Edward Kempa

polski naukowiec, inżynier urządzeń sanitarnych, profesor Politechniki Wrocławskiej

Edward Stanisław Kempa (ur. 27 września 1927 w Rudzie Śląskiej, zm. 16 grudnia 2006) – polski inżynier urządzeń sanitarnych, profesor Politechniki Wrocławskiej.

Edward Kempa
Data i miejsce urodzenia

27 września 1927
Ruda Śląska

Data śmierci

16 grudnia 2006

profesor nauk technicznych
Specjalność: technologia wody, ścieków i odpadów
Alma Mater

Politechnika Wrocławska

Doktorat

1963

Habilitacja

1976

Profesura

1986

Doktor honoris causa
Politechnika Częstochowska2004
Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Politechnika Wrocławska

Odznaczenia
Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski

Życiorys edytuj

Urodził się w Rudzie Śląskiej w rodzinie górniczej. Przed II wojną światową ukończył 5 klas szkoły powszechnej, a podczas okupacji przez rok kontynuował naukę w niemieckiej ludowej szkole przejściowej, a następnie został wywieziony do przymusowych robót rolnych, podczas których ukończył w dwuletnią zawodową szkołę rolniczą. Naukę w gimnazjum podjął tuż po zakończeniu wojny i powrocie z przymusowych robót. W 1948 r. zdał maturę w Gliwicach. Następny rok pracował w przedsiębiorstwie Żegluga na Odrze, skąd po roku został przeniesiony służbowo do Wrocławia i Państwowego Przedsiębiorstwa Stocznie Rzeczne[1].

W 1950 r. rozpoczął studia inżynierskie na Wydziale Inżynierii Sanitarnej Politechniki Wrocławskiej, które ukończył w 1954 r. i kontynuował naukę na studiach magisterskich na tym samym wydziale, uzyskując dyplom w 1956 r. w specjalności technologia wody i ścieków. Jednocześnie od 1954 r. rozpoczął pracę jako asystent w Katedrze Technologii Wody i Ścieków Politechniki Wrocławskiej. W 1963 obronił doktorat i awansował na stanowisko adiunkta Politechniki Wrocławskiej, a w 1972 został mianowany na stanowisko docenta, zaś w 1976 uzyskał stopień naukowy doktora habilitowanego. W 1979 r. otrzymał stanowisko profesora nadzwyczajnego, a w 1986 r. tytuł profesora zwyczajnego[1].

Kierownik Wydawnictwa Politechniki Wrocławskiej (1972–1976), zastępca dyrektora Instytutu Inżynierii Ochrony Środowiska Politechniki Wrocławskiej (1978–1981), dziekan Wydziału Inżynierii Sanitarnej Politechniki Wrocławskiej (1981–1984). W 1986 r. przeniósł się do Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Zielonej Górze, obejmując kierownictwo Zakładu (a następnie Katedry) Technologii Wody i Ścieków[1].

Autor blisko 350 publikacji, 15 książek i podręczników akademickich oraz 5 patentów. Promotor 10 doktorów. Twórca czasopisma naukowego Ochrona Środowiska (1979 r.) i członek jego rady programowej[1].

Równolegle w latach 1956–1962 pracował jako projektant w Biurze Projektów Budownictwa Komunalnego we Wrocławiu, projektując kolektory, oczyszczalnie ścieków i stacje uzdatniania wody m.in. we Wrocławiu, Miliczu, Namysłowie i Turoszowie-Zatoniu, Ozimku, Kamiennej Górze, Górażdżach i Mysłakowicach. Jako udziałowiec firmy Pracownie Badawczo-Projektowe „Ekosystem” był głównym projektantem około 30 oczyszczalni ścieków[1].

Członek m.in. Wrocławskiego Towarzystwa Naukowego, Sekcji Inżynierii Sanitarnej Komitetu Inżynierii Lądowej i Wodnej Polskiej Akademii Nauk, Polskiego Zrzeszenia Inżynierów i Techników Sanitarnych (twórca Sekcji Gospodarki Odpadami przy oddziale dolnośląskim i później jej przewodniczący oraz w latach 1983–2003 przewodniczący Głównej Sekcji Gospodarki Odpadami przy zarządzie głównym, od 2004 r. członek honorowy PZIiTS[1]. Doktor honoris causa Politechniki Częstochowskiej (2005)[2].

Odznaczony m.in. Krzyżem Kawalerskim (1980), Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (1997) i Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski[1].

Zmarł 16 grudnia 2006 r. i został pochowany na cmentarzu Świętej Rodziny przy ul. Smętnej we Wrocławiu[1].

Przypisy edytuj

  1. a b c d e f g h EDWARD STANISŁAW KEMPA 1927–2006 [online], NOT [dostęp 2022-03-03].
  2. Marek Burak, Piotr Pregiel, Tytularni profesorowie Politechniki Wrocławskiej 1945-2015, Politechnika Wrocławska, s. 49, ISBN 978-83-7493-885-3 [dostęp 2022-03-03] (pol.).