Koło zamachowe

koło o dużym momencie bezwładności, służące do krótkotrwałego magazynowania energii kinetycznej

Koło zamachowebryła obrotowa o dużym momencie bezwładności, wykorzystywana do krótkotrwałego magazynowania energii mechanicznej. Jest prostym akumulatorem mechanicznym gromadzącym energię kinetyczną. Stosowane w szeroko pojętej mechanice, znajduje zastosowanie zarówno w prostych konstrukcjach (np. koło garncarskie), jak i w nowoczesnych silnikach.

Koło zamachowe maszyny parowej
Film przedstawiający działanie koła zamachowego wymyślonego przez Leonarda da Vinci

Historia

edytuj
 
Koło zamachowe szprychowe

Pierwsze ślady wskazujące na wykorzystywanie bezwładności obracającego się elementu do podtrzymywania ruchu, czyli protoplasty koła zamachowego, pochodzą z neolitu. Były używane do gromadzenia energii w kołach garncarskich. Po raz pierwszy zostało opisane przez arabskiego inżyniera Ibn Bassala w XI w. Zastosował on koło zamachowe do gromadzenia energii w pompie wodnej[1]. Podczas rewolucji przemysłowej koło zamachowe było wykorzystywane w silnikach parowych.

Zastosowanie

edytuj

Fizyka koła zamachowego

edytuj
 
Koło zamachowe wydrążone
 
Koło zamachowe wypełnione

Energia kinetyczna obracającego się koła zamachowego wyraża się wzorem:

 

Moment bezwładności koła zamachowego całkowicie wypełnionego:

 

Moment bezwładności koła zamachowego wydrążonego:

 

Dla cienkiego pierścienia   moment bezwładności osiąga największą możliwą wartość spośród wszystkich kół o tej samej masie i tym samym promieniu zewnętrznym. Jest ona równa:

 

gdzie:

 prędkość kątowa koła zamachowego,
  – moment bezwładności masy względem osi obrotu koła,
  – masa koła zamachowego,
 promień zewnętrzny koła zamachowego,
  – promień wewnętrzny koła zamachowego.

Z powyższych wzorów wynika, że im większy jest moment bezwładności koła zamachowego, tym większą energię może ono zgromadzić, dlatego możliwie największa część masy koła zamachowego powinna być zlokalizowana na jego obrzeżu. Energia gromadzona w kole jest proporcjonalna do kwadratu prędkości kątowej, dlatego tam, gdzie to możliwe, dąży się do zwiększenia prędkości obrotów koła.

Koło zamachowe dwumasowe

edytuj
 
Koło zamachowe dwumasowe

W silnikach spalinowych czterocylindrowych (i większych) cykle pracy poszczególnych cylindrów wypełniają niemal całkowicie czas pracy silnika. Takie silniki nie wymagają ciężkiego koła zamachowego do podtrzymania ciągłości ruchu silnika, ale w trakcie cyklu pracy energia nie jest dostarczana równomiernie. Redukcja masy koła zamachowego prowadzi do dużych wibracji na małych obrotach silnika. Wibracje te przenoszą się na skrzynię biegów i powodują jej przyspieszone zużycie. Ponadto, silnik ze zbyt lekkim kołem zamachowym może się zatrzymywać przy szybszym puszczeniu sprzęgła. By zapobiec tym zjawiskom stosuje się koło zamachowe dwumasowe. Składa się ono z dwóch lżejszych kół zamachowych połączonych tłumikiem drgań skrętnych. Jedno z kół zespolone jest z silnikiem, drugie ze skrzynią biegów, zaś elementy sprężyste tłumika drgań zapobiegają przenoszeniu wibracji z silnika na skrzynię biegów.

Dzięki zastosowaniu dwumasowego koła zamachowego zmniejszają się drgania na małych obrotach silnika, zostaje również zmniejszone szarpnięcie w momencie załączania sprzęgła. Ponadto, koło dwumasowe pozwala na zmniejszenie zużycia paliwa o ok. 5%[3] oraz wydłuża czas użytkowania skrzyni biegów i synchronizatorów. Kolejną zaletą stosowania koła dwumasowego jest zmniejszenie opóźnienia przy dodawaniu gazu. Takie rozwiązanie jest jednak droższe od tradycyjnego, ponadto, w wielu przypadkach koło dwumasowe okazywało się elementem o wysokiej awaryjności[4]. Szacuje się, że co czwarty obecnie (2006 r.) produkowany samochód w Europie ma koło zamachowe dwumasowe[3].

Galeria

edytuj

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Ahmad Y. al-Hassan: Flywheel Effect for a Saqiya From Kitab al-Filaha of Ibn Bassal. [w:] History of Science and Technology in Islam [on-line]. [dostęp 2015-05-01]. (ang.).
  2. praca zbiorowa: Mały poradnik mechanika. Warszawa: Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, 1985. ISBN 83-204-0759-1.
  3. a b Dwumasowe koło zamachowe.
  4. Wojciech Denisiuk, Koła dwumasowe – dwie masy to kupa kasy! [online], auto-swiat.pl, 25 stycznia 2018 [dostęp 2024-10-15] (pol.).