Kopalnia Węgla Brunatnego „Turów”
PGE Górnictwo i Energetyka Konwencjonalna SA oddział KWB Turów[1] – polska kopalnia węgla brunatnego w województwie dolnośląskim, obejmująca swym obszarem dawną wieś Turów.
![]() KWB Turów | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Siedziba | |
Forma prawna |
samodzielny oddział |
Dyrektor |
Sławomir Wochna |
Nr KRS | |
Zatrudnienie |
3148 |
Dane finansowe | |
Kapitał zakładowy |
330 mln zł |
Położenie na mapie Bogatyni ![]() | |
Położenie na mapie Polski ![]() | |
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego ![]() | |
Położenie na mapie powiatu zgorzeleckiego ![]() | |
Położenie na mapie gminy Bogatynia ![]() | |
50,909744°N 14,900036°E/50,909744 14,900036 | |
Strona internetowa |
DziałalnośćEdytuj
Kopalnia położona jest w obrębie Obniżenia Żytawskiego, leżącego między Masywem Łużyckim a zachodnią częścią Gór Izerskich, w obrębie Przedgórza Izerskiego. Położenie złoża turoszowskiego: 50°52'30" do 50°50' szerokości geograficznej północnej, 14°51' do 15°00'30" długości geograficznej wschodniej. Kopalnia Turów znajduje się w zachodniej części województwa dolnośląskiego, w centralnej części tzw. Worka Turoszowskiego leżącego między granicami państwowymi Niemiec i Czech.
Zakres działalności KWB Turów obejmuje:
- górnictwo i wzbogacanie węgla brunatnego,
- wydobywanie kruszywa i gliny,
- unieszkodliwianie odpadów i ochrona środowiska przed ujemnymi skutkami działalności górniczej, w tym – rekultywacja terenów pogórniczych.
W Kopalni Turów złoże węgla brunatnego eksploatowane jest w sposób przemysłowy metodą odkrywkową od roku 1904, była to kopalnia Herkules. W 1924 zagłębie przeszło w posiadanie koncernu Aktiengesellschaft Sächsische Werke, wydobywany węgiel był dostarczany do brykietowni i elektrowni Hirschfelde (Friedensgrenze). W 1947(Data wątpliwa) wprowadzono nazwę Turów, a eksploatowane złoże nazwano Turów I. W 1968 rozpoczęto budowę kopalni Turów II, powstał wówczas kombinat paliwowo-energetyczny który poza dwoma złożami obejmował również elektrownię cieplną w Turoszowie[2]. Roczne wydobycie to ok. 12 mln ton węgla dodatkowo zdejmowane jest 30 mln m³ nadkładu. Powierzchnia odkrywki wynosi 2400 ha. Węgiel brunatny jako paliwo podstawowe, dostarczany jest przenośnikami taśmowymi do Elektrowni Turów.
Kopalnia Turów i Elektrownia Turów wchodzą w skład holdingu Polska Grupa Energetyczna.
Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska prowadziła postępowanie transgraniczne Kontynuacja eksploatacji kopalni węgla brunatnego Turów[3].
LegalnośćEdytuj
Koncesja kopalni miała wygasnąć w kwietniu 2020 r., ale w marcu 2020 r. polski rząd przedłużył ją o kolejne sześć lat. Polski rząd zgodził się na wolę kontynuowania przez Grupę PGE wydobycia na tym terenie do 2044 roku, kiedy spodziewane jest całkowite wyczerpanie zasobów węgla[4]. Później polski rząd ogłosił, że kopalnia zostanie zamknięta do 2044 r., twierdząc, że jest to zgodne z unijnymi planami ograniczenia emisji. Rozbudowa kopalni przez Grupę PGE spotyka się ze sprzeciwem czeskiego rządu, ponieważ pobliskie czeskie i niemieckie społeczności twierdzą, że oddziaływanie kopalni na środowisko poważnie wpływa na ich jakość życia i zagraża przetrwaniu kilku wiosek przygranicznych[5]. Według badań geologicznych dalsze wydobycie grozi również zapadaniem się gleby w niemieckim mieście Zittau[6]. W lutym 2021 r. Republika Czeska pozwała Polskę w sprawie kopalni przed Europejskim Trybunałem Sprawiedliwości – pierwszy raz, kiedy państwo członkowskie UE pozwało inne państwo w sprawie ochrony środowiska[7].
W maju 2021 r. Polska sprzeciwiła się nakazowi sądu, który nakazał natychmiastowe zamknięcie kopalni, twierdząc, że miałoby to negatywny wpływ na system energetyczny kraju i doprowadziło do utraty tysięcy miejsc pracy[8]. Z kolei koncepcja stworzenia alternatywnych źródeł energii odnawialnej dla regionu, sporządzona przez KIKE, wskazuje, że według szacunków dałyby one około 800–4100 miejsc pracy więcej niż kopalnia i elektrownia węglowa, przy jednoczesnym zaoszczędzeniu ponad 13 miliardów euro na kosztach produkcji energii elektrycznej w ciągu 25 lat[9].
Zobacz teżEdytuj
PrzypisyEdytuj
- ↑ Polska Grupa Energetyczna – Energetyka Konwencjonalna
- ↑ Wojciech Jankowski, Mały przewodnik po Polsce, Wydawnictwo Sport i Turystyka, Warszawa 1983 ISBN 83-217-2329-2 s. 302
- ↑ Turów – Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska – Portal Gov.pl, gov.pl [dostęp 2021-06-23] (pol.).
- ↑ Poland vows to keep coalmine open despite €500,000-a-day ECJ fine, the Guardian, 20 września 2021 [dostęp 2021-09-24] (ang.).
- ↑ Poland prolongs Turow mine life despite international outcry, www.euractiv.com, 30 kwietnia 2021 [dostęp 2021-09-24] (ang.).
- ↑ Turow: Vast Polish coal mine infuriates the neighbours, „BBC News”, 16 czerwca 2021 [dostęp 2021-09-24] (ang.).
- ↑ Kira Taylor , Turow: the Polish coal mine at the centre of regional tensions, www.euractiv.com, 6 maja 2021 [dostęp 2021-09-24] (ang.).
- ↑ Agence France-Presse , Poland defies EU court by refusing to close major brown coalmine, the Guardian, 25 maja 2021 [dostęp 2021-09-24] (ang.).
- ↑ Krajowa Izba Klastrów Energii, Klaster Zgorzelecki, Zakład Elektrowni i Gospodarki Elektroenergetycznej Politechniki Warszawskiej, Sustainable Energy Solutions (2020-10-05). "Analiza porównawcza możliwości zastąpienia konwencjonalnych źródeł energii źródłami OZE, na potrzeby transformacji energetycznej w ramach łużyckiego zielonego ładu"