Marian Rułka
polski aktor
Marian Rułka (ur. 22 lipca 1929 w Lublinie, zm. 13 listopada 1983 w Warszawie) – polski aktor teatralny i filmowy.
 Marian Rułka (ok. 1965-1970) | |
| Data i miejsce urodzenia |
22 lipca 1929 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
13 listopada 1983 |
| Zawód |
aktor |
| Lata aktywności |
1951-1983 |
.JPG)
Życiorys
edytujW 1952 roku ukończył studia na PWST w Warszawie. Pracował w teatrach:
- Teatr Ateneum w Warszawie (1953–1958, 1960–1976)
- Teatr im. Juliusza Osterwy w Lublinie (1959–1960)
- Teatr na Woli w Warszawie (1976–1981)
- Teatr Narodowy w Warszawie (1982–1983)
Filmografia
edytuj- 1953: Piątka z ulicy Barskiej – Zbyszek Mocarski
- 1953: Trzy opowieści – brygadzista Władek Kulesza (odc. 1)
- 1963: Skąpani w ogniu – „Rudy”, syn Witocha
- 1963: Ubranie prawie nowe – Leon, syn wójta
- 1964: Barbara i Jan – członek szajki (odc. 2)
- 1965: Dzień ostatni – dzień pierwszy (odc. 1)
- 1965: Piwo – Gustaw
- 1967: Westerplatte – żołnierz
- 1969: Jak rozpętałem drugą wojnę światową – żołnierz brytyjski
- 1969: Podróżni jak inni – „Ślązak”
- 1973: Droga – pielęgniarz, znajomy Marii Lewandowskiej (odc. 6)
- 1975: Moja wojna, moja miłość
- 1975: Opadły liście z drzew – kucharz „Mały”
- 1975: Partita na instrument drewniany – wikary
- 1977: Układ krążenia – pacjent Tkaczyk (odc. 1)
- 1978: Zielona miłość – inżynier oceniający przydatność hali (odc. 3)
- 1980–1982: Dom – delegat PPR w fabryce Jędrysa (odc. 1); milicjant przesłuchujący Kazanowicza (odc. 9)
- 1980: Kariera Nikodema Dyzmy – Czerpak, naczelnik wydziału w Ministerstwie Komunikacji (odc. 6)
- 1980: Polonia Restituta – członek Naczelnej Rady Ludowej w Poznaniu
- 1981: Najdłuższa wojna nowoczesnej Europy – urzędnik Fierman (odc. 8)
- 1982: Polonia Restituta – członek Naczelnej Rady Ludowej w Poznaniu (odc. 5 i 6)
- 1983: Nie było słońca tej wiosny – Czarny
Polski dubbing
edytuj- 1958: Marianna moich marzeń – Vincent Loringer[1][2]
- 1959: Obcy w domu[2]
- 1961: Daleki ukochany – Zora[3]
- 1963: Trzy światy Guliwera – Reldresal[4][1]
- 1963: Dziecięce marzenia – ojciec (Nowela 2)[4][1]
- 1963: Po latach – Roman[4][4]
- 1964: Ikaria XB 1 – Marcel Bernard[5]
- 1965: Piotruś partyzant – Lovro[6]
- 1973: Dwunastu gniewnych ludzi (druga wersja dubbingowa) – 6. przysięgły[2]
Przypisy
edytuj- ↑ a b c Dariusz Szymański: Filmy rozpowszechniane w polskich kinach w latach 1944–1989 (układ chronologiczny). Na Ekranach PRL. [dostęp 2021-05-27]. (pol.).
- ↑ a b c Zbigniew Dolny: Rok 1959. Polski-dubbing.pl, 2008-11-05. [dostęp 2021-05-27]. (pol.).
- ↑ Zbigniew Dolny: Rok 1961. Polski-dubbing.pl, 2008-03-13. [dostęp 2021-05-14]. (pol.).
- ↑ a b c d Zbigniew Dolny: rok 1963. Polski-dubbing.pl, 2008-03-13. [dostęp 2021-05-26]. (pol.).
- ↑ Zbigniew Dolny: CIĄG DALSZY FILMÓW DUBBINGOWANYCH W R.1964. Polski-dubbing.pl, 2009-05-17. [dostęp 2021-05-27]. (pol.).
- ↑ Zbigniew Dolny: Ciąg dalszy rok 1965. Polski-dubbing.pl, 2013-06-17. [dostęp 2021-05-27]. (pol.).
Teatr Telewizji
edytujMa na koncie udział w kilkunastu spektaklach Teatru Telewizji. Zagrał między innymi główną rolę w spektaklu Szatan z siódmej klasy (ekranizacja z 1958).
Linki zewnętrzne
edytuj- Marian Rułka w bazie filmpolski.pl
- Marian Rułka w bazie Filmweb
- Marian Rułka, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby) [dostęp 2021-04-09].
- Marian Rułka na zdjęciach w bazie Filmoteki Narodowej „Fototeka”
Kontrola autorytatywna (osoba):
Identyfikatory zewnętrzne: