Góry Transantarktyczne

Góry Transantarktyczne (ang. Transantarctic Mountains) – główny łańcuch górski Antarktydy, ciągnący się na długości około 3200 km od Ziemi Wiktorii nad Morzem Rossa do Ziemi Coatsów nad Morzem Weddella. Góry Transantarktyczne dzielą kontynent na Antarktydę Wschodnią i Antarktydę Zachodnią.

Góry Transantarktyczne

Krajobraz gór; na pierwszym planie przecinający je Lodowiec Beardmore’a
Kontynent	Antarktyda
Najwyższy szczyt	Góra Kirkpatricka (4528)
Długość	3200 km
Mapa przeglądowa Antarktydy, z łańcuchem Gór Transantarktycznych widocznym poniżej centrum mapy
Położenie na mapie Antarktyki Góry Transantarktyczne
85°S 175°W

Geografia

Wydzielonych zostało kilka pasm górskich, z których najważniejsze to Góry Horlicka, Góry Thiela, Góry Pensacola, Góry Shackletona, Góry Therona, Góry Królowej Maud i Góry Królowej Aleksandry. Najwyższym szczytem Gór Transantarktycznych jest Góra Kirkpatricka wznosząca się na wysokość 4528 m n.p.m.

Góry zostały odkryte w 1903 przez Roberta Falcona Scotta. Nazwa łańcucha została zaproponowana w 1962 przez amerykański Komitet Doradczy ds. Nazw Antarktycznych (Advisory Committee on Antarctic Names).

Geologia

Góry Transantarktyczne pod względem geologicznym stanowią wysoko wypiętrzoną krawędź wielkiej strefy ryftowej, Ryftu Zachodnioantarktycznego, rozcinającego kontynent. Szczyty i niektóre niżej położone partie gór są wolne od lodu, co pozwala na prowadzenie badań geologicznych. Odkryto w nich złoża surowców, w tym węgle kopalne, oraz skamieniałości, w tym wcześniej nieznane gatunki dinozaurów.