Góry (województwo świętokrzyskie)

wieś w województwie świętokrzyskim

Górywieś w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie pińczowskim, w gminie Michałów[6][5].

Góry
wieś
Ilustracja
Kościół pw. Wniebowzięcia NMP w Górach
Państwo

 Polska

Województwo

 świętokrzyskie

Powiat

pińczowski

Gmina

Michałów

Liczba ludności (2021)

301[2][3]

Strefa numeracyjna

41

Kod pocztowy

28-411[4]

Tablice rejestracyjne

TPI

SIMC

0250270[5]

Położenie na mapie gminy Michałów
Mapa konturowa gminy Michałów, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Góry”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Góry”
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego
Mapa konturowa województwa świętokrzyskiego, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Góry”
Położenie na mapie powiatu pińczowskiego
Mapa konturowa powiatu pińczowskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Góry”
Ziemia50°28′17″N 20°24′01″E/50,471389 20,400278[1]
Cmentarz w Górach. Nagrobek rodziny Dygasińskich.
Kaplica Rodu Dembińskich znajdująca się na cmentarzu parafialnym w Górach

Historia

edytuj

Na przełomie XVI i XVII należały do włości rodowych Strojnowskich[7].

W XVI i XVII w. Góry związane były z działalnością braci polskich, a istniejący kościół w latach 1561–1664 pełnił funkcję zboru ariańskiego. W 1668 r. ponownie został zamieniony na kościół katolicki[8].

Od XVII w. do 1864 r. wieś była własnością rodziny Dembińskich, a do końca II wojny światowej tu mieściła się ich siedziba rodowa[9]. Swoje dzieciństwo spędził tu Henryk Dembiński – żołnierz napoleoński i dowódca z okresu powstania listopadowego.

18 czerwca 1863 w czasie powstania styczniowego w pobliżu rozegrała się bitwa pod Górami[10]. Siłami powstańców dowodził płk Kazimierz Konrad Błaszczyński Bończa – ranny w bitwie, zmarł następnego dnia.

Do 1954 roku siedziba gminy Góry. W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Góry. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa kieleckiego.

Części wsi

edytuj
Integralne części wsi Góry[6][5]
SIMC Nazwa Rodzaj
0250286 Bojnówka przysiółek
0250292 Doły część wsi
0250300 Kwietniówka część wsi
0250317 Pode Dworem część wsi
0250323 Smołowiec część wsi
0250330 Wymysłów osada leśna

Zabytki

edytuj

Osoby związane z Górami

edytuj

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 36791
  2. Wieś Góry w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2023-04-27], liczba ludności w oparciu o dane GUS.
  3. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2023-04-27].
  4. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 328 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  5. a b c TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-11-18].
  6. a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części. „Dziennik Ustaw”. Nr 29, poz. 200, s. 1867, 2013–02–15. Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji. [dostęp 2014-03-09]. 
  7. Obraz wieku panowania Zygmunta III. Króla Polskiego i Szwedzkiego, Franciszek Siarczyński, s. 80, Lwów, 1828.
  8. Halina Maria Machul, Ariańskim szlakiem po ziemi kieleckiej., Warszawa , s. 107
  9. Gospodarka łowiecka w dobrach Dembińskich z Gór w I połowie wieku XIX, Michał Nowak, Łowiec Świętokrzyski, nr 4/2009 (51), s. 78–84, ISSN 1505-7003.
  10. opis bitwy pod Górami. [dostęp 2009-12-09]. (pol.).
  11. a b c Rejestr zabytków nieruchomych – województwo świętokrzyskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 31 marca 2024, s. 48–49 [dostęp 2015-12-24].
  12. Zygmunt Małecki, Stanisław Marcinkowski, Ziemia pińczowska, Kraków, s. 104.

Bibliografia

edytuj
  • Michał Jurecki, Grzegorz Matyja, Ponidzie. W świętokrzyskim stepie, Kraków: „Bezdroża”, 2004, ISBN 83-89676-16-8, OCLC 830623047.