Jerzy Lande

polski prawnik

Jerzy Władysław Lande (ur. 13 listopada 1886 w Dorpacie, zm. 10 grudnia 1954 w Krakowie) – prawnik, profesor i kierownik Katedry Teorii i Filozofii Prawa na Uniwersytecie Wileńskim, następnie na Uniwersytecie Jagiellońskim, autor prac naukowych, fotografik, taternik.

Jerzy Władysław Lande
Ilustracja
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

13 listopada 1886
Dorpat, gubernia inflancka, Imperium Rosyjskie

Data i miejsce śmierci

10 grudnia 1954
Kraków, Polska

Profesor nauk prawnych
Alma Mater

Uniwersytet Petersburski

Profesura

1925

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski

Życiorys

edytuj

Jego ojciec, Michał, był inżynierem kolejowym, matką – Michalina z Zakrzewskich. Aż do czwartej klasy uczył się, ze względu na zamieszkanie rodziców z daleka od miast, w domu, i zdawał corocznie egzaminy jako ekstern w gimnazjum w Carycynie. Naukę kontynuował w V Gimnazjum w Warszawie. Tu zaprzyjaźnił się z późniejszym filozofem i luminarzem kultury polskiej Tadeuszem Kotarbińskim. Maturę ze złotym medalem uzyskał w Petersburgu w roku 1905, po czym wstąpił na Wydział Prawa tamtejszego uniwersytetu, który ukończył w 1910 r. W czasie studiów był uczniem m.in. Leona Petrażyckiego – wybitnego teoretyka prawa, który bardzo silnie wpłynął na poglądy naukowe Landego.

Po ukończeniu uniwersytetu wrócił do kraju i zamieszkał w Warszawie, gdzie do 1917 r. zajmował się adwokaturą. Pracował w organizacjach społecznych: Straży Obywatelskiej, sądownictwie obywatelskim, Radzie Głównej Opiekuńczej, jako radca Ministerstwie Sprawiedliwości. Był pracownikiem Biura Komisji Instrukcji dla Prokuratorów Tymczasowej Rady Stanu[1]. Brał czynny udział w pracach Towarzystwa Prawniczego, Towarzystwa Psychologicznego i Instytutu Filozoficznego. W 1921 r. został zastępcą profesora, od 1925 r. profesorem teorii i filozofii prawa na Uniwersytecie Wileńskim, gdzie pełnił również funkcję kierownika sekcji wioślarskiej AZS Wilno[2]. Od 1929 r. został profesorem na Uniwersytecie Jagiellońskim.

2 maja 1923 został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski[3].

Pod jego kierunkiem w 1938 stopień naukowy doktora uzyskał Grzegorz Leopold Seidler[4].

Po agresji III Rzeszy i ZSRR na Polskę Lande wraz z innymi profesorami i docentami UJ został w ramach Sonderaktion Krakau wywieziony do niemieckiego obozu koncentracyjnego KL Sachsenhausen, gdzie spędził trzy miesiące. Jak wszyscy, dawał tam koleżeńskie wykłady ze swojej specjalności. Podczas dalszych lat okupacji niemieckiej brał udział w tajnym nauczaniu. Wrócił do pracy na uniwersytecie natychmiast po zakończeniu wojny.

Zmarł w wieku 68 lat. Został pochowany na Cmentarzu Salwatorskim w Krakowie[5].

Dorobek naukowy

edytuj

Jerzy Lande był kontynuatorem myśli Leona Petrażyckiego. Zajmował się psychologicznymi i socjologicznymi uwarunkowaniami prawa. W czasie pracy w Wilnie opublikował pierwsze książki: Norma a zjawisko prawne. Rozważania nad podstawami teorii prawa na tle krytyki systemu Kelsena (1925) oraz Zarys historii filozofii prawa w Polsce od początku XIX wieku (1928). Wychował profesorów i doktorów trzech katedr teorii prawa. Jego prace naukowe, prawnicze i filozoficzne zostały wydane pośmiertnie w Studiach filozofii prawa.

Materiały archiwalne Jerzego Landego znajdują się w PAN Archiwum w Warszawie pod sygnaturą III-47[6].

Fotografia

edytuj

Zajmował się fotografią od 1903 r. Jego pasja wyrosła z krajoznawstwa, dlatego znany jest przede wszystkim z fotografii krajobrazu. Zajmował go również portret oraz fotografia architektury. Jak pisał Jan Sunderland, „Jego zdjęcia wykazują duży zmysł kompozycyjny, zarówno linearny jako też – głównie – walorowy”.

Taternictwo

edytuj

Od 1909 r. uprawiał w Tatrach turystykę i taternictwo, początkowo z przewodnikiem Bartłomiejem Obrochtą, któremu później poświęcił wspomnienie U Bartka w Roztoce. Z Janem Małachowskim i Mariuszem Zaruskim uczestniczył w pierwszym zimowym wejściu na Kozie Czuby. Prowadził w góry wycieczki studenckie, uczył techniki i wspinaczki skalnej.

Przypisy

edytuj
  1. Włodzimierz Suleja, Tymczasowa Rada Stanu, Warszawa 1998, s. 226.
  2. Akademicki Związek Sportowy przy Uniwersytecie Stefana Batorego w Wilnie – zarys działalności, Patryk Tomaszewski, Kultura Fizyczna 2016, t. XV, nr 2, s. 33.
  3. Order Odrodzenia Polski. Trzechlecie pierwszej kapituły 1921–1924. Warszawa: Prezydium Rady Ministrów, 1926, s. 26.
  4. Dobrochna Minich, Koncepcja filozofii prawa Grzegorza Leopolda Seidlera. Między pozytywizmem prawniczym, „faktycznością prawa” a aksjologią. uj.edu.pl, 2016. [dostęp 2019-01-04].
  5. Jan Wiktor Tkaczyński (red.), Pro Memoria III. Profesorowie Uniwersytetu Jagiellońskiego spoczywający na cmentarzach Krakowa 1803-2017, Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2018, s. 159, ISBN 978-83-233-4527-5.
  6. Spis inwentarzy, Polska Akademia Nauk Archiwum w Warszawie, [dostęp 2024-01-30].

Bibliografia

edytuj
  • Jan Sunderland, Jerzy Lande, [w:] Estetyka i sztuka fotografii, Wydawnictwo Literackie, Kraków 1979.