Gołąbek winnoczerwony
Gołąbek winnoczerwony (Russula vinosa Lindblad) – gatunek grzybów z rodziny gołąbkowatych (Russulaceae)[1].
| ||
| ||
| Systematyka | ||
| Domena | eukarionty | |
| Królestwo | grzyby | |
| Typ | podstawczaki | |
| Klasa | pieczarniaki | |
| Rząd | gołąbkowce | |
| Rodzina | gołąbkowate | |
| Rodzaj | gołąbek | |
| Gatunek | gołąbek winnoczerwony | |
| Nazwa systematyczna | ||
| Russula vinosa Lindblad Fl. Crypt. Cell. Toulouse: 57 (1901) | ||
| Synonimy | ||
|
Russula decolorans var. obscura Romell, | ||
 {{{opis drugiego obrazka}}} | ||
Systematyka i nazewnictwoEdytuj
Pozycja w klasyfikacji: Russulaceae, Russulales, Incertae sedis, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi (według Index Fungorum)[1].
Polską nazwę podała Alina Skirgiełło w 1991 r.[2] Niektóre synonimy naukowe[3]:
- Russula decolorans var. obscura Romell
- Russula obscura (Romell) Peck 1906
- Russula vinosa Lindblad 1901, subsp. vinosa
MorfologiaEdytuj
Średnica 5-12 cm. Za młodu łukowaty, później płasko rozpostarty i wklęsły, twardy i mięsisty. Dość długo ma podwinięty brzeg. Skórka gładka, dająca się ściągnąć do 1/3 średnicy kapelusza. Ubarwienie dość zmienne: od różowofioletowego i winnoczerwonego przez brązowoczerwony do brudnofioletowego. U starszych grzybów kolor blednie, stając się ochrowobrązowy a nawet oliwkowy[4].
Dość grube i wolne przy trzonie. U młodych grzybów białe, potem jasnoochrowe, z czasem siwieją[4].
Wysokość 4-6 cm, szerokość do 2,5 cm, walcowaty, twardy i pełny, ale z czasem staje się gąbczasty. Kolor biały, miejscami purpurowonabiegły, u starszych okazów siwiejący[4].
Biały, u starszych okazów szarzejący. Również po przełamaniu szarzeje (czasami różowieje) i jest to jedna z cech różniących ten gatunek od podobnych[5].
Jasnoochrowy. Zarodniki o kształcie od elipsoidalnego do szerokojajowatego, o powierzchni brodawkowato-kolczastej. Brodawki są niewielkie, igiełkowate[6].
Występowanie i siedliskoEdytuj
Występuje w Europie, Ameryce Północnej i Środkowej oraz Azji (Chiny)[7]. W Europie Środkowej jest pospolity, z wyjątkiem terenów o podłożu wapiennym[8]. W Polsce również jest pospolity[9].
Występuje pod świerkami, w lasach świerkowych lub z domieszką świerka, głównie na glebach kwaśnych, zarówno w miejscach suchych, jak i bardziej wilgotnych[8].
ZnaczenieEdytuj
Gatunki podobneEdytuj
Łatwo może być pomylony z innymi gołąbkami, np. z gołąbkiem słodkawym (Russula integra), czy gołąbkiem płowiejącym (Russula paludosa). Najbardziej charakterystycznymi cechami odróżniającymi gołąbka winnoczerwonego od innych podobnych jest szarzenie trzonu i miąższu po przełamaniu oraz urzeźbienie zarodników[6][8].
PrzypisyEdytuj
- ↑ a b Index Fungorum (ang.). [dostęp 2014-01-03].
- ↑ a b Władysław Wojewoda: Checklist of Polish Larger Basidiomycetes. Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski. Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003. ISBN 83-89648-09-1.
- ↑ Species Fungorum (ang.). [dostęp 2014-01-03].
- ↑ a b c Pavol Škubla: Wielki atlas grzybów. Poznań: Elipsa, 2007. ISBN 978-83-245-9550-1.
- ↑ Barbara Gumińska, Władysław Wojewoda: Grzyby i ich oznaczanie. Warszawa: PWRiL, 1985. ISBN 83-09-00714-0.
- ↑ a b Na grzyby. [dostęp 2011-09-19].
- ↑ Discover Life Maps. [dostęp 2015-12-16].
- ↑ a b c Andreas Gminder: Atlas grzybów jak bezbłędnie oznaczać 340 gatunków grzybów Europy Środkowej. 2008. ISBN 978-83-258-0588-3.
- ↑ a b Marek Snowarski: Grzyby. Warszawa: Multico Oficyna Wydawnicza, 2010. ISBN 978-83-7073-776-4.