En Hod
En Hod (hebr. עין הוד) – wieś położona w Samorządzie Regionu Chof ha-Karmel, w dystrykcie Hajfa, w Izraelu.
 Janco-Dada Museum w En Hod | |
| Państwo | |
|---|---|
| Dystrykt | |
| Wysokość |
116 m n.p.m. |
| Populacja (2007) • liczba ludności |
|
| Nr kierunkowy |
+972 4 |
| Kod pocztowy |
30890 |
Położenie na mapie Izraela  | |
 32°42′01″N 34°58′53″E/32,700278 34,981389
| |
| Strona internetowa | |
Położenie edytuj
Wieś En Hod leży w południowej części masywu Góry Karmel, w otoczeniu kibucu En Karmel, moszawów Megadim i Nir Ecjon, wioski komunalnej Atlit i wioski arabskiej Ajn Haud.
Historia edytuj
Pierwotnie znajdował się tutaj pochodzący z XII wieku zamek krzyżowców[1]. Podczas muzułmańskiego podboju Palestyny zamek został zniszczony, a w jego otoczeniu powstała arabska wioska Ajn Haud[2]. Została nazwana na cześć kurdyjskiego dowódcy Abu al-Hija, który w XII wieku wziął udział w podboju Palestyny przez wojska Saladyna[2].
Jej mieszkańcy zostali wygnani podczas wojny o niepodległość 16 lipca 1948[3]. Po zakończeniu wojny, 35 członków arabskiej rodziny Abu al-Hija po zwolnieniu z izraelskiego obozu jenieckiego powróciło na swoją ziemię. Założyli oni nową wieś Ajn Haud, położoną około 2 km od swojego dawnego miejsca położenia.
W lipcu 1949 grupa żydowskich imigrantów z Tunezji i Algierii założyła moszaw. Jego nazwa nawiązywała do dawnej arabskiej wioski Ein Hawd. Po krótkim okresie działalności, w 1951 moszaw został porzucony.
Ponowne zasiedlenie nastąpiło w 1953. Ein Hod stała się kolonią artystów. Pomysłodawcą projektu był pochodzący z Rumunii malarz Marcel Janco (1895-1984), który był znanym artystą ruchu dadaizmu. Powstrzymał on izraelskie siły bezpieczeństwa przed zniszczeniem opuszczonej wioski, a następnie przekonał rząd do wydania zezwolenia na utworzenie w tym miejscu kolonii artystów[4].
W październiku 1998 okoliczne lasy zostały zniszczone przez olbrzymi pożar, który zniszczył także część domów w tutejszych trzech osadach. Ewakuowano wówczas ich mieszkańców. Obecnie trwają prace przy ponownym zalesianiu tych wzgórz[5].
Kultura edytuj
W 1983 roku w wiosce otworzono Muzeum Janco-Dada, które prezentuje prace założyciela wioski Marcela Janco. Są tu także przedstawione liczne eksponaty prezentujące historię ruchu Dadaizmu. W Ein Hod jest także Muzeum Nisco Mechanicznych Instrumentów, które jest jedynym muzeum w Izraelu poświęconym zabytkowym instrumentom muzycznym. Kolekcja, gromadzona przez czterdzieści lat przez Nisana Cohena, obejmuje pozytywki, liry korbowe, organy, pianina, fortepiany, gramofony i inne instrumenty[6]. Dodatkowo w wiosce znajduje się kilka galerii sztuki oraz warsztaty i studia artystyczne[7]. Dom Gertrudy Kraus sponsoruje wydawanie dwutygodnika poświęconego muzyce kameralnej. W okresie wakacji letnich, w tutejszym amfiteatrze odbywają się koncerty muzyki popularnej i jazzu.
Nagrody Izraela edytuj
Dziesięciu mieszkańców wioski otrzymało Nagrodę Izraela (hebr. פרס ישראל; ang. Israel Prize)[8]:
- Zahara Schatz, malarstwo i rzeźbiarstwo (1955)
- Marcel Janco, malarstwo (1967)
- Gertrud Kraus, taniec (1968)
- Simon Halkin, literatura (1975)
- Chaim Chefer, pieśni hebrajskie (1983)
- Natan Zach, poezja (1995)
- Aryeh Navon, teatr i sztuka (1996)
- Michael Gross, malarstwo i rzeźbiarstwo (2000)
- Gavri Banai, teatr (2000)
- Gila Almagor, aktorstwo (2004)
Gospodarka edytuj
Gospodarka wioski opiera się na działalności artystycznej i turystyce.
Transport edytuj
Wzdłuż północnej granicy wioski przebiega droga nr 7111, którą jadąc na zachód dojeżdża się do drogi ekspresowej nr 4, lub jadąc na wschód dojeżdża się do moszawu Nir Ecjon.
Przypisy edytuj
- ↑ Ein Hod - The artists' colony. [w:] In Israel [on-line]. [dostęp 2009-02-06]. (ang.).
- ↑ a b Meron Benvenisti: Sacred Landscape: The Buried History of the Holy Land Since 1948. Berkeley: University of California Press, 2000, s. 193-195. ISBN 0-520-21154-5.
- ↑ Welcome To 'Ayn Hawd. [w:] Palestine Remembered [on-line]. [dostęp 2009-02-06]. (ang.).
- ↑ About Ein Hod. [w:] Ein Hod Artists' Village [on-line]. [dostęp 2009-02-06]. (ang.).
- ↑ The Story of Three Villages in One - Ain Hawd, Ein Hod, and Ayn Hawd al-Jadida. [w:] 500 Dunam on the Moon [on-line]. [dostęp 2009-02-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (22 października 2007)]. (ang.).
- ↑ The Nisco Museum of Mechanical Music. [w:] Ein Hod Artists' Village [on-line]. [dostęp 2009-02-06]. (ang.).
- ↑ Galleries. [w:] Ein Hod Artists' Village [on-line]. [dostęp 2009-02-06]. (ang.).
- ↑ Ein Hod Articles. [w:] Ein Hod Artists' Village [on-line]. [dostęp 2009-02-06]. (ang.).
Bibliografia edytuj
- Meron Benvenisti: Sacred Landscape: The Buried History of the Holy Land Since 1948. Berkeley: University of California Press, 2000. ISBN 0-520-21154-5.
- Benny Morris: The Birth of the Palestinian Refugee Problem Revisited. Cambridge: Cambridge University Press, 2004. ISBN 0-521-00967-7.
- Walid Khalidi: All That Remains: The Palestinian Villages Occupied and Depopulated by Israel in 1948. Washington: Institute for Palestine Studies, 1992. ISBN 0-88728-224-5.
Linki zewnętrzne edytuj
- Zdjęcie satelitarne Ein Hod Google Maps
- Mapa Ein Hod Amudanan