Elżbieta Wesołowska

Elżbieta Maria Wesołowska (ur. 6 lutego 1953) – polska filolog klasyczna, latynistka, profesor nauk humanistycznych, redaktor naczelna Symbolae Philologorum Posnaniensium, członek Komitetu Nauk o Kulturze Antycznej PAN, dyrektor Instytutu Filologii Klasycznej Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu w latach 2006-2020.

Elżbieta Wesołowska

Państwo działania	Polska
Data urodzenia	6 lutego 1953
Profesor nauk humanistycznych
Specjalność: filologia klasyczna, historia literatury rzymskiej, latynistyka
Alma Mater	Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Doktorat	16 marca 1989 – literaturoznawstwo UAM
Habilitacja	04 listopada 1998 – literaturoznawstwo UAM
Profesura	21 lutego 2005
Nauczyciel akademicki
Uczelnia	Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Dyrektor
Instytut	Instytut Filologii Klasycznej
Okres spraw.	2006–2020
Poprzednik	Krystyna Bartol
Następca	Mateusz Stróżyński
Odznaczenia
Strona internetowa

Życiorys

Przez cały okres studiów, aż do 1979 roku, służyła pomocą znakomitej poetce oraz współpracowniczce Józefa Piłsudskiego Kazimierze Iłłakowiczównie.

W 1975 roku uzyskała stopień magistra matematyki na podstawie pracy pt. Przestrzenie nuklearne u prof. Andrzeja Alexiewicza, a w 1977 stopień magistra filologii klasycznej na podstawie pracy pt. Pieśni safickie Horacego u prof. Jana Wikarjaka. Następnie w latach 1977-1981 uczyła matematyki i łaciny w Pobiedziskach i Poznaniu. W 1989 doktoryzowała się z literaturoznawstwa na podstawie pracy pt. Postaci w „Medei” i „Fedrze” Seneki w perspektywie akcji oraz interakcji scenicznej. W 1998 roku habilitowała się z literaturoznawstwa antycznego na podstawie monografii pt. Prologi tragedii Seneki w świetle komunikacji literackiej. 21 lutego 2005 roku otrzymała tytuł profesora.

Badaczka literatury rzymskiej (głównie twórczości Owidiusza), teatru antycznego (dramaty Seneki) oraz recepcji antycznej kultury w literaturze nowożytnej Europy. Tłumaczka Seneki i Owidiusza. Wypromowała około 40 magistrów i 5 doktorów.

Odbyła kwerendy zagraniczne w Bostonie, Heidelbergu, Berlinie, Halle, Liège, Trewirze, Tybingi, Genui i wygłaszała referaty za granicą w Halle, Berlinie, Liège, Genui, Lizbonie, Trewirze, Seili, Kijowie.

Od 1996 roku jest redaktorem naczelnym Symbolae Philologorum Posnaniensium. Od 2011 roku należy do Komitetu Nauk o Kulturze Antycznej PAN. W latach 2016-2019 była ekspertem Polskiej Komisji Akredytacyjnej.

5 lutego 2021 roku odebrała medal Homini Vere Academico.

Wybrane publikacje

Książki

• Postaci w „Medei” i „Fedrze” Seneki w perspektywie akcji oraz interakcji scenicznej, Poznań 1991.
• Dzieło lekką stworzone dłonią. Wybór epigramów z „Antologii Palatyńskiej”, przekład i oprac., Poznań 1994.
• Seneka, Agamemnon, wstęp, przekład, oprac., Poznań 1997.
• Prologi tragedii Seneki w świetle komunikacji literackiej, Poznań 1998.
• Seneka, Medea, wstęp, przekład, oprac., Poznań 2000.
• Pseudo-Seneka, Oktawia, wstęp, przekład, oprac., Poznań 2000.
• Rzymska literatura wygnańcza, vol. I: Cyceron i Seneka, Poznań 2003.
• Owidiusz, Żale, wyd. dwujęzyczne, wstęp A. Wójcik, przekład i komentarz M. Puk, E. Wesołowska, Poznań 2003.
• Owidiusz, Elegie wygnańcze, przekład i komentarz E. Wesołowska, wstęp. A. Wójcik, Toruń 2003.
• Owidiusz, Fasti. Kalendarz poetycki, wstęp, przekład i komentarz, Wrocław–Warszawa–Kraków– Gdańsk 2009.

Artykuły

• Komunikacja literacka w prologu „Medei” Seneki, „Symbolae Philologorum Posnaniensium” 6 (1983), 155–164.
• Samotni bohaterowie „Medei” Seneki, „Symbolae Philologorum Posnaniensium” 7 (1988), 113– 127.
• Gorgias: an inventor of a logical rule? „Euphrosyne” 20 (1992), 255–260.
• Silence in Senecan Drama, „Acta Antiqua Academiae Scientiarum Hungaricae” 33, 4, 1990–1992, 77–82.
• Seneca in the „Octavia”, „Eos” 84 (1996), 285–291.
• Pamięć w rozważaniach Seneki filozofa, „Eos” 85,1, 1998, 23–33.
• Some Remarks on Lie in Senecan „Phaedra”, „Euphrosyne” 28 (2000), 337–354.
• Silence in Modern „Ancient” Plays, w: Proceedings of International Conference „Language of Silence”, Turku–Seili 2001, 243–248.
• Calderona mit wyśniony, w: Teatr Calderona: tradycja i współczesność, Katowice 2002, 60–72.
• Peur et tramblement in Cicero et Seneque, „Eos” 90 (2003), 247–257.
• Senecjańskie „noli me tangere”, „Przestrzenie teorii” 3-4 (2004), 227–237.
• Czy te wersy mogą nudzić? O przekładzie „Fasti” Owidiusza, „Przekładaniec” 17–18 (2007), 72–89.
• Kobiety przed oczami duszy Wyspiańskiego. Kilka osobistych konstatacji, w: Wyspiański i Kazandzakis i modernistyczne wizje antyku, red. M. Borowska, M. Kalinowska, P. Kaniecki, Warszawa 2012, 65–74.
• Circe in Petronius, Sat. 126, 1–139, 4, „Eos” 101 (2014), 207–218.
• Ariadne, Medea, and Gratitude. Some Remarks, w: Carminis Personae: Character in Roman Poetry, eds. M.G. Iodice, M. Zagórski, Warsaw 2014, 85–93.
• Dwie lub trzy Kasandry i co o nich wiem. Kilka uwag, „Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo, Dystopie” 4/7 (2014), 35–46.
• Agamemnon i jego lwia rodzina, w: Zabójstwo dziecka w literaturze i kulturze, red. K. Ilski, M. Chmielarz, Z. Kopeć, E. Kraskowska, Poznań 2014, 33–44.
• Seneca in Search of Passing Time, „Classica Cracoviensia” 18 (2015), 475–490.
• Helena Trojańska i magia jej imion, w: Funkcje nazw własnych w literaturze i sztuce, red. I. Sarnowska-Giefing, M. Balowski, M. Graf, Poznań 2015, 743–752.
• Being Friends with Theseus – But Which One? w: De amicitia. Transdisciplinary Studies in Friendship, red. K. Marciniak, E. Olechowska, Warsaw 2016, 393–403.
• The Tears of Odysseus: Brandstaetter’s Revisiting of the Ancient Homeric Tradition, „Symbolae Philologorum Posnaniensium” 27/2 (2017), 121–129.
• Quid est veritas crudelis? w: CRUDELITAS. Okrucieństwo w literaturze i kulturze europejskiej, red. E. Wesołowska, W. Szturc, Poznań 2017, 9–23.

Redakcja tomów zbiorowych

• Romantyczna ANTIQUITAS. Rzymskie inspiracje w teatrze i dramacie XIX wieku z uwzględnieniem mediacji calderonowskiej i szekspirowskiej, Poznań 2007.
• Antiquity in Popular Literature and Culture, eds. K. Dominas, E. Wesołowska, B. Trocha, Cambridge 2016.
• CRUDELITAS. Okrucieństwo w kulturze i literaturze europejskiej, red. E. Wesołowska, W. Szturc, Poznań 2017.
• HEROICA. Bohaterstwo w kulturze i literaturze europejskiej, red. A. Gawarecka, W. Szturc, E. Wesołowska, Poznań 2019.
• Dwa millennia z Owidiuszem, red. Ł. Berger, M. Miazek-Męczyńska, M. Puk, E. Skwara, E. Wesołowska, Poznań 2020.

Bibliografia

• Od Hammera do Bergera - biogramy pracowników Katedry oraz Instytutu Filologii Klasycznej, [w:] P. Stępień, E. Wesołowska, T. Wikarjak (red.), Aetas Aurea Sto lat filologii klasycznej na Uniwersytecie w Poznaniu 1919–2019, pod red. P. Urbańskiego, E. Wesołowskiej i Zespołu, Poznań 2018.