Giovanni Caboto
Giovanni Caboto, znany pod angielską wersją swego imienia jako John Cabot (ur. 1450 w Genui, zm. 1499) – włoski żeglarz, pływający pod banderą angielską.
| ||
 Giovanni Caboto na malowidle ściennym Giustino Menescardiego (1762) | ||
| Data i miejsce urodzenia | ok. 1450 Genua | |
| Data śmierci | ok. 1500 | |
| Zawód, zajęcie | żeglarz, nawigator | |
Od 1461 roku mieszkał w Wenecji. W 1476 roku przyjął obywatelstwo Republiki Weneckiej[1]. Jako obywatel wenecki odbył liczne podróże na Wschód, docierając podobno nawet do Mekki[2][3].
Około 1484 osiadł w Anglii, zmieniając nazwisko na John Cabot.
Gdy był już doświadczonym kapitanem, został zatrudniony przez Henryka VII[3] dla odbycia podróży w celu znalezienia drogi do Azji. Zgodnie ze swymi przekonaniami, Cabot wybrał drogę północną, w nadziei na odnalezienie domniemanego Przejścia Północno-Zachodniego. W czasie swej wyprawy w 1497, wraz ze swym synem Sebastiano, dopłynął do kontynentalnych brzegów Ameryki Północnej, odkrywając Nową Fundlandię i Labrador. Gdy kontynuował swoją wyprawę na północ, został zatrzymany przez lody. Cabot nie zdołał odkryć północnej drogi morskiej, lecz wytyczył kierunek poszukiwań dla kolejnych podróżników. W czasie swej drugiej wyprawy w 1498 opłynął środkową część wybrzeża amerykańskiego, docierając aż do przylądka Hatteras. Powracając z wyprawy, zginął w okolicach Islandii.
Odkrycia Cabota były podstawą brytyjskich roszczeń do terenów kontynentalnych Ameryki Północnej[3][1].
Od jego nazwiska pochodzi termin „kabotaż”, oznaczający żeglugę między portami tego samego państwa lub, ogólniej, żeglugę przybrzeżną.
Ku jego pamięci została zbudowana wieża Cabota w Bristolu.
Zobacz teżEdytuj
PrzypisyEdytuj
- ↑ a b John Cabot (ang.). biography.com. [dostęp 2017-03-05].
- ↑ S. Grzybowski, Tomahawki i muszkiety, s. 27.
- ↑ a b c John Cabot, Italian explorer (ang.). Encyclopaedia Britannica. [dostęp 2017-03-05].