właśnie odbył się ślub. W poszukiwaniu nowej ofiary trafia tam także sam oszust.

Przypisy

edytuj
  1. Fragment opisu serialu na stronie Telewizji Polskiej.

Bibliografia

edytuj

Linki zewnętrzne

edytuj