Forsycja zwisła (Forsythia suspensa) – gatunek rośliny z rodziny oliwkowatych. Pochodzi z Chin[3], nie występuje jednak w stanie dzikim, znana jest jedynie jako uprawiana roślina ozdobna.

Forsycja zwisła
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

astropodobne

Rząd

jasnotowce

Rodzina

oliwkowate

Rodzaj

forsycja

Gatunek

forsycja zwisła

Nazwa systematyczna
Forsythia suspensa (Thunb.) Vahl
Enum. pl. 1:39. 1804

Morfologia

edytuj
 
Kwiaty
Pokrój
Krzew do 3 m wysokości, dość szeroko rozrośnięty z łukowatymi pędami. Są one oliwkowobrązowe, wewnątrz puste i jedynie w węzłach mają gęsty rdzeń.
Liście
Ulistnienie nakrzyżległe, liście jajowate z piłkowanymi brzegami, przeważnie pojedyncze, czasami tylko 3-listkowe.
Kwiaty
Żółte, lejkowate, o średnicy do 3 cm, 4-łatkowe, przeważnie z krótką szyjką słupka. Wyrastają na dłuższych szypułkach, niż u innych uprawianych gatunków forsycji. Są obupłciowe i owadopylne. Okres kwitnienia przypada jeszcze przed ulistnieniem się krzewu.
Owoce
Owocem jest torebka. Nasiona dojrzewają już na początku lata.

Zmienność

edytuj
  • Występuje w dwóch odmianach:
    • F. suspensa var. fortunei o pędach wyprostowanych, dopiero starsze pędy są zwisające.
    • F. suspensa var sieboldii o pędach zwisających lub pokładających się.

W wyniku skrzyżowania forsycji zwisającej z forsycją zieloną (Forsythia viridissima) otrzymano znacznie częściej uprawianego mieszańca – forsycję pośrednią.

Zastosowanie

edytuj

Jest uprawiana w parkach i przydomowych ogrodach, zarówno pojedynczo (soliter), jak i w grupach. Kwitnie mniej obficie, niż inne gatunki forsycji i ma mniejsze kwiaty. Kwitnące gałązki wykorzystywane są na kwiat cięty; w wodzie dość długo zachowują żywotność. Można również uzyskać ich przyspieszone kwitnienie na Boże Narodzenie. W tym celu ścina się je przed 4 grudnia i umieszcza zanurzone końcami w wodzie w chłodnym miejscu. Gdy nabrzmieją już pąki przenosi się je do ciepłego pomieszczenia i wówczas zakwitają.

Uprawa

edytuj
  • Wymagania. Nie ma specjalnych wymagań co do gleby, rośnie dobrze niemal na każdej, ale na żyznej rozwija się szybciej i bujniej kwitnie. Wymaga stanowiska słonecznego. W polskich warunkach jest całkowicie mrozoodporna (strefa klimatyczna 5A), ale nie w każdym rejonie Polski kwitnie corocznie. Wynika to z tego, że w niektórych miejscach (np. w kotlinach rzek górskich) występują szczególnie silne wiosenne przymrozki, które uszkadzają jej kwiaty.
  • Sposób uprawy. Nie wymaga specjalnych zabiegów pielęgnacyjnych. Co 3–4 lata po przekwitnięciu należy silnie prześwietlić krzew, gdyż na starszych pędach kwitnie słabo.Wiosną i latem (nie dłużej niż do końca sierpnia) wskazane jest nawożenie.

Przypisy

edytuj
  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-03-24] (ang.).
  3. Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2009-03-22].

Bibliografia

edytuj
  • Joachim Mayer, Heinz-Werner Schwegler: Wielki atlas drzew i krzewów. Oficyna Wyd. „Delta W-Z”. ISBN 978-83-7175-627-6.
  • Forsycja. [dostęp 2009-04-16].