Grzegorz Białkowski
Grzegorz Białkowski (ur. 8 grudnia 1932 w Warszawie, zm. 29 czerwca 1989 tamże[1]) – polski fizyk, filozof, poeta i polityk, profesor, rektor Uniwersytetu Warszawskiego, senator I kadencji.
| |
| Data i miejsce urodzenia |
8 grudnia 1932 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
29 czerwca 1989 |
| Senator I kadencji | |
| Okres |
od 18 czerwca 1989 |
| Przynależność polityczna | |
Życiorys
edytujW 1955 ukończył studia na Uniwersytecie Warszawskim. Jeszcze w ich trakcie rozpoczął na tej uczelni pracę naukową w Instytucie Fizyki Teoretycznej. W 1959 obronił doktorat, habilitację uzyskał w 1965. W 1971 otrzymał tytuł profesora nadzwyczajnego, a w 1977 został profesorem zwyczajnym. Kierował Zakładem Fizyki Teoretycznej Wielkich Energii. W 1985 został wybrany na rektora Uniwersytetu Warszawskiego. Od 1986 był członkiem Rady Konsultacyjnej przy przewodniczącym Rady Państwa Wojciechu Jaruzelskim. Gościnnie prowadził wykłady na uczelniach włoskich, niemieckich, radzieckich, amerykańskich, francuskich, szwajcarskich i innych. Brał udział w pracach Komitetu Fizyki PAN, Polskiego Towarzystwa Fizycznego, Międzynarodowej Komisji Nauczania Fizyki, Polskiego Towarzystwa Filozoficznego, Europejskiego Towarzystwa Fizycznego. W 1980 w gronie założycieli zarejestrowanego rok później Towarzystwa Popierania i Krzewienia Nauk[2].
Brał udział w obradach Okrągłego Stołu po stronie solidarnościowej. 4 czerwca 1989 został wybrany na senatora I kadencji w województwie piotrkowskim z rekomendacji Komitetu Obywatelskiego. Zmarł 25 dni później na atak serca (przed złożeniem ślubowania)[3].
Pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie[4] (kwatera D–2–17/20)[5].
Twórczość
edytujBył autorem licznych publikacji z dziedziny fizyki, w tym prac popularnonaukowych, podręczników i monografii, m.in.:
- Cząstki elementarne (1971, jako współautor),
- Mechanika klasyczna (1974),
- Stare i nowe drogi fizyki (1980–1985, w 3 częściach),
- Mechanika kwantowa – o czym to jest? (1982).
Publikował na łamach „Studiów Filozoficznych”, „Dialectics and Humanism”, „Zagadnień Naukoznawstwa”, „Życia Literackiego”, „Science of Science”. Wydał również kilka tomów poetyckich:
- Mgła (1964),
- Odwijanie ze źródła (1967),
- Przemienienie (1973).
Był także encyklopedystą; został wymieniony w gronie edytorów Ilustrowanej encyklopedii dla wszystkich. Fizyka wydanej w latach 1985–1991[6].
Zobacz też
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ Białkowski Grzegorz, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2021-11-27].
- ↑ Historia. tpkn.edu.pl. [dostęp 2017-01-07].
- ↑ Grzegorz Białkowski. uw.edu.pl. [dostęp 2017-01-11].
- ↑ Prof. Grzegorz Białkowski. radomsk.pl, 13 stycznia 2021. [dostęp 2021-04-11].
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: Marcin Bąkowski, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2019-12-01].
- ↑ Andrzej Januszajtis: Ilustrowana encyklopedia dla wszystkich. Fizyka. Warszawa: Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, 1987. ISBN 83-204-0432-0.
Bibliografia
edytuj- Nasi w Sejmie i Senacie. Warszawa: Volumen, 1990.
- Kto jest kim w Polsce. Informator biograficzny. Warszawa: Wydawnictwo Interpress, 1984.
- Mira Kuś. Nieufność i wiara. „Twórczość”. Nr 11–12, 2002.
Linki zewnętrzne
edytuj- Grzegorz Białkowski. „Delta”. [dostęp 2017-01-07].