Jerzy Sokorski (ur. 3 maja 1916 w Jałcie, zm. 26 listopada 2005 w Piastowie[1][2]) – polski kompozytor i pianista.

Jerzy Sokorski
Data i miejsce urodzenia

3 maja 1916
Jałta

Pochodzenie

polskie

Data i miejsce śmierci

26 listopada 2005
Piastów

Instrumenty

fortepian

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

kompozytor, pianista

Życiorys edytuj

W dzieciństwie uczył się gry na fortepianie[1]. W latach 1934–1939 studiował w Wyższej Szkole Muzycznej w Warszawie, gdzie jego nauczycielami byli Adam Wieniawski i Bolesław Woytowicz (kompozycja) oraz Jerzy Żurawlew (fortepian)[1][2]. W czasie II wojny światowej udzielał prywatnie lekcji fortepianu[1]. W 1948 roku uczestniczył w II Zjeździe Kompozytorów i Krytyków Muzycznych w Pradze[1]. W 1949 roku otrzymał stypendium muzyczne UNESCO i wyjechał na studia do Francji, Belgii i Włoch[1]. Kształcił się u Nadii Boulanger, uczęszczał też jako wolny słuchacz na wykłady Arthura Honeggera i Oliviera Messiaena[1]. W latach 1957–1979 zatrudniony był jako akompaniator przy Filharmonii Narodowej[1].

W twórczości Sokorskiego dominują utwory wokalne, głównie na głos i fortepian[1]. Dużą wagę przywiązywał do melodyjności i ekspresji tekstu słownego[1]. Początkowo tworzył utwory tonalne, często stosując jednak współbrzmienia klasterowe[1]. W późniejszym okresie odszedł od systemu dur-moll w kierunku atonalności, także w kompozycjach instrumentalnych[1]. W 1988 roku napisał muzykę do niemego filmu Paula Leniego Dornröschen z 1917 roku[1].

Ważniejsze kompozycje edytuj

(na podstawie materiałów źródłowych[1])

Utwory orkiestrowe edytuj

  • Koncert na fortepian i orkiestrę (1941)

Utwory kameralne edytuj

  • Fuga na kwartet smyczkowy i kwartet instrumentów dętych drewnianych (1937)
  • Trio fortepianowe (1944)
  • Mały kwintet na klarnet, 2 skrzypiec, altówkę i wiolonczelę (1963)
  • Kwartet smyczkowy (1987)
  • Kwintet koncertujący na 2 skrzypiec, altówkę, wiolonczelę i kontrabas (1992)

Utwory wokalne edytuj

  • kantata Łąka na chór męski (1941)

Utwory wokalno-instrumentalne edytuj

  • kantata Fortepian Chopina na 4 głosy żeńskie, kwartet smyczkowy i harfę (1938)
  • kantata Bzy i róże na sopran, chór męski i orkiestrę (1949)
  • Koncert na głos i orkiestrę (1970)
  • oratorium Pieśń nad pieśniami (1985)

Opery edytuj

  • Marynka (1956, niewystawiona)
  • opera radiowa Opowieść niemalże o końcu świata (wyk. Polskie Radio 1959)
  • Noce królewskie (1965, niewystawiona)

Przypisy edytuj

  1. a b c d e f g h i j k l m n Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 10. Część biograficzna sm–ś. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2007, s. 25. ISBN 978-83-224-0866-7.
  2. a b Encyklopedia muzyki. red. Andrzej Chodkowski. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2006, s. 819. ISBN 978-83-01-13410-5.