Fritz Katzmann
Fritz Katzmann (ur. 6 maja 1906 w Langendreer, zm. 19 września 1957 w Darmstadt) – niemiecki zbrodniarz wojenny, SS-Gruppenführer i generał-porucznik Waffen-SS i policji niemieckiej, Dowódca SS i Policji w Dystrykcie Radomskim i w Dystrykcie Galicja.
Fritz Katzmann, drugi z prawej, w obozie janowskim | |
SS-Gruppenführer | |
Data i miejsce urodzenia |
6 maja 1906 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
19 września 1957 |
Przebieg służby | |
Formacja | |
Stanowiska |
Dowódca SS i Policji w Dystrykcie Radomskim i w Dystrykcie Galicja |
Główne wojny i bitwy | |
Odznaczenia | |
Kariera w NSDAP
edytujCzłonek NSDAP od 1928 (numer legitymacji partyjnej 98 528) i SS od 1930 (numer w SS 3 065). Przed inwazją na Polskę w 1939 roku był najwyższym przedstawicielem SS przy dowództwie 14 Armii. W 1939 brał udział w organizowaniu Selbstschutzu w Polsce. Dowodził Okręgiem I Południowym Selbstchutzu z siedzibą we Wrocławiu. Od listopada 1939 do sierpnia 1941 Dowódca SS i Policji (niem.SS- und Polizeiführer, SSPF) na dystrykt radomski w Generalnym Gubernatorstwie. Następnie Katzmann, po ataku III Rzeszy na ZSRR, od początku 1942 do jesieni 1943 pełnił we Lwowie funkcję Dowódcy SS i Policji (SSPF) w Dystrykcie Galicja, gdzie kierował masową eksterminacją miejscowych Żydów. W okresie jego służby ogromna większość galicyjskich Żydów została wymordowana przez Niemców poprzez masowe rozstrzeliwania oraz deportacje do obozów zagłady i obozów koncentracyjnych. Latem 1943 roku przeniesiony na stanowisko wyższego dowódcy SS i policji na Pomorzu. W 1944 został Wyższym Dowódcą SS i Policji w XX Nadokręgu SS "Wisła" (XX SS-Oberabschnitt "Weichsel"), z siedzibą dowództwa w Gdańsku.
Raport Katzmanna
edytujAutor Raportu Katzmanna – oficjalnego raportu o oryginalnej nazwie "Rozwiązanie kwestii żydowskiej w dystrykcie Galicja". Raport ten wzorowany na Raporcie Stroopa, dokumentuje eksterminację ludności żydowskiej z dystryktu Galicja. Zamordowano tam w ramach tzw. Operacji Reinhardt 434 329 Żydów.
Po wojnie
edytujPo wojnie Katzmann ukrył się na wyspie Fehmarn pod nazwiskiem Bruno Albrecht. Planowaną ucieczkę do Argentyny uniemożliwiła ciężka choroba. W 1953 wyjawił swoje nazwisko pielęgniarce, która zdradziła tę tajemnicę dopiero po jego śmierci. Pracował w zakładach obróbki drewna, ostatnie dwa lata swojego życia spędził z rodziną w Darmstadt.
Bibliografia
edytuj- Ruth Bettina Birn , Die Höheren SS- und Polizeiführer. Himmlers Vertreter im Reich und in den besetzten Gebieten., Düsseldorf: Droste, 1986, ISBN 3-7700-0710-7, OCLC 15144943 .
- Joseph Wulf: Das Dritte Reich und seine Vollstrecker. Wiesbaden 1989. ISBN 3-598-04603-0
- Institut für Nationales Gedenken: Lösung der Judenfrage im Distrikt Galizien / Solving the Jewish Question in the District of Galicia. (dt., engl., poln. - der Katzmann-Report)
- Philip W Blood , Siepacze Hitlera. Oddziały specjalne SS do zwalczania partyzantki, Sławomir Patlewicz (tłum.), Warszawa: Bellona, 2008, ISBN 978-83-11-11326-8, OCLC 297872097 .