Helga Niessen Masthoff

niemiecka tenisistka
(Przekierowano z Helga Masthoff)

Helga Niessen Masthoff (ur. 11 listopada 1941 w Essen) – niemiecka tenisistka. Podwójna mistrzyni olimpijska w singlu i deblu z 1968 roku z pokazowego turnieju w Meksyku, srebrna medalistka w mikście. Finalistka wielkoszlemowego French Open 1970 w grze pojedynczej i 1976 w podwójnej, reprezentantka kraju w Pucharze Federacji i finalistka tych rozgrywek w 1966 i 1970 roku. Mistrzostwa Niemiec wygrała jedenastokrotnie w latach 1965–1966, 1968–1969, 1971–1972, 1975–1978 (w 1976 roku wygrała dwukrotnie, gdyż dodatkowo halową edycję rywalizacji[a])[1].

Helga Niessen Masthoff
ilustracja
Państwo

 Niemcy

Data i miejsce urodzenia

11 listopada 1941
Essen

Wzrost

183 cm

Gra

praworęczna, jednoręczny backhand

Status profesjonalny

1968

Zakończenie kariery

1979

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

50

Najwyżej w rankingu

6 (1970)

Australian Open

QF (1976)

Roland Garros

F (1970)

Wimbledon

QF (1970, 1974)

US Open

SF (1973)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

33

Australian Open

2R (1976)

Roland Garros

F (1976)

Wimbledon

QF (1968, 1971)

Kariera tenisowa edytuj

Karierę na arenie światowej rozpoczęła na początku lat 60. Pierwszy finał międzynarodowego turnieju osiągnęła w marcu 1962 roku, kiedy to przegrała w Cannes z Almut Sturm 5:7, 1:6. Pierwszy triumf odniosła półtora roku później w Palermo, ogrywając w decydującym meczu Marię Teresę Riedl 7:5, 6:2. W rozgrywkach wielkoszlemowych zadebiutowała w lipcu 1963 roku na kortach Wimbledonu. W pierwszej rundzie pokonała Carol Newman 6:3, 4:6, 6:4, a w drugiej nie sprostała Lornie Cawthorn 2:6, 5:7.

W kwietniu 1965 roku wygrała drugi turniej singlowy – w Katanii pokonała w finale Madonnę Schacht 6:1, 7:5. Dwa miesiące później wygrała pierwsze zawody w grze podwójnej, a we wrześniu sięgnęła po podwójną koronę. W Brunszwiku indywidualnie pokonała Heide Schildknecht 6:4, 5:7, 6:0, u boku Almut Sturm okazała się lepsza ponownie od Schildknecht, grającej w parze z Giselą Helmes 6:2, 6:3. Taki wyczyn w całej karierze powtórzyła jeszcze piętnaście razy, w tym dwanaście w Erze Open (Brunszwik 1968, igrzyska olimpijskie 1968, Bielefeld 1969, Travemünde 1969, Santiago 1969, São Paulo 1969, Nicea 1970, Båstad 1971, Hamburg 1972 i 1973, Düsseldorf 1973 i Monte Carlo 1977). Podczas turnieju w Brunszwiku miała okazję wygrać we wszystkich trzech konkurencjach, lecz finał gry mieszanej przegrała (w parze z Lotharem Pawlikiem przeciwko mikstowi Heide Schildknecht–Dieter Ecklebe 4:6, 4:6).

Helga Niessen zdobyła dwa złote medale olimpijskie podczas Letnich Igrzysk Olimpijskich rozgrywanych w Meksyku w 1968 roku. Podczas tej imprezy były rozgrywane dwa turnieje tenisowe[2]: gra demonstracyjna (Demonstration) oraz gra pokazowa (Exhibition). Turniej demonstracyjny trwał od 14 do 20 października 1968 roku, a Niessen straciła w nim zaledwie jednego seta – w półfinale pokonała Julie Heldman wynikiem 6:3, 1:6, 6:3. W meczu mistrzowskim pokonała rozstawioną z numerem pierwszym Peaches Bartkowicz 6:4, 6:3. W grze podwójnej wystąpiła wspólnie z Eddą Buding i w meczu o złoto pokonały Rosie Darmon i Julie Heldman 6:3, 6:4. Miała drugą okazję w karierze, aby zdobyć potrójną koronę turnieju, lecz w parze z Jürgenem Fassbenderem przegrała z duetem Julie Heldman–Herb Fitzgibbon 1:6, 3:6.

Kolejnym znakomitym rokiem dla niemieckiej tenisistki był sezon 1970. W lutym w Moskwie pokonała w finale reprezentantkę gospodarzy Olgę Morozową 7:5, 2:6, 6:3. Miesiąc później w decydującym meczu w Monte Carlo ograła Gail Sherriff Chanfreau 9:7, 6:3. W kwietniu w Nicei w półfinale ponownie powstrzymała Sherriff Chanfreau 6:4, 7:5, by w meczu mistrzowskim triumfować nad Julie Heldman 6:2, 8:6. Tydzień później ponownie wygrała turniej w Monte Carlo, tym razem po finale z Kerry Melville 6:4, 6:1. W ćwierćfinale wyeliminowała wówczas Virginię Wade 6:0, 6:2, a rundę później Françoise Durr 8:10, 6:2, 6:2. W maju podczas zawodów w Berlinie w ćwierćfinale pokonała Judy Tegart Dalton 6:3, 6:3, a w walce o finał wyeliminowała jedynkę turnieju Billie Jean King 7:5, 6:3. W decydującym meczu Wade zrewanżowała się za ćwierćfinał z Monte Carlo i ograła Niemkę 8:10, 1:6. Największe singlowe osiągnięcie Niessen miało miejsce podczas French Open w 1970 roku. W trzeciej rundzie okazała się ponownie lepsza od Gail Sherriff Chanfreau 6:3, 6:3, w ćwierćfinale, po raz drugi w ciągu miesiąca, pokonała King 2:6, 8:6, 6:1. W walce o decydujący mecz nie dała szans Karen Krantzcke 6:3, 6:1. W meczu mistrzowskim nie zdołała jednak pokonać, będącej w życiowej formie (w tym roku Australijka zdobyła wszystkie cztery tytuły wielkoszlemowe), Margaret Smith Court, której uległa 2:6, 4:6. W lipcu 1970 roku, po osiągniętym finale wielkoszlemowym, otrzymała najwyższe wyróżnienie przyznawane niemieckim sportowcom Srebrny Liść Laurowy[3]. Miesiąc później, podczas Wimbledonu osiągnęła ćwierćfinał, w którym ponownie musiała uznać wyższość Smith Court, ale tym razem „urywając” jej seta – 8:6, 0:6, 0:6.

Do bardziej znaczących osiągnięć Helgi Niessen Masthoff należą jeszcze trzy półfinały wielkoszlemowe: French Open 1972 i 1974 oraz US Open 1973, a także finał paryskiej imprezy w 1976 roku w grze podwójnej. W deblu w półfinale wyeliminowała wówczas jedną z najlepszych par sezonu Linky Boshoff i Ilanę Kloss 6:2, 3:6, 10:8.

Przez sześć kolejnych lat (1969–1974) występowała w finale dużego turnieju German Championships rozgrywanego na ziemnych kortach w Hamburgu. Trzy ostatnie występy zakończyły się jej zwycięstwami, a w ostatnim z nich pokonała Martinę Navrátilovą 6:4, 5:7, 6:3. W grze podwójnej wystąpiła w finale tej imprezy pięciokrotnie, odnosząc trzy zwycięstwa.

Ostatni raz wystąpiła w turnieju wielkoszlemowym w Paryżu w 1978 roku. W wieku ponad 36 lat z powodu zbyt małej liczby występów nie była sklasyfikowana w rankingu WTA. Przeszła przez trzystopniowe eliminacje, tracąc tylko jednego seta i awansowała do turnieju głównego. W nim również odniosła trzy zwycięstwa, lecz ostatecznie została powstrzymana w ćwierćfinale przez rozstawioną z numerem trzecim Reginę Maršíkovą 3:6, 3:6. Karierę zakończyła na koniec lat siedemdziesiątych. Ostatni raz w singlu triumfowała w lipcu 1979 roku w Erlangen w wieku 37 lat 7 miesięcy i 29 dni, a w deblu w Nicei (u boku Gail Lovery) w marcu 1980 roku w wieku 38 lat 5 miesięcy 20 dni.

Życie prywatne edytuj

Helga Niessen wyszła za mąż 25 sierpnia 1970 roku za Hansa Masthoffa, właściciela agencji reklamowej w Düsseldorfie. W 1976 roku na Wyspach Kanaryjskich otworzyła hotel wraz z całym kompleksem sportowym. W 2007 roku kompleks spłonął, a małżeństwo przeniosło się do Düsseldorfu.

Historia występów wielkoszlemowych edytuj

Legenda

     W, wygrany turniej

     F, przegrana w finale

     SF, przegrana w półfinale

     QF, przegrana w ćwierćfinale

     xR, przegrana w x rundzie

      A, brak startu

Turniej Australian Open odbył się dwukrotnie w 1977 roku (styczeń i grudzień), za to nie został rozegrany w 1986.

     Początek Ery Open

Występy w grze pojedynczej edytuj

Turniej 1961 1962 1963 1964 1965 1966 1967 1968 1969 1970 1971 1972 1973 1974 1975 1976 1977 1978 1979 Tytuły (w EO) Z–P (w EO)
Australian Open A A A A 1R A A A A A A A A A A QF A A A A 0 / 2 (0 / 1) 2 – 2 (2 – 1)
French Open A A A 2R 1R 2R A A A F 1R SF QF SF 2R QF 3R QF A 0 / 12 (0 / 9) 25 – 10 (24 – 8)
Wimbledon A A 2R 3R 2R 1R A 2R A QF 3R 2R A QF A A 2R A A 0 / 10 (0 / 6) 11 – 10 (9 – 6)
US Open A A 2R A A A A A A A A A SF A A A A A A 0 / 2 (0 / 1) 4 – 2 (4 – 1)
Ranking na koniec roku[b] 416 82 63 49 42 13 16 24 19 6 8 20 10 18 58 24 [c] [c] [c] 0 / 26 (0 / 17) 42 – 24 (39 – 16)

Występy w grze podwójnej edytuj

Turniej 1961 1962 1963 1964 1965 1966 1967 1968 1969 1970 1971 1972 1973 1974 1975 1976 1977 1978 1979 Tytuły (w EO) Z–P (w EO)
Australian Open A A A A 1R A A A A A A A A A A 2R A A A A 0 / 2 (0 / 1) 0 – 2 (0 – 1)
French Open A A A 2R 2R A A A A QF A QF QF QF A F 2R 1R A 0 / 9 (0 / 7) 12 – 8 (11 – 7)
Wimbledon A A 3R 3R A 1R A QF A 2R QF A A A A A A A A 0 / 6 (0 / 3) 8 – 6 (5 – 3)
US Open A A A A A A A A A A A A A A A A A A A 0 / 0 0 – 0
Ranking na koniec roku Ranking nie był publikowany 0 / 17 (0 / 11) 20 – 16 (16 – 11)

Występy w grze mieszanej edytuj

Turniej 1961 1962 1963 1964 1965 1966 1967 1968 1969 1970 1971 1972 1973 1974 1975 1976 1977 1978 1979 Tytuły (w EO) Z–P (w EO)
Australian Open A A A A 2R A A A A turnieju nie rozgrywano 0 / 1 0 – 1
French Open A A A 1R A A A A A A A A A A A A A A A 0 / 1 0 – 0
Wimbledon A A A A A 2R A A A A A A A A A A A A A 0 / 1 0 – 1
US Open A A A A A A A A A A A A A A A A A A A 0 / 0 0 – 0
0 / 3 0 – 2

Finały turniejów WTA[d] edytuj

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships
1971

1987
Virginia Slims Circuit
Grand Prix Series
Colgate Series

Gra pojedyncza 81 (50–31) edytuj

Przed Erą Open 28 (17–11) edytuj

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwniczka Wynik finału
Finalistka 1. 18 marca 1962 Cannes Ceglana   Almut Sturm 5:7, 1:6[4]
Finalistka 2. 14 maja 1963 Essen Ceglana   Jill Blackman 5:7, 1:6
Zwyciężczyni 1. 6 października 1963 Palermo Ceglana   Maria Teresa Riedl 7:5, 6:2[4]
Finalistka 3. 26 stycznia 1964 Kopenhaga Twarda (hala)   Christine Truman 4:6, 4:6
Finalistka 4. 26 lipca 1964 Brunszwik Ceglana   Helga Schultze 6:3, 6:8, 2:6
Finalistka 5. 30 sierpnia 1964 Pörtschach am Wörther See Ceglana   Elizabeth Starkie 6:8, 4:6
Zwyciężczyni 2. 18 kwietnia 1965 Katania Ceglana   Madonna Schacht 6:1, 7:5
Zwyciężczyni 3. 19 września 1965 Brunszwik Ceglana   Heide Schildknecht 6:4, 5:7, 6:0
Zwyciężczyni 4. 13 lutego 1966 Oslo Twarda (hala)   Birgitta Lindström 6:4, 6:1
Finalistka 6. 20 lutego 1966 Brema Twarda (hala)   Ann Haydon-Jones 9:7, 5:7, 3:6
Zwyciężczyni 5. 1 marca 1966 Monachium Twarda (hala)   Sonja Pachta 6:1, 7:5
Zwyciężczyni 6. 13 marca 1966 Kair Ceglana   Carole Prosen 6:2, 6:1
Zwyciężczyni 7. 11 kwietnia 1966 Monte Carlo Ceglana   Lea Pericoli 6:2, 6:2
Zwyciężczyni 8. 18 kwietnia 1966 Katania Ceglana   Ulla Sandulf 6:1, 6:1
Zwyciężczyni 9. 24 kwietnia 1966 Neapol Ceglana   Christiane Spinoza 6:2, 6:3
Finalistka 7. 2 maja 1966 Kalabria Ceglana   Julie Heldman 4:6, 6:1, 2:6
Zwyciężczyni 10. 6 czerwca 1966 Bielefeld Ceglana   Heide Schildknecht Orth 6:1, 6:4
Zwyciężczyni 11. 4 lipca 1966 Travemünde Ceglana   Sonja Pachta 8:6, 6:0
Zwyciężczyni 12. 24 lipca 1966 Brunszwik Ceglana   Edda Buding 6:3, 4:6, 8:6
Finalistka 8. 1 sierpnia 1966 Baden-Baden Ceglana   Helga Schultze 3:6, 6:3, 5:7
Zwyciężczyni 13. 15 sierpnia 1966 Monachium Ceglana   Helga Schultze brak danych
Zwyciężczyni 14. 15 maja 1967 Leverkusen Ceglana   Faye Toyne 7:5, 6:3
Zwyciężczyni 15. 23 maja 1967 Essen Ceglana   Esmé Emmanuel 6:3, 6:0
Finalistka 9. 12 lipca 1967 Travemünde Ceglana   Helga Schultze 6:4, 5:7, 3:6
Finalistka 10. 28 sierpnia 1967 Pörtschach am Wörther See Ceglana   Helga Schultze 4:6, 2:6
Finalistka 11. 1 lutego 1968 Brema Twarda (hala)   Joyce Barclay-Williams 2:6, 1:6
Zwyciężczyni 16. 14 kwietnia 1968 Tampa Ceglana   Judy Tegart 2:6, 6:4, 6:1
Zwyciężczyni 17. 21 kwietnia 1968 Madryt Ceglana   Frances MacLennan 6:1, 6:3

W Erze Open 53 (33–20) edytuj

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwniczka Wynik finału
Finalistka 1. 14 lipca 1968 Düsseldorf Ceglana   Gail Sherriff 4:6, 6:1, 2:6
Zwyciężczyni 1. 20 lipca 1968 Ingolstadt Ceglana   Helga Schultze-Hösl 6:1, 13:15, 6:3
Finalistka 2. 5 sierpnia 1968 Monachium Ceglana   Julie Heldman 6:4, 3:6, 3:6
Zwyciężczyni 2. 1 września 1968 Brunszwik Ceglana   Katja Ebbinghaus 6:2, 6:1
Zwyciężczyni 3. 20 października 1968 Guadalajara Ceglana (hala)   Peaches Bartkowicz 6:4, 6:3
Finalistka 3. 4 maja 1969 Stuttgart Ceglana   Peaches Bartkowicz 4:6, 3:6
Zwyciężczyni 4. 19 maja 1969 Leverkusen Ceglana   Alena Palmeová 6:2, 7:5
Finalistka 4. 1 czerwca 1969 Brema Ceglana   Heide Orth 6:0, 3:6, 4:6
Zwyciężczyni 5. 8 czerwca 1969 Bielefeld Ceglana   Laura Rossouw 6:3, 6:0
Zwyciężczyni 6. 6 lipca 1969 Travemünde Ceglana   Kora Schediwy 7:5, 6:2
Zwyciężczyni 7. 13 lipca 1969 Düsseldorf Ceglana   Edda Buding 6:1, 8:6
Finalistka 5. 4 sierpnia 1969 Bad Neuenahr-Ahrweiler Ceglana   Helga Schultze-Hösl 7:5, 5:7, 4:6
Finalistka 6. 10 sierpnia 1969 Hamburg Ceglana   Judy Tegart 3:6, 4:6
Zwyciężczyni 8. 25 sierpnia 1969 Stuttgart Ceglana   Almut Sturm 6:2, 6:2
Zwyciężczyni 9. 31 sierpnia 1969 Pörtschach am Wörther See Ceglana   Helen Gourlay 6:4, 4:6, 6:3
Zwyciężczyni 10. 16 listopada 1969 Buenos Aires Ceglana   Rosie Casals 3:6, 6:3, 2:6
Zwyciężczyni 11. 24 listopada 1969 Santiago Ceglana   Carmen Ibarra 6:3, 6:3
Zwyciężczyni 12. 7 grudnia 1969 São Paulo Ceglana   Kora Schediwy 6:4, 8:6
Zwyciężczyni 13. 22 lutego 1970 Moskwa Dywanowa (hala)   Olga Morozowa 7:5, 2:6, 6:3
Zwyciężczyni 14. 30 marca 1970 Monte Carlo Ceglana   Gail Sherriff Chanfreau 9:7, 6:3
Zwyciężczyni 15. 12 kwietnia 1970 Nicea Ceglana   Julie Heldman 6:2, 8:6
Zwyciężczyni 16. 19 kwietnia 1970 Monte Carlo Ceglana   Kerry Melville 6:4, 6:1
Finalistka 7. 18 maja 1970 Berlin Ceglana   Virginia Wade 8:10, 1:6
Finalistka 8. 7 czerwca 1970 French Open Ceglana   Margaret Smith Court 2:6, 4:6
Finalistka 9. 5 lipca 1970 Fulda Ceglana   Ameli Ring 0:6, 2:6
Finalistka 10. 12 lipca 1970 Düsseldorf Ceglana   Helga Schultze-Hösl 1:6, 3:6
Finalistka 11. 16 sierpnia 1970 Hamburg Ceglana   Helga Schultze-Hösl 3:6, 3:6
Zwyciężczyni 17. 24 sierpnia 1970 Kitzbühel Ceglana   Evonne Goolagong 7:5, 6:3
Finalistka 12. 30 sierpnia 1970 Brunszwik Ceglana   Helga Schultze-Hösl 3:6, 6:2, 2:6
Finalistka 13. 10 maja 1971 Rzym Ceglana   Virginia Wade 4:6, 4:6
Finalistka 14. 23 maja 1971 Hamburg Ceglana   Billie Jean King 3:6, 4:6
Zwyciężczyni 18. 11 lipca 1971 Båstad Ceglana   Ingrid Löfdahl 4:6, 6:1, 6:3
Zwyciężczyni 19. 2 sierpnia 1971 Wenecja Ceglana   Rosie Casals 3:6, 6:4, 6:3
Zwyciężczyni 20. 8 sierpnia 1971 Düsseldorf Ceglana   Betty Stöve 4:6, 6:3, 6:3
Finalistka 15. 14 maja 1972 Bournemouth Ceglana   Evonne Goolagong 0:6, 4:6
Zwyciężczyni 21. 11 czerwca 1972 Hamburg Ceglana   Linda Tuero 6:3, 3:6, 8:6
Zwyciężczyni 22. 17 czerwca 1973 Hamburg Ceglana   Pat Walkden-Pretorius 6:4, 6:1
Zwyciężczyni 23. 15 lipca 1973 Düsseldorf Ceglana   Evonne Goolagong 6:4, 6:4
Finalistka 16. 22 lipca 1973 Hilversum Ceglana   Betty Stöve 5:7, 2:6
Finalistka 17. 26 sierpnia 1973 Toronto Ceglana   Evonne Goolagong 6:7(2), 4:6
Finalistka 18. 17 października 1973 Tokio Dywanowa (hala)   Evonne Goolagong 3:6, 4:6
Zwyciężczyni 24. 26 maja 1974 Hamburg Ceglana   Martina Navrátilová 6:4, 5:7, 6:3
Zwyciężczyni 25. 13 października 1974 Madryt Ceglana   Tine Zwaan 6:2, 6:4
Finalistka 19. 13 lipca 1975 Båstad Ceglana   Sue Barker 4:6, 0:6
Finalistka 20. 7 grudnia 1975 Adelaide Trawiasta   Sue Barker 2:6, 1:6
Zwyciężczyni 26. 14 grudnia 1975 Perth Trawiasta   Lesley Turner Bowrey 6:2, 3:6, 6:4
Zwyciężczyni 27. 16 maja 1976 Bournemouth Ceglana   Sue Barker 5:7, 6:3, 6:2
Zwyciężczyni 28. 9 stycznia 1977 Brema Dywanowa (hala)   Sylvia Hanika 6:2, 6:4
Zwyciężczyni 29. 18 kwietnia 1977 Monte Carlo Ceglana   Fiorella Bonicelli 6:3, 7:5
Zwyciężczyni 30. 14 sierpnia 1977 Stuttgart Ceglana   Ameli Ring 6:2, 7:6
Zwyciężczyni 31. 8 kwietnia 1979 Nicea Ceglana   Frédérique Thibault 6:1, 6:1
Zwyciężczyni 32. 15 kwietnia 1979 Monte Carlo Ceglana   Sabina Simmonds 6:3, 6:1
Zwyciężczyni 33. 9 lipca 1979 Erlangen Ceglana   Nina Bohm brak danych

Gra podwójna 63 (33–30) edytuj

Przed Erą Open 19 (7–12) edytuj

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału
Finalistka 1. 11 maja 1962 Beaulieu Ceglana   Heide Schildknecht   Lucia Bassi
  Roberta Beltrame
2:6, 8:6, 2:6
Finalistka 2. 18 maja 1962 Cannes Ceglana   Heide Schildknecht   Rita Bentley
  Deidre Catt
1:6, 3:6[d]
Finalistka 3. 14 maja 1963 Essen Ceglana   Heide Schildknecht   Rita Bentley
  Jill Blackman
2:6, 7:9[d]
Finalistka 4. 26 stycznia 1964 Kopenhaga Twarda (hala)   Heide Schildknecht   Carol Rosser
  Christine Truman
6:3, 4:6, 7:5[d]
Finalistka 5. 26 lipca 1964 Brunszwik Ceglana   Renate Ostermann   Helga Schultze
  Heide Schildknecht
1:6, 6:1, 2:6
Finalistka 6. 7 czerwca 1965 Berlin Ceglana   Almut Sturm   Francesca Gordigiani
  Maria Teresa Riedl
1:6, 6:2, 0:6
Zwyciężczyni 1. 27 czerwca 1965 Brema Ceglana   Almut Sturm   Renate Stollberg
  Freya Weiland
6:4, 7:5
Zwyciężczyni 2. 19 września 1965 Brunszwik Ceglana   Almut Sturm   Heide Schildknecht
  Gisela Helmes
6:2, 6:3
Finalistka 7. 13 lutego 1966 Oslo Twarda (hala)   Kirsten Robsahm   Elizabeth Starkie
  Winnie Shaw
3:6, 7:9
Finalistka 8. 20 lutego 1966 Brema Twarda (hala)   Heide Schildknecht Orth   Ann Haydon-Jones
  Elizabeth Starkie
0:6, 6:8
Zwyciężczyni 3. 6 czerwca 1966 Bielefeld Ceglana   Kristen Seelbach   Leena Ahonen
  Almut Sturm
3:6, 6:3, 6:3
Finalistka 9. 10 lipca 1966 Düsseldorf Ceglana   Heide Schildknecht Orth   Glenda Swan
  Pat Walkden
4:6, 3:6
Finalistka 10. 24 lipca 1966 Brunszwik Ceglana   Heide Schildknecht Orth   Edda Buding
  Helga Schultze
0:6, 0:6
Finalistka 11. 15 sierpnia 1966 Monachium Ceglana   Heide Schildknecht Orth   Maria Bueno
  Margaret Smith Court
6:4, 6:3
Zwyciężczyni 4. 18 lipca 1967 Düsseldorf Ceglana   Heide Orth   Edda Buding
  Helga Schultze
8:6, 6:3
Zwyciężczyni 5. 1 lutego 1968 Brema Twarda (hala)   Heide Orth   Joyce Barclay-Williams
  Frances MacLennen
1:6, 6:3, 8:6
Finalistka 12. 22 marca 1968 Curaçao Ceglana   Faye Urban   Nancy Richey
  Valerie Ziegenfuss
2:6, 9:7, 3:6
Zwyciężczyni 6. 14 kwietnia 1968 Tampa Ceglana   Faye Urban   Judy Tegart
  Valerie Ziegenfuss
6:2, 6:2
Zwyciężczyni 7. 21 kwietnia 1968 Madryt Ceglana   Edda Buding   Ana-Maria Estalella-Manso
  Carmen Mandarino
6:3, 3:6, 6:3

W Erze Open 44 (26–18) edytuj

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału
Finalistka 1. 3 czerwca 1968 Berlin Ceglana   Helga Schultze   Margaret Smith Court
  Virginia Wade
4:6, 3:6
Finalistka 2. 16 czerwca 1968 Lugano Ceglana   Edda Buding   Annette Du Plooy
  Lesley Turner Bowrey
4:6, 3:6
Finalistka 3. 14 lipca 1968 Düsseldorf Ceglana   Heide Orth   Rosie Darmon
  Evelyne Terras
5:7, 4:6
Nierozstrzygnięte 4. 20 lipca 1968 Ingolstadt Ceglana   Almut Sturm   Edda Buding
  Helga Schultze-Hösl
mecz nie odbył się
z powodu ciemności
Zwyciężczyni 1. 1 września 1968 Brunszwik Ceglana   Heide Orth   Katja Ebbinghaus
  Edith Winkens
6:3, 6:3
Zwyciężczyni 2. 20 października 1968 Guadalajara Ceglana (hala)   Edda Buding   Rosie Darmon
  Julie Heldman
6:3, 6:4
Zwyciężczyni 3. 26 stycznia 1969 Kolonia Twarda (hala)   Heide Orth   Joyce Barclay-Williams
  Christine Truman-Janes
6:4, 6:4
Zwyciężczyni 4. 4 maja 1969 Stuttgart Ceglana   Heide Orth   Marilyn Aschner
  Peaches Bartkowicz
6:2, 6:2
Zwyciężczyni 5. 1 czerwca 1969 Brema Ceglana   Heide Orth   Jean Evans
  Edith Winkens
7:5, 6:4
Zwyciężczyni 6. 8 czerwca 1969 Bielefeld Ceglana   Heide Orth   Helen Amos
  Laura Rossouw
7:5, 6:2
Zwyciężczyni 7. 6 lipca 1969 Travemünde Ceglana   Almut Sturm   Katja Ebbinghaus
  Edith Winkens
6:4, 9:7
Zwyciężczyni 8. 20 lipca 1969 Norymberga Ceglana   Inge Pohmann   Edda Buding
  Kube
7:5, 6:2
Finalistka 5. 27 lipca 1969 Monachium Ceglana   Almut Sturm   Karen Krantzcke
  Kerry Melville
4:6, 1:6
Zwyciężczyni 9. 10 sierpnia 1969 Hamburg Ceglana   Judy Tegart   Edda Buding
  Helga Schultze-Hösl
6:1, 6:4
Finalistka 6. 16 listopada 1969 Buenos Aires Ceglana   Kora Schediwy   Rosie Casals
  Billie Jean King
1:6, 5:7
Zwyciężczyni 10. 24 listopada 1969 Santiago Ceglana   Kora Schediwy   Ana María Arias
  María Guzmán
6:3, 9:7
Zwyciężczyni 11. 7 grudnia 1969 São Paulo Ceglana   Kora Schediwy   Ana María Arias
  Suzana Petersen
6:1, 0:6, 6:4
Finalistka 7. 26 stycznia 1970 Monachium Ceglana   Kora Schediwy   Ingrid Bentzer
  Eva Lundqvist
4:6, 6:1, 4:6
Zwyciężczyni 12. 12 kwietnia 1970 Nicea Ceglana   Gail Sherriff Chanfreau   Marilyn Aschner
  Julie Heldman
6:3, 6:3
Zwyciężczyni 13. 12 lipca 1970 Düsseldorf Ceglana   Heide Orth   Helga Schultze-Hösl
  Betty Stöve
6:4, 4:6, 16:14
Finalistka 8. 19 lipca 1970 Gstaad Ceglana   Betty Stöve   Rosie Casals
  Françoise Durr
2:6, 2:6
Finalistka 9. 2 sierpnia 1970 Hilversum Ceglana   Margaret Smith Court   Karen Krantzcke
  Kerry Melville
6:3, 7:9, 5:7
Finalistka 10. 24 sierpnia 1970 Kitzbühel Ceglana   Winnie Shaw   Annette Du Plooy
  Brenda Kirk
4:6, 7:5, 3:6
Zwyciężczyni 14. 30 sierpnia 1970 Brunszwik Ceglana   Heide Orth   Katja Ebbinghaus
  Helga Schultze-Hösl
6:2, 6:2
Zwyciężczyni 15. 10 maja 1971 Rzym Ceglana   Virginia Wade   Helen Gourlay
  Lesley Turner Bowrey
5:7, 6:2, 6:2
Finalistka 11. 23 maja 1971 Hamburg Ceglana   Heide Orth   Rosie Casals
  Billie Jean King
2:6, 1:6
Zwyciężczyni 16. 11 lipca 1971 Båstad Ceglana   Heide Schildknecht   Ana María Arias
  Linda Tuero
6:2, 6:1
Finalistka 12. 25 lipca 1971 Kitzbühel Ceglana   Heide Orth   Rosie Casals
  Billie Jean King
2:6, 4:6
Zwyciężczyni 17. 8 sierpnia 1971 Düsseldorf Ceglana   Heide Orth   Helga Schultze-Hösl
  Betty Stöve
6:2, 6:4
Zwyciężczyni 18. 11 czerwca 1972 Hamburg Ceglana   Heide Schildknecht   Wendy Overton
  Valerie Ziegenfuss
6:3, 2:6, 6:0
Zwyciężczyni 19. 1 grudnia 1972 Buenos Aires Ceglana   Pam Teeguarden   Ana María Arias
  Virginia Wade
7:5, 6:2
Zwyciężczyni 20. 17 czerwca 1973 Hamburg Ceglana   Heide Orth   Kristien Kemmer
  Laura Rossouw
6:1, 6:2
Zwyciężczyni 21. 15 lipca 1973 Düsseldorf Ceglana   Heide Orth   Evonne Goolagong
  Janet Young
tytuł wspólny, mecz
nie odbył się
Zwyciężczyni 22. 22 lipca 1973 Hilversum Ceglana   Betty Stöve   Brigitte Cuypers
  Trudy Waldhof
6:2, 7:6
Finalistka 13. 26 sierpnia 1973 Toronto Ceglana   Martina Navrátilová   Evonne Goolagong
  Peggy Michel
3:6, 2:6
Finalistka 14. 2 czerwca 1974 Rzym Ceglana   Heide Orth   Chris Evert
  Olga Morozowa
walkower
Finalistka 15. 13 października 1974 Madryt Ceglana   Kora Schediwy   Lesley Charles
  Sue Mappin
2:6, krecz
Zwyciężczyni 23. 24 listopada 1974 Buenos Aires Ceglana   Katja Ebbinghaus   Beatriz Araujo
  Raquel Giscafré
6:0, 6:1
Finalistka 16. 21 grudnia 1975 Sydney Trawiasta   Heidi Eisterlehner   Evonne Goolagong Cawley
  Helen Gourlay Cawley
3:6, 6:4, 3:6
Finalistka 17. 14 czerwca 1976 French Open Ceglana   Kathleen Harter   Fiorella Bonicelli
  Gail Chanfreau Lovera
4:6, 6:1, 3:6
Zwyciężczyni 24. 18 kwietnia 1977 Monte Carlo Ceglana   Katja Ebbinghaus   Gail Chanfreau Lovera
  Rosie Darmon
6:3, 7:5
Finalistka 18. 21 maja 1978 Hamburg Ceglana   Katja Ebbinghaus   Mima Jaušovec
  Virginia Ruzici
4:6, 7:5, 0:6
Zwyciężczyni 25. 12 sierpnia 1979 Norymberga Ceglana   Katja Ebbinghaus   Heidi Eisterlehner
  Iris Riedel
7:5, 7:6
Zwyciężczyni 26. 30 marca 1980 Nicea Ceglana   Gail Lovera   Petra Delhees
  Christiane Jolissaint
6:4, 6:4

Gra mieszana 10 (6–4) edytuj

Przed Erą Open 7 (4–3) edytuj

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partner Przeciwnicy Wynik finału
Zwyciężczyni 1. 26 lipca 1964 Brunszwik Ceglana   Gunther Sanders   Renate Ostermann
  Peter Scholl
1:6, 6:3, 6:1
Zwyciężczyni 2. 18 kwietnia 1965 Katania Ceglana   Giordano Maioli   Carmen Coronado
  José Edison Mandarino
8:6, 3:6, 7:5
Zwyciężczyni 3. 25 kwietnia 1965 Neapol Ceglana   Giordano Maioli   Madonna Schacht
  Ion Țiriac
4:6, 6:4, 12:10
Finalistka 1. 19 września 1965 Brunszwik Ceglana   Lothar Pawlik   Heide Schildknecht
  Dieter Ecklebe
4:6, 4:6
Finalistka 2. 13 marca 1966 Kair Ceglana   Ion Țiriac   Carole Caldwell Graebner
  Clark Graebner
7:9, 6:4, 5:7
Finalistka 3. 18 kwietnia 1966 Katania Ceglana   Ion Țiriac   Helen Gourlay
  Marty Riessen
3:6, 4:6
Zwyciężczyni 4. 2 maja 1966 Kalabria Ceglana   Ion Țiriac   Karen Krantzcke
  Owen Davidson
7:5, 6:4

W Erze Open 3 (2–1) edytuj

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partner Przeciwnicy Wynik finału
Finalistka 1. 20 października 1968 Guadalajara Ceglana (hala)   Jürgen Fassbender   Julie Heldman
  Herb Fitzgibbon
1:6, 3:6
Zwyciężczyni 1. 19 maja 1969 Leverkusen Ceglana   Hans-Jürgen Pohmann   Faye Urban
  Ray Keldie
6:2, 3:6, 6:4
Zwyciężczyni 2. 30 sierpnia 1970 Brunszwik Ceglana   Hans-Jürgen Pohmann   Heide Orth
  Dieter Ecklebe
6:1, 6:3

Występy w igrzyskach olimpijskich edytuj

Gra pojedyncza edytuj

Runda Przeciwniczka Wynik
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Meksyku 1968 – gra demonstracyjna, reprezentując państwo   RFN [2]
I runda wolny los
Ćwierćfinał   Meksyk: Cecilia Rosado 6:1, 6:1
Półfinał   Stany Zjednoczone: Julie Heldman 6:3, 1:6, 6:3
O złoty medal   Stany Zjednoczone: Peaches Bartkowicz [1] 6:4, 6:3
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Meksyku 1968 – gra pokazowa, reprezentując państwo   RFN [2]
I runda wolny los
Ćwierćfinał   Ekwador: María Eugenia Guzmán walkower

Gra podwójna edytuj

Runda Partnerka Przeciwniczki Wynik
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Meksyku 1968 – gra demonstracyjna, reprezentując państwo   RFN
I runda   Edda Buding [2] wolny los
Półfinał   Meksyk: Lourdes Gongora / Patricia Montano 6:4, 6:1
O złoty medal   Francja: Rosie Darmon /   Stany Zjednoczone: Julie Heldman 6:3, 6:4

Gra mieszana edytuj

Runda Partner Przeciwnicy Wynik
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Meksyku 1968 – gra pokazowa, reprezentując państwo   RFN
I runda   Jürgen Fassbender   Meksyk: Susana Zenes /   Szwecja: Hans Nerell
Ćwierćfinał   Stany Zjednoczone: Valerie Ziegenfuss / Jim McManus [1] 3:6, 6:1, 7:5
Półfinał   Francja Rosie Darmon / Pierre Darmon [4] 3:6, 6:3, 6:4
O złoty medal   Stany Zjednoczone Julie Heldman / Herb Fitzgibbon 1:6, 3:6
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Meksyku 1968 – gra pokazowa, reprezentując państwo   RFN
I runda   Jürgen Fassbender [2] wolny los
Ćwierćfinał   Stany Zjednoczone: Peaches Bartkowicz /   RFN: Ingo Buding walkower

Uwagi edytuj

  1. Halowe mistrzostwa Niemiec były rozgrywane od 1961 roku, równolegle z rywalizacją na kortach otwartych. Od 1996 roku imprezy zostały połączone i odbywały się już tylko w hali.
  2. Oficjalny komputerowy ranking WTA rozpoczął się od 1975 roku. Dane wcześniejsze podane na podstawie „The Bud Collins History of Tennis”, Third Edition 2017 oraz Danych zawartych na tennisforum.com.
  3. a b c Wystąpiła w rozgrywkach, ale przez zbyt małą ilość punktów nie została sklasyfikowana w rankingu WTA.
  4. a b c d Brak jest szczegółowych danych na temat turniejów tenisowych rozgrywanych w latach 60., lecz podsumowania każdego poszczególnego sezonu na tennisforum.com podają wszystkie rozegrane turnieje, a wśród nich zwycięstwa Helgi Niessen.

Przypisy edytuj

  1. Deutscher Tennis Bund: Lista triumfatorek Mistrzostw Niemiec. dtb-tennis.de. [dostęp 2020-04-15]. (niem.).
  2. Official Report of the 1968 Olympic Games. Digital Library Collections, 1969. s. 387. [dostęp 2020-09-17]. (ang.).
  3. Deutscher Bundestag: Sportbericht der Bundesregierung. bundestag.de, 1973-09-26. s. 80. [dostęp 2020-04-08]. (niem.).
  4. a b Informacja na temat pierwszego i ostatniego wygranego i przegranego finału w karierze tenisistki na over-blog.com.

Bibliografia edytuj