Ewa Dałkowska

polska aktorka

Ewa Małgorzata Dałkowska (ur. 10 kwietnia 1947 we Wrocławiu) – polska aktorka teatralna, radiowa i filmowa, od 2008 aktorka Nowego Teatru w Warszawie; dwukrotnie zdobyła główne nagrody na Kaliskich Spotkaniach Teatralnych: nagrodę aktorską (1977) i nagrodę zespołową (1980)[1].

Ewa Dałkowska
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

10 kwietnia 1947
Wrocław

Zawód

aktorka

Współmałżonek

Tomasz Miernowski

Lata aktywności

od 1971

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Brązowy Krzyż Zasługi Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” Medal „Pro Patria”
Ewa Dałkowska w 2006

Życiorys

edytuj

W 1970 ukończyła polonistykę na Uniwersytecie Warszawskim, w 1972 PWST w Warszawie. W latach 1972–1974 występowała w Teatrze Śląskim im. Stanisława Wyspiańskiego w Katowicach, w latach 1974–2008 była aktorką Teatru Powszechnego w Warszawie. W 2008 została aktorką Nowego Teatru w Warszawie.

Od 2001 wspiera Prawo i Sprawiedliwość; była m.in. członkiem Honorowego Komitetu Poparcia Lecha Kaczyńskiego w czasie wyborów prezydenckich w 2005; została członkiem Warszawskiego Społecznego Komitetu Poparcia Jarosława Kaczyńskiego w przedterminowych wyborach prezydenckich w 2010[2].

Jest wykładowcą Akademii Dobrych Obyczajów w Warszawie[3].

4 sierpnia 2016 została powołana w skład Kapituły Orderu Odrodzenia Polski[4].

Życie prywatne

edytuj

Pierwsze małżeństwo aktorki zakończyło się rozwodem[5]. Następnie wyszła za Tomasza Miernowskiego, szefa produkcji Zespołu Twórców Filmowych „Dom”[6], z którym ma syna Ksawerego[7].

Filmografia

edytuj

Dubbing

edytuj

Role teatralne

edytuj

Odznaczenia i nagrody

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Kaliskie Spotkania Teatralne : 1961–1985 : wydarzenia, zjawiska, idee. Ryszard Bieniecki (red.). Kalisz: Teatr im. Wojciecha Bogusławskiego w Kaliszu, 1985, s. 88.
  2. Warszawski Społeczny Komitet Poparcia Jarosława Kaczyńskiego. jaroslawkaczynski.info. [dostęp 2017-09-19].
  3. Kadra. ado.warszawa.prv.pl. [dostęp 2023-08-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-08-24)].
  4. Prezydent powołał członków Kapituły Orderu Orła Białego oraz Kapituły Orderu Odrodzenia Polski. prezydent.pl. [dostęp 2016-08-12].
  5. Tygodnik „Rewia” nr 40, 5 października 2016, s. 44-45
  6. Tomasz Miernowski. filmpolski.pl.
  7. Magdalena Pawlicka: Zacisze gwiazd. Wydawnictwo Picaresque, Telewizja Polska SA, 2009, s. 89. ISBN 978-83-926413-8-4.
  8. Wieczernik, reż. K. Tchórzewski. teatrtv.vod.tvp.pl. [dostęp 2024-03-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2024-03-21)].
  9. M.P. z 2016 r. poz. 21.
  10. Odznaczenia z okazji Narodowego Święta Niepodległości. prezydent.pl, 2015-11-11. [dostęp 2015-11-11].
  11. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 4 grudnia 2007 r. o nadaniu orderów i odznaczeń (M.P. z 2008 r. nr 31, poz. 273).
  12. Prezydent RP odznaczył bohaterów stanu wojennego oraz działaczy ruchu „Polsko-Czesko-Słowackiej Solidarności”. prezydent.pl, 10 grudnia 2007. [dostęp 2012-12-06].
  13. Medale Gloria Artis dla internowanych twórców. e-teatr.pl, 26 marca 2007. [dostęp 2012-12-06].
  14. Wręczenie odznaczeń państwowych oraz medali „Stulecia Odzyskanej Niepodległości”, „Pro Bono Poloniae” i - Urząd do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych [online], kombatanci.gov.pl [dostęp 2023-11-22].
  15. Nagrody m.st. Warszawy przyznane w 2011 roku. Urząd m. st. Warszawy, 16 czerwca 2011. [dostęp 2012-12-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (26 lipca 2018)].
  16. Poznaliśmy laureatów Dorocznej Nagrody Ministra Kultury, Dziedzictwa Narodowego i Sportu. instytutksiazki.pl, 15 października 2021. [dostęp 2021-10-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-10-15)].

Linki zewnętrzne

edytuj