Grupa nadodrzańska
Grupa nadodrzańska – kultura epoki żelaza, lokalna grupa kultury Jastorf.
Kryteria wydzielenia
edytujGrupa ta została wydzielona z kultury Jastorfskiej we wczesnym okresie przedrzymskim. Było to związane z przejęciem przez miejscowa ludność związaną dotychczas z kulturą pomorską, jastorfskiego modelu kulturowego.
Chronologia, geneza i zanik
edytujStanowiska ludności tej kultury datowane na fazę A1 – A2 (ok. 200–100 r. p.n.e.). Zanik nastąpił w środkowej fazie okresu przedrzymskiego, wskutek naporu ludności kultury oksywskiej lub wskutek ewolucji pod wpływem ludności z Pomorza Wschodniego.
Obszar występowania i kontekst kulturowy
edytujObszar od dolnej Odry, po Parsętę, Wartę, Noteć, Pomorze Zachodnie od Regi.
Charakterystyczne wytwory kulturowe
edytujWytwory ceramiczne:
- dwu- i trójdzielne naczynia;
- dwu- i trójdzielne misy na nóżce.
Wytwory metalowe:
- brązowe szpile z główką skrzydlatą i żelaznym kolcem;
- naszyjniki z cylindrycznie zgrubiałymi końcami, zdobione emalią;
- żelazne zapinki wariant A i B, niekiedy zdobione parą kulek na kabłąku;
- typowo jastorfskie fibule konstrukcji późnolateńskiej z nóżką ramowatą;
- fibule żelazne w brązowej „koszulce”;
- zapinki konstrukcji środkowo- i późnolateńskiej odmiany F, G/H i K;
- żelazne klamry do pasa jednoczłonowe z końcami odgiętymi w przeciwnym kierunku;
- żelazne klamry do pasa jednoczłonowe z tarczką na jednym końcu;
- klamry zawiasowe;
- brązowe klamry trójogniwkowe.
Osadnictwo
edytujBardzo słabo rozpoznane.
Gospodarka
edytujGospodarka ludności kultury jastorfskiej na Pomorzu Zachodnim opierała się na hodowli i uprawie zbóż – głównie jęczmienia i pszenicy. Z początkiem młodszego okresu przedrzymskiego silnie zaczęła rozwijać się metalurgia żelaza (2/3 wyrobów z rud miejscowych) i kolorowa, głównie odlewnictwo brązu, które stało na bardzo wysokim poziomie, o czym świadczyć może m.in. opanowanie umiejętności zdobienia przedmiotów brązowych emalią. Umiejętność tę ludność grupy nadodrzańskiej przejęła ze świata celtyckiego już w fazie A1.
Obrządek pogrzebowy
edytujZmarłych chowano wyłącznie w grobach ciałopalnych, jamowych lub popielnicowych obsypanych resztkami stosu. Groby popielnicowe czasem były nakrywane misą. Często groby były w obstawie kamiennej lub pod brukiem.
Zmarłych wyposażano w ozdoby i części stroju z brązu. Brak w grobach broni i narzędzi. W grobie w Brzeźinku znaleziono części czterokołowego wozu, co wiąże się z przenikaniem kultury lateńskiej.
Zobacz też
edytujBibliografia
edytuj- Prahistoria Ziem Polskich, tom IV pod redakcją W. Hensla Wydawnictwo PAN, Ossolineum, Wrocław, Warszawa, Kraków, Gdańsk, 1979.
- Wielka Historia Polski, tom I Najdawniejsze dzieje ziem polskich (do VII w.), Piotr Kaczanowski, Janusz Krzysztof Kozłowski, wyd. Fogra Kraków 1998
- Encyklopedia historyczna świata tom I: Prehistoria, praca zbiorowe, opracowanie naukowe prof. Dr hab. Janusz K. Kozłowski, Agencja Publicystyczno-Wydawnicza Opres, Kraków 1999