Fernand Cormon
Fernand-Anne Piestre Cormon (ur. 24 grudnia 1845 w Paryżu, zm. 20 marca 1924 tamże) – francuski malarz akademicki, dekorator i pedagog.
| ||
| ||
| Data i miejsce urodzenia | 24 grudnia 1845 Paryż | |
| Data i miejsce śmierci | 20 marca 1924 Paryż | |
| Narodowość | francuska | |
| Dziedzina sztuki | malarstwo | |
| Epoka | akademizm | |
ŻyciorysEdytuj
Studiował w Brukseli u Jean-Francois Portaelsa, później w Paryżu u Alexandre Cabanel i Eugènea Fromentina. Debiutował w Salonie w 1868. Początkowo wystawiał płótna przedstawiające brutalne sceny przemocy takie jak Śmierć Ravara czy Zabójstwo w Seraju. Później malował głównie sceny historyczne, religijne oraz portrety. Wykonał dekoracje (freski, plafony) w kilku paryskich budynkach użyteczności publicznej. W latach 1875–1877 mieszkał w Tunezji, dzięki czemu zainteresował się tematyką orientalną.
Cormon pozostał wierny zasadom akademizmu i do końca życia wystawiał w paryskim Salonie. Był profesorem École des Beaux-Arts i członkiem Académie des Beaux-Arts od 1898. W 1880 został odznaczony Legią Honorową V klasy.
UczniowieEdytuj
Wśród jego licznych uczniów było wielu znanych artystów, m.in. Louis Anquetin, Armand Assus, Adolphe Beaufrère, Émile Bernard, Marius de Buzon, Émile Claro, Omer Désiré Bouchery, Jacques Bonneaud, George Hendrik Breitner, Ibrahim Çallı, Auguste-Elysée Chabaud, Eugéne-Louis Chayllery, Lucien-Victor Delpy, Paul Elie Dubois, Thorvald Erichsen, Augustin Ferrando, Constantin Font, Jules Fouqueray, Pierre Frailong, Jean Frélaut, Alphonse Germain-Thill, Charles Laval, Victor le Baube, Emmanuel Mané-Katz, Henri Marret, Henri Matisse, Louis Muraton, Alphonse Osbert, Nicholas Roerich, Édouard-Marcel Sandoz, Chaïm Soutine, Henri de Toulouse-Lautrec, Vincent van Gogh i Henri Villain[1].
Wybrane praceEdytuj
- 1875: Mort de Ravana,
- 1877: Jésus ressuscite la fille de Jaïre,
- 1880: Caïn,
- 1884: Âge de pierre,
- 1887: Les Vainqueurs de Salamine,
- 1891: Portrait de Gérôme,
- 1894: La Forge,
- 1912: Gulliver chez les géantes; Femme nue assise sur un divan.
DekoracjeEdytuj
- 1878: Bienfaisance i Education, Paryż, Mairie du IVe arrondissement
- 1897/98: Chasse i Pêche, Paryż, Muzeum Historii Naturalnej
- 1901: dekoracje ścienne, Tours, Hôtel de Ville, sala ślubów
- 1911: Vision du Paris primitif, La Révolution française, Les Temps modernes, plafony, Paryż, Petit Palais
GaleriaEdytuj
Meurtre au sérail (1874)
Muzeum Sztuk Pięknych i Archeologii w Besançon.
Mort de Ravana (1875)
Musée des Augustins.
Caïn fuyant avec sa famille (1880)
Musée d’Orsay.
Avant la pêche (1888)
Musée des Beaux-Arts de Quimper.
.jpg)
