Wikipedia

Kościół św. Barbary i św. Maurycego w Inowrocławiu

Kościół świętej Barbary i świętego Maurycego – rzymskokatolicki kościół parafialny należący do dekanatu Wojsk Lądowych Ordynariatu Polowego Wojska Polskiego.

Kościół św. Barbary i św. Maurycego
kościół parafialny
kościół garnizonowy
Ilustracja
Widok od frontu
Państwo

 Polska

Województwo

 kujawsko-pomorskie

Miejscowość

Inowrocław

Adres

aleja Mikołaja Kopernika 16, 88-100 Inowrocław

Wyznanie

katolickie

Kościół

Kościół katolicki

Parafia

św. Barbary i św. Maurycego

Wezwanie

św. Barbary i św. Maurycego

Wspomnienie liturgiczne

4 Grudnia
22 września

Położenie na mapie Inowrocławia
Mapa konturowa Inowrocławia, u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Barbary i św. Maurycego”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Barbary i św. Maurycego”
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego
Mapa konturowa województwa kujawsko-pomorskiego, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Barbary i św. Maurycego”
Położenie na mapie powiatu inowrocławskiego
Mapa konturowa powiatu inowrocławskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Barbary i św. Maurycego”
Ziemia52°47′53,07″N 18°14′56,01″E/52,798075 18,248892
Multimedia w Wikimedia Commons

Historia edytuj

Budowę świątyni rozpoczęto 13 sierpnia 1927 roku, kościół został konsekrowany 2 lipca 1933 roku przez Biskupa Polowego Wojska Polskiego Józefa Gawlinę. W uroczystości uczestniczyli generałowie Stefan Pasławski i Wiktor Thommée, żołnierze razem z dowódcą 59 pułku Piechoty Wielkopolskiej, pułkownikiem Bolesławem Mirgałowskim. Tłumnie przybyli mieszkańcy Inowrocławia razem z prezydentem Apolinarym Jankowskim. Na uroczystość przyjechał także wojewoda poznański hrabia Roger Adam Raczyński.

Architektura edytuj

 
Prezbiterium

Świątynia nosząca wezwanie świętych Barbary i świętego Maurycego - patronów żołnierzy została wzniesiona w stylu klasycyzującego modernizmu. Wzorem dla projektanta budowli, architekta Mariana Andrzejewskiego z Poznania, był kościół ewangelicko-augsburski w Warszawie, wybudowany w latach 1777-1781 przez architekta Szymona Bogumiła Zuga. Mury świątyni były stawiane przez budowniczego z Inowrocławia, Franciszka Dźwikowskiego.

Kościół to budowla nieorientowana, zaplanowana centralnie na rzucie krzyża greckiego z eliptyczną rotundą przy skrzyżowaniu naw, nakrytą monumentalną kopułą zakończoną latarnią, do złudzenia przypominającą swoją formą żołnierski hełm. Na kopule są umieszczone owalne okna w stylu neobarokowym. Pomiędzy ramionami krzyża znajdują się zaokrąglone cztery kapliczki, z których jedna pełni funkcję zakrystii świątyni. Kopuła budowli i dachy kapliczek były nakryte płytkami eternitowymi, z kolei mała wieżyczka na kopule nakryta była blachą cynkową. W latach późniejszych płytki eternitowe oraz blacha cynkowa wieżyczki zostały zastąpione blachą miedzianą[1].

Organy edytuj

Organy zostały wybudowane w 1917 roku przez renomowaną świdnicką firmę organmistrzowską Schlag & Söhne.

Dyspozycja instrumentu[2]

Manuał I Manuał II Pedał
Hauptwerk Jalousienwerk Pedal
1. Bordun 16' 1. Geigen-principal 8' 1. Subbass 16'
2. Principal 8' 2. Aeoline 8' 2. Violon 16'
3. Gedeckt 8' 3. Rohrflöte 8' 3. Bassflöte 8'
4. Gambe 8' 4. Gedackt-flöte 4'
5. Octave 4'
6. Pryncypał 4' *
7. Flet 2' *
8. Picolo 1' *
9. Mixtura 3 rz.*

Przypisy edytuj

  1. ↑ Kościół p.w. śś. Barbary i Maurycego w Inowrocławiu. Odznaka krajoznawcza województwa kujawsko-pomorskiego. [dostęp 2017-05-12].
  2. ↑ Inowrocław ( Kościół św. Barbary i św. Maurycego (dawniej garnizonowy)) [online], musicamsacram.pl [dostęp 2021-06-22].


Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Kościół_św._Barbary_i_św._Maurycego_w_Inowrocławiu&oldid=68009393”