Enterococcus faecium

bakteria przewodu pokarmowego człowieka

Enterococcus faeciumbakteria Gram-dodatnia należąca do enterokoków, dawniej klasyfikowano ją do paciorkowców grupy D (według serotypowania Lancefield). Fizjologicznie występuje w przewodzie pokarmowym człowieka, jednak może być również czynnikiem chorobotwórczym i wywoływać np. zakażenie układu moczowego, zapalenie wsierdzia[1].

Enterococcus faecium
ilustracja
Systematyka
Domena

bakterie

Typ

Firmicutes

Klasa

Bacilli

Rząd

Lactobacillales

Rodzina

Enterococcaceae

Rodzaj

Enterococcus

Gatunek

Enterococcus faecium

Nazwa systematyczna
Enterococcus faecium

Leczenie

edytuj

Lekiem z wyboru w zakażeniach miejscowych były dawniej aminopenicyliny. Ponieważ prawie wszystkie szczepy E. faecium nabyły oporność na te antybiotyki, antybiotykiem I rzutu stała się wankomycyna. Jednak coraz częściej pojawia się oporność wśród tych bakterii również i na ten antybiotyk (szczepy VRE)[2]. Na E. faecium oporne na wankomycynę można zastosować linezolid albo chinuprystynę-dalfoprystynę (E. faecalis jest oporny na działanie streptogramin). W zakażeniach układu moczowego skuteczna jest nitrofurantoina.

E. faecium ma naturalną oporność na cefalosporyny, klindamycynę, kotrimoksazol oraz na karbapenemy (czym różni się od E. faecalis, które są wrażliwe na karbapenemy).

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Andrzej Szczeklik: Choroby wewnętrzne stan wiedzy na rok 2010. Wyd. II. Kraków: medycyna praktyczna, 2010, s. 313, 1403. ISBN 978-83-7430-255-5.
  2. Sebastian G.B. Amyes, Enterococci and streptococci, „International Journal of Antimicrobial Agents”, 29 Suppl 3, 2007, S43–52, DOI10.1016/S0924-8579(07)72177-5, PMID17659211 [dostęp 2023-02-06] (ang.).