Karl von Frisch

austriacki biolog, noblista

Karl von Frisch (ur. 20 listopada 1886 w Wiedniu, zm. 12 czerwca 1982 w Monachium) – austriacki biolog, zoolog, pionier doświadczeń terenowych w badaniu zwierząt; laureat Nagrody Nobla z fizjologii i medycyny w 1973 roku (wraz z Konradem Lorenzem i Nikolaasem Tinbergenem) za szczegółowy opis sposobu komunikowania się pszczół[1][2].

Karl von Frisch
ilustracja
Państwo działania

Austria

Data i miejsce urodzenia

20 listopada 1886
Wiedeń

Data i miejsce śmierci

12 czerwca 1982
Monachium

Specjalność: biologia, zoologia
podpis
Nagrody

Nagroda Nobla w dziedzinie fizjologii lub medycyny

Życiorys

edytuj

Syn chirurga i urologa Antona von Frischa (1849–1917) i pisarki Marie von Frisch z domu Exner, siostry Sigmunda Exnera. Pracował jako profesor zoologii w Rostocku, Wrocławiu i Monachium. Od 1925 dyrektor Instytutu Zoologicznego w Monachium. W 1965 roku otrzymał nagrodę imienia fundacji Eugenio Balzana[3].

Jego badania nad pszczołami miodnymi doprowadziły do odkrycia, że owady te posługują się złożonym systemem przekazywania informacji. Prowadząc badania nad porozumiewaniem się pszczół von Frisch stwierdził, że orientacja ruchów okrężnych wskazuje kierunek, w którym znajduje się pokarm. Częstość ruchów odwłoka wskazuje odległość. Wykazał, że pszczoły widzą w świetle ultrafioletowym, a do orientacji w przestrzeni, wykorzystują obserwacje kąta padania promieni słonecznych i polaryzacji światła[2].

Przypisy

edytuj
  1. The Nobel Prize in Physiology or Medicine 1973. [dostęp 2009-10-25].
  2. a b Tadeusz Nowak (red.), Oksfordzki słownik biograficzny, Warszawa: Bertelsmann Media, 1999, s. 159–160, ISBN 83-7227-109-7.
  3. Karl von Frisch – Autobiography. [dostęp 2009-10-25].

Bibliografia

edytuj
  • Beata Tarnowska (red.): Nagrody Nobla, Leksykon PWN. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2001. ISBN 83-01-13393-7.