Kokerboom

Kokerboom, drzewo kołczanowe (Aloe dichotoma Masson) – jeden z najwyższych gatunków aloesu należący do rodziny aloesowatych. Rośnie w południowej Afryce, szczególnie w prowincji Northern Cape (na północnym zachodzie RPA) oraz sąsiadującej z nią Namibii.

Kokerboom

Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	okrytonasienne
Klasa	Magnoliopsida
Nadrząd	liliopodobne (≡ jednoliścienne)
Rząd	szparagowce
Rodzina	złotogłowowate
Rodzaj	aloes
Gatunek	kokerboom
Nazwa systematyczna
Aloe dichotoma Masson Philos. Trans. 66(1):310. 1776
Synonimy
Aloe montana Aloe ramosa

Kwiatostany

Morfologia

Aloes kokerboom może osiągać wiek 80 lat.

Pokrój

Wiecznie zielone drzewo osiągające wysokość 9 m. Korona drzewa osiąga 6 m szerokości;, często jest okrągła i gęsta, dzięki rozwidlającym się gałęziom. Gałęzie są gładkie, pokryte cienką warstwą białawego pudru, odbijającego część promieni słonecznych; rozwidlają się wielokrotnie (stąd pochodzi nazwa gatunkowa dichotoma).

Pień

Pojedynczy, żółtawy, szczególnie w górnych partiach. Kora tworzy złotobrązowe łuski o bardzo ostrych krawędziach.

Liście

Mięsiste, brzegiem kolczaste, niebieskozielone, długości 20–30 cm. Nowe listki tworzą rozetki na końcach gałęzi, a z czasem układają się wzdłuż nich w poziomych rzędach.

Kwiaty

Niewielkie, jasnożółte, zebrane w grono. Kwitnie od czerwca do lipca.

Biotop

Jest charakterystycznym elementem terenów suchych zwanych Namaqualand i Bushmanland. Rośnie głównie na terenach skalistych, od okolic miasta Nieuwoudtville w Południowej Afryce na południu po południowe rejony Namibii na północy. Wschodnia granica jego występowania to okolice miast Upington i Kenhardt.

Zastosowanie

• Martwe pnie dużych drzew mogą być wykorzystywane jako swojego rodzaju lodówki, ponieważ ich włóknista tkanka przyczynia się do ochładzania wnętrza na skutek przepływu powietrza. Po wydrążeniu środków pni, Buszmeni przechowują w nich wodę, mięso i warzywa.
• Sztuka kulinarna : Młode pączki kwiatowe są jadalne – wyglądają i smakują podobnie jak szparagi.
• Cukrzyki odwiedzają te kwiaty w zimie i karmią się nektarem przez nie produkowanym.
• Gęste korony drzew kołczanowych zapewniają schronienie koloniom wikłaczy, których jaja i pisklęta są tu bezpieczne przed wężami i szakalami.

Linki zewnętrzne

• Opis i zdjęcia z www.desert-tropicals.com. desert-tropicals.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-05-10)]. (ang.)
• Opis i zdjęcia z www.plantzafrica.com. plantzafrica.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-08-25)]. (ang.)
• Strona państwowego ogrodu botanicznego w Worcester w RPA ze zdjęciami drzew kołczanowych. nbi.ac.za. [zarchiwizowane z tego adresu (2005-11-02)]. (ang.)