Królestwo Wielkiej Brytanii

Państwo brytyjskie w latach 1707-1800

Królestwo Wielkiej Brytanii (ang. Kingdom of Great Britain) – państwo położone w Europie Zachodniej. Istniało w latach 1707–1800. Powstało na mocy aktu unii w wyniku połączenia Królestwa Anglii i Królestwa Szkocji w jedno państwo, obejmujące całość wyspy Wielkiej Brytanii. Połączenie Anglii i Szkocji było dopełnieniem istniejącej już od 1603 roku unii personalnej, gdy Jakub VI Szkocki został koronowany jako Jakub I Stuart na króla Anglii.

Królestwo Wielkiej Brytanii
Kingdom of Great Britain
1707–1800
Flaga
Herb Wielkiej Brytanii
Flaga Herb
Dewiza: (fr.) Dieu et mon droit
(Bóg i moje prawo)
Hymn:
God Save the King
(Boże chroń króla)
Położenie Wielkiej Brytanii
Język urzędowy

angielski

Stolica

Londyn

Ustrój polityczny

monarchia konstytucyjna

Pierwszy król

Anna Stuart

Ostatni król

Jerzy III Hanowerski

Szef rządu

premier Wielkiej Brytanii (ostatni) William Pitt Młodszy

Powierzchnia
 • całkowita


230 977 km²

Liczba ludności (1801)
 • całkowita 
 • gęstość zaludnienia
 • narody i grupy etniczne


10 942 646
47,4 osób/km²
Szkoci, Anglicy

Waluta

funt szterling (GBP)

Data powstania

1 maja 1707

Data likwidacji

31 grudnia 1800

Religia dominująca

Anglikanizm

Następcą Królestwa Wielkiej Brytanii zostało Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii, utworzone mocą kolejnego aktu unii w 1801 roku po stłumieniu rewolty w Irlandii w 1798.