Galathea (1916)

duński okręt podwodny

Galatheaduński okręt podwodny z początku XX wieku, jedna z pięciu zbudowanych jednostek typu Ægir. Okręt został zwodowany 15 kwietnia 1916 roku w stoczni Orlogsværftet w Kopenhadze, a w skład Kongelige Danske Marine wcielono go w styczniu 1917 roku. „Galathea” został wycofany z czynnej służby w 1940 roku. Jednostka została samozatopiona w Kopenhadze 29 sierpnia 1943 roku, by uniknąć przejęcia przez Niemców, a w 1946 roku została złomowana.

Galathea
Ilustracja
Siostrzany „Triton” w Gdyni w 1930 roku
Klasa

okręt podwodny

Typ

Ægir

Historia
Stocznia

Orlogsværftet, Kopenhaga

Położenie stępki

maj 1915

Wodowanie

15 kwietnia 1916

 Kongelige Danske Marine
Nazwa

„Galathea”

Wejście do służby

styczeń 1917

Wycofanie ze służby

1940

Zatopiony

samozatopiony 29 sierpnia 1943

Los okrętu

złomowany w 1946

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność
• na powierzchni
• w zanurzeniu


185 ton
235 ton

Długość

40,6 metra

Szerokość

3,7 metra

Zanurzenie

2,4 metra

Rodzaj kadłuba

jednokadłubowy

Napęd
2 silniki wysokoprężne o łącznej mocy 450 KM
2 silniki elektryczne o łącznej mocy 340 KM
1 śruba
Prędkość
• na powierzchni
• w zanurzeniu


13,5 węzła
9,8 węzła

Uzbrojenie
torpedy
Wyrzutnie torpedowe

3 × 450 mm

Załoga

11

Projekt i budowa

edytuj

Główny konstruktor austro-węgierskiej stoczni Whitehead & Co. w Fiume Marley F. Hay, po przejściu w 1913 roku do szkockiej stoczni William Denny and Brothers w Dumbarton opracował powiększoną wersję swojego wcześniejszego projektu Havmanden, aby pomieścić dodatkową wyrzutnię torpedową[1]. Projekt został zakupiony przez Danię, stając się drugim typem okrętów podwodnych zbudowanym w tym kraju[1]. Powstało pięć jednostek typu Ægir (zwanego także typem B); po utracie w 1916 roku pierwszego duńskiego okrętu podwodnego „Dykkeren” zamówiono szósty okręt, jednak ostatecznie nie został ukończony[2][3].

„Galathea” zbudowany został w stoczni Orlogsværftet w Kopenhadze[1][4]. Stępkę okrętu położono w maju 1915 roku, a zwodowany został 15 kwietnia 1916 roku[1][2].

Dane taktyczno-techniczne

edytuj

„Galathea” był niewielkim, przybrzeżnym okrętem podwodnym o konstrukcji jednokadłubowej[1][5]. Długość całkowita wynosiła 40,6 metra, szerokość 3,7 metra i zanurzenie 2,4 metra[2][5]. Wyporność normalna w położeniu nawodnym wynosiła 185 ton, a w zanurzeniu 235 ton[2][5]. Okręt napędzany był na powierzchni przez dwa silniki wysokoprężne o łącznej mocy 450 KM[2][5]. Napęd podwodny zapewniały dwa silniki elektryczne o łącznej mocy 340 KM[2][5][a]. Jeden wał napędowy obracający jedną śrubą umożliwiał osiągnięcie prędkości 13,5 węzła na powierzchni i 9,8 węzła w zanurzeniu[2][6]. Zapas paliwa płynnego wynosił 8 ton[4].

Okręt wyposażony był w trzy stałe wyrzutnie torped kalibru 450 mm, bez torped zapasowych (dwie dziobowe i jedna na rufie)[2][4].

Załoga okrętu składała się z 11 (później 14) oficerów, podoficerów i marynarzy[1][2].

Służba

edytuj

„Galathea” został wcielony do służby w Kongelige Danske Marine w styczniu 1917 roku[4]. Jednostka otrzymała początkowo numer taktyczny 12, zmieniony później na B12[2][4]. W 1917 roku uzbrojenie okrętu powiększyło się o działo przeciwlotnicze kalibru 57 mm M1885 L/40[2][4]. „Galathea”, podobnie jak siostrzane okręty, pełnił służbę we Flotylli okrętów podwodnych[1]. Jednostka została wycofana ze służby w 1940 roku i trafiła do rezerwy, pełniąc funkcję pływającego zbiornika paliwa[1][4]. 29 sierpnia 1943 roku okręt został samozatopiony w Kopenhadze, by uniknąć przejęcia przez realizujących operację „Safari” Niemców[2][7]. Po zakończeniu wojny wrak podniesiono i złomowano w 1946 roku[1][2].

  1. Fontenoy 2007 ↓, s. 166 podaje, że okręt napędzał jeden silnik wysokoprężny i jeden silnik elektryczny.

Przypisy

edytuj
  1. a b c d e f g h i Fontenoy 2007 ↓, s. 166.
  2. a b c d e f g h i j k l m Gardiner i Gray 1985 ↓, s. 354.
  3. Miller 2002 ↓, s. 23.
  4. a b c d e f g Gogin 2023 ↓.
  5. a b c d e Miller 2002 ↓, s. 20.
  6. Miller 2002 ↓, s. 21.
  7. Gardiner i Chesneau 1980 ↓, s. 382.

Bibliografia

edytuj
  • Conway’s All the World’s Fighting Ships 1906–1921. Robert Gardiner, Randal Gray (red.). London: Conway Maritime Press, 1985. ISBN 0-85177-245-5. (ang.).
  • Conway’s All the World’s Fighting Ships 1922–1946. Robert Gardiner, Roger Chesneau (red.). London: Conway Maritime Press, 1980. ISBN 0-85177-146-7. (ang.).
  • Paul E. Fontenoy: Submarines: An Illustrated History of Their Impact (Weapons and Warfare). Santa Barbara, California: ABC-CLIO, 2007. ISBN 1-85367-623-3. (ang.).
  • Ivan Gogin: ÆGIR submarines (1915-1917). Navypedia. [dostęp 2023-01-07]. (ang.).
  • David Miller: The Illustrated Directory of Submarines of the World. London: Salamander Books Ltd., 2002. ISBN 1-84065-375-2. (ang.).