Kościół św. Barbary i św. Maurycego w Inowrocławiu
Kościół świętej Barbary i świętego Maurycego – rzymskokatolicki kościół parafialny należący do dekanatu Wojsk Lądowych Ordynariatu Polowego Wojska Polskiego.
kościół parafialny kościół garnizonowy | |||||||||||||||
Widok od frontu | |||||||||||||||
Państwo | |||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Województwo | |||||||||||||||
Miejscowość | |||||||||||||||
Adres |
aleja Mikołaja Kopernika 16, 88-100 Inowrocław | ||||||||||||||
Wyznanie | |||||||||||||||
Kościół | |||||||||||||||
Parafia | |||||||||||||||
Wezwanie | |||||||||||||||
Wspomnienie liturgiczne |
4 Grudnia | ||||||||||||||
| |||||||||||||||
| |||||||||||||||
Położenie na mapie Inowrocławia | |||||||||||||||
Położenie na mapie Polski | |||||||||||||||
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego | |||||||||||||||
Położenie na mapie powiatu inowrocławskiego | |||||||||||||||
52°47′53,07″N 18°14′56,01″E/52,798075 18,248892 |
Historia
edytujBudowę świątyni rozpoczęto 13 sierpnia 1927 roku, kościół został konsekrowany 2 lipca 1933 roku przez Biskupa Polowego Wojska Polskiego Józefa Gawlinę. W uroczystości uczestniczyli generałowie Stefan Pasławski i Wiktor Thommée, żołnierze razem z dowódcą 59 pułku Piechoty Wielkopolskiej, pułkownikiem Bolesławem Mirgałowskim. Tłumnie przybyli mieszkańcy Inowrocławia razem z prezydentem Apolinarym Jankowskim. Na uroczystość przyjechał także wojewoda poznański hrabia Roger Adam Raczyński.
Architektura
edytujŚwiątynia nosząca wezwanie świętych Barbary i świętego Maurycego - patronów żołnierzy została wzniesiona w stylu klasycyzującego modernizmu. Wzorem dla projektanta budowli, architekta Mariana Andrzejewskiego z Poznania, był kościół ewangelicko-augsburski w Warszawie, wybudowany w latach 1777-1781 przez architekta Szymona Bogumiła Zuga. Mury świątyni były stawiane przez budowniczego z Inowrocławia, Franciszka Dźwikowskiego.
Kościół to budowla nieorientowana, zaplanowana centralnie na rzucie krzyża greckiego z eliptyczną rotundą przy skrzyżowaniu naw, nakrytą monumentalną kopułą zakończoną latarnią, do złudzenia przypominającą swoją formą żołnierski hełm. Na kopule są umieszczone owalne okna w stylu neobarokowym. Pomiędzy ramionami krzyża znajdują się zaokrąglone cztery kapliczki, z których jedna pełni funkcję zakrystii świątyni. Kopuła budowli i dachy kapliczek były nakryte płytkami eternitowymi, z kolei mała wieżyczka na kopule nakryta była blachą cynkową. W latach późniejszych płytki eternitowe oraz blacha cynkowa wieżyczki zostały zastąpione blachą miedzianą[1].
Organy
edytujOrgany zostały wybudowane w 1917 roku przez renomowaną świdnicką firmę organmistrzowską Schlag & Söhne.
Dyspozycja instrumentu[2]
Manuał I | Manuał II | Pedał |
---|---|---|
Hauptwerk | Jalousienwerk | Pedal |
1. Bordun 16' | 1. Geigen-principal 8' | 1. Subbass 16' |
2. Principal 8' | 2. Aeoline 8' | 2. Violon 16' |
3. Gedeckt 8' | 3. Rohrflöte 8' | 3. Bassflöte 8' |
4. Gambe 8' | 4. Gedackt-flöte 4' | |
5. Octave 4' | ||
6. Pryncypał 4' * | ||
7. Flet 2' * | ||
8. Picolo 1' * | ||
9. Mixtura 3 rz.* |
Przypisy
edytuj- ↑ Kościół p.w. śś. Barbary i Maurycego w Inowrocławiu. Odznaka krajoznawcza województwa kujawsko-pomorskiego. [dostęp 2017-05-12].
- ↑ Inowrocław ( Kościół św. Barbary i św. Maurycego (dawniej garnizonowy)) [online], musicamsacram.pl [dostęp 2021-06-22] .