Królestwo Wielkiej Brytanii

Królestwo Wielkiej Brytanii
Kingdom of Great Britain
	1707–1800
Herb	Flaga
	Dewiza: Dieu et mon droit; (Bóg i moje prawo)
	Hymn: God Save the King; (Boże chroń króla);
Ustrój polityczny	monarchia konstytucyjna
Stolica	Londyn
Data powstania	1 maja 1707
Data likwidacji	31 grudnia 1800
Władca	Jerzy III Hanowerski
Premier	William Pitt Młodszy
Powierzchnia	230 977 km²
Populacja (1801); • liczba ludności	; 10 942 646
• gęstość	47,4 os./km²
Waluta	funt szterling (GBP)
Narody i grupy etniczne	Szkoci, Anglicy
Język urzędowy	angielski
Religia dominująca	Anglikanizm
	Położenie na mapie;
	Multimedia w Wikimedia Commons

Ten artykuł od 2023-08 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Królestwo Wielkiej Brytanii (ang. Kingdom of Great Britain) – państwo położone w Europie Zachodniej. Istniało w latach 1707–1800. Powstało na mocy aktu unii w wyniku połączenia Królestwa Anglii i Królestwa Szkocji w jedno państwo, obejmujące całość wyspy Wielkiej Brytanii. Połączenie Anglii i Szkocji było dopełnieniem istniejącej już od 1603 roku unii personalnej, gdy Jakub VI Szkocki został koronowany jako Jakub I Stuart na króla Anglii.

Następcą Królestwa Wielkiej Brytanii zostało Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii, utworzone mocą kolejnego aktu unii w 1801 roku po stłumieniu rewolty w Irlandii w 1798.