John F. Kennedy Jr.
John Fitzgerald Kennedy Jr. (ur. 25 listopada 1960 w Waszyngtonie, zm. 16 lipca 1999 na Atlantyku w pobliżu Martha’s Vineyard, często nazywany John F. Kennedy Jr., JFK Jr., John Jr., John Kennedy lub John-John) – amerykański prawnik i dziennikarz.
 John F. Kennedy Jr. (1999) | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przyczyna śmierci | |
| Zawód, zajęcie |
prawnik, dziennikarz |
| Rodzice |
John F. Kennedy |
| Krewni i powinowaci |
Arabella Kennedy (siostra) |
| |
Życiorys
edytuj
Był trzecim dzieckiem prezydenta Johna F. Kennedy’ego i jego żony, Jacqueline z d. Bouvier[1], bratankiem Teda Kennedy’ego i zastrzelonego Roberta Kennedy’ego. Miał starszą siostrę, Caroline Kennedy[1]. Prasa pisała o nim „John-John”[2], znany był także jako „Syn Ameryki”, ponieważ jako jeden z niewielu dzieci prezydenckich rzeczywiście był wychowywany w Białym Domu.
W dniu jego trzeci urodzin odbył się uroczysty pogrzeb Johna F. Kennedy’ego. Zdjęcie autorstwa Stana Stearnsa, które wówczas obiegło cały świat, przedstawia malca w chwili, gdy wystąpił naprzód, salutując okrytej gwiaździstym sztandarem trumnie opuszczającej katedrę św. Mateusza w Waszyngtonie. 19 maja 1994 Kennedy jr uczestniczył w pogrzebie matki, a następnie odwiedził groby ojca i stryja, Bobby’ego.
Uczył się w szkole podstawowej św. Dawida i Collegiate School, w 1979 ukończył naukę w Phillips Academy, w 1983 uzyskał dyplom magistra historii na Uniwersytecie Browna, a w 1986 rozpoczął studia na Wydziale Prawa New York University School of Law[3]. W trakcie studiów odbył staż w Center for Democratic Policy w Waszyngtonie, był członkiem Korpusu Pokoju w Gwatemali, a także zagrał w kilku spektaklach studenckich oraz w sztuce Winners wystawianej na Manhattanie[4]. W 1986 rozpoczął pracę w Biurze Rozwoju Gospodarczego w Nowym Jorku[5]. W 1988 wygłosił przemówienie na Konwencji Partii Demokratycznej oraz udzielił wywiadu Connie’emu Chungowi z BBC[6]. W sierpniu 1989 został zaprzysiężony jako pomocnik prokuratora rejonowego Manhattanu i przepracował na tym stanowisku trzy lata[5].
W 1988 został okrzyknięty przez magazyn „People" najseksowniejszym mężczyzną na świecie[2][7]. Był związany także m.in. z prawniczką Sally Munro, modelką Ashley Richardson i aktorką Sarą Jessicą Parker oraz przez pięć lat pozostawał w nieformalnym związku z aktorką Daryl Hannah[8]. 21 września 1996 ożenił się z Carolyn Jeanne Bessette, najmłodszą córką Williama Bessette'a i Anny Messiny Freeman.
Zginął 16 lipca 1999 w wypadku pilotowanego przez niego samolotu (Piper PA-32R Saratoga) niedaleko wybrzeża atlantyckiej wyspy Martha’s Vineyard. W katastrofie razem z nim zginęły jego żona oraz szwagierka, Lauren Bessette. Ekipy poszukiwawcze zlokalizowały wrak samolotu po 15 godzinach, a zwłoki wydobyto po południu 21 lipca. Tego samego wieczora dokonano autopsji, która wykazała, że przyczyną śmierci całej trójki był wstrząs wywołany uderzeniem samolotu o wodę. Zaraz potem zwłoki zostały skremowane, a następnego dnia rano prochy rozsypano nad oceanem na wysokości Martha’s Vineyard.
Zobacz też
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ a b Lester David: Jacqueline Kennedy Onassis. Hanna Baltyn-Karpińska (tłum.). Wydawnictwo Philip Wilson, 1994, s. 46. ISBN 83-85840-17-6.
- ↑ a b Lester David: Jacqueline Kennedy Onassis. Hanna Baltyn-Karpińska (tłum.). Wydawnictwo Philip Wilson, 1994, s. 114. ISBN 83-85840-17-6.
- ↑ Lester David: Jacqueline Kennedy Onassis. Hanna Baltyn-Karpińska (tłum.). Wydawnictwo Philip Wilson, 1994, s. 114–115, 118. ISBN 83-85840-17-6.
- ↑ Lester David: Jacqueline Kennedy Onassis. Hanna Baltyn-Karpińska (tłum.). Wydawnictwo Philip Wilson, 1994, s. 115–116. ISBN 83-85840-17-6.
- ↑ a b Lester David: Jacqueline Kennedy Onassis. Hanna Baltyn-Karpińska (tłum.). Wydawnictwo Philip Wilson, 1994, s. 118. ISBN 83-85840-17-6.
- ↑ Lester David: Jacqueline Kennedy Onassis. Hanna Baltyn-Karpińska (tłum.). Wydawnictwo Philip Wilson, 1994, s. 117. ISBN 83-85840-17-6.
- ↑ From Chris Evans to Denzel Washington: See All the Sexiest Man Alive Covers [online], Peoplemag [dostęp 2022-12-19] [zarchiwizowane z adresu 2022-12-19] (ang.).
- ↑ Lester David: Jacqueline Kennedy Onassis. Hanna Baltyn-Karpińska (tłum.). Wydawnictwo Philip Wilson, 1994, s. 120. ISBN 83-85840-17-6.
Bibliografia
edytuj- Elaine Landau: John F. Kennedy Jr.. Brookfield, Conn.: Millbrook Press, 2000, s. 86-325. ISBN 978-0-7613-1857-6.
- Wendy Leigh: Prince Charming: The John F. Kennedy Jr. Story. New York: Sourcebooks, 1999, s. 183. ISBN 978-0-4511-7838-1.