Rada Konsultacyjna przy Przewodniczącym Rady Państwa

Rada Konsultacyjna przy Przewodniczącym Rady Państwa – kolegialny organ doradczy przy przewodniczącym Rady Państwa Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej Wojciechu Jaruzelskim, działający w latach 1986–1989.

Powstanie

edytuj

Pomysł powołania Rady Konsultacyjnej, początkowo określanej jako Społeczna Rada Konsultacyjna, powstał ze strony ówczesnych władz, na X Zjeździe PZPR w 1986, w ramach dążenia władz do ograniczonej demokratyzacji życia politycznego i uzyskania większej legitymacji dzięki dopuszczeniu czynnika społecznego do wpływu na politykę. Zbiegło się to w czasie z amnestią dla wszystkich więźniów politycznych w lecie 1986[1]. W powołaniu Rady zaangażowana była także strona kościelna, poparcie dla inicjatywy wyraził prymas Polski Józef Glemp, aczkolwiek Kościół oficjalnie nie delegował tam swoich kandydatów.

Radę utworzono 6 grudnia 1986 na spotkaniu w Belwederze[2]. W skład Rady weszło 56 członków, wybranych w założeniu spośród osób o ugruntowanym społecznym lub środowiskowym autorytecie.

Spośród członków Rady 17 należało do PZPR, 2 do ZSL, 1 do Stronnictwa Demokratycznego, 36 było bezpartyjnych, w tym 12 działaczy katolickich i chrześcijańskich. Rozmowy z działaczami „Solidarności” zostały zerwane, ponieważ po utworzeniu Tymczasowej Rady NSZZ „Solidarność” przez Wałęsę, nie mieli szans na wejście w skład Rady Konsultacyjnej.

Działalność

edytuj
 
Rada Narodowa, 23.03.1987 r.

6 grudnia 1986 miało miejsce pierwsze posiedzenie Rady w Belwederze, z udziałem Wojciecha Jaruzelskiego. Rada nie miała sprecyzowanych kompetencji ani trybu działania, miała być według inauguracyjnego przemówienia Jaruzelskiego forum dyskusji dotyczących spraw społecznych i państwowych, w celu „poszerzania płaszczyzn narodowego współdziałania”, przy założeniu akceptacji niepodważalności Konstytucji PRL, w tym przewodniej roli PZPR i sojuszu z ZSRR.

Przez okres swojego działania, Rada Konsultacyjna nie odegrała znaczącej roli politycznej. Ogółem Rada odbyła 12 posiedzeń, ostatnie 17 lipca 1989, już po zakończeniu obrad Okrągłego Stołu, prowadzących do przełomu ustrojowego, w których głównym partnerem do rozmów dla władzy stała się Solidarność i Kościół. Na ostatnim posiedzeniu większość członków Rady poparła kandydaturę Wojciecha Jaruzelskiego na stanowisko prezydenta PRL. Dyskusje ze wszystkich posiedzeń Rady opublikowane zostały w całości w dwóch tomach pt. Rada Konsultacyjna przy Przewodniczącym Rady Państwa 1986 – 1989, wyd. Rady Narodowej. Warszawa 1988 i 1990.

Skład Rady Konsultacyjnej

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Ustawa z 17 lipca 1986 (Dz.U. z 1986 r. nr 26, poz. 126)
  2. Dobrosław Kobielski, Józef Zięba: Kronika lat 1944–1986 [w:] Kalendarz Warszawski'88. Warszawa: Krajowa Agencja Wydawnicza, 1987, s. 66. ISBN 83-03-01684-9.

Bibliografia

edytuj

Linki zewnętrzne

edytuj