Korczew (powiat zduńskowolski)
Korczew – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie zduńskowolskim, w gminie Zduńska Wola. Położona na obrzeżach Zduńskiej Woli[4].
| wieś | |
 Kościół św. Katarzyny w Korczewie | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2022) |
492[2] |
| Strefa numeracyjna |
43 |
| Kod pocztowy |
98-220[3] |
| Tablice rejestracyjne |
EZD |
| SIMC |
0721739 |
Położenie na mapie gminy wiejskiej Zduńska Wola  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa łódzkiego  | |
Położenie na mapie powiatu zduńskowolskiego  | |
 51°38′19″N 18°55′11″E/51,638611 18,919722[1]
| |
.jpg)
Do 1953 roku miejscowość była siedzibą gminy Wojsławice, a w latach 1953–1954 gminy Korczew. W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Korczew. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa sieradzkiego.
| Identyfikator | Nazwa miejscowości | Rodzaj miejscowości |
|---|---|---|
| 0721745 | Korczew Poduchowny | część miejscowości |
Historia edytuj
Korczew (Corczow)[5] wieś dawniej szlachecka, powstała najprawdopodobniej przed XIII wiekiem, choć pierwsza pisana wzmianka o niej pochodzi z 1386. Parafia erygowana w XIII w. W 1767 wyłączono z parafii korczewskiej wsie: Zduńską Wolę, Stęszyce i Opiesin, tworząc nową parafię w Zduńskiej Woli. Przed II wojną światową odkryto tu cmentarzysko z okresu rzymskiego.
Zabytki edytuj
Kościół drewniany pw. św. Katarzyny zbudowany na zgliszczach starego kościoła w 1729 powstał z fundacji ks. Grzegorza Ptaszkowskiego, restaurowany w 1857, rozbudowany w 1930, orientowany, konstrukcji zrębowej, oszalowany. Jednonawowy, z węższym i niższym prezbiterium, zamkniętym wielobocznie. Przy prezbiterium od pn. zakrystia, przy nawie od pd. – kruchta. Dachy dwuspadowe, gontowe. Wieżyczka z sygnaturką. Tabernakulum w głównym ołtarzu z I poł. XVII wieku, rzeźbione, z malowanymi przedstawieniami czterech ewangelistów. Krucyfiks barokowy z XVIII wieku. Pacyfikał barokowy z relikwiami św. Andrzeja Boboli. Na plebanii obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem (datowany na 12 grudnia 1881) Arkadiusza Jasińskiego, zesłanego do Tobolska za udział w powstaniu styczniowym. Wśród paramentów do niedawna na plebanii była także bursa z XVIII/XIX wieku zdobiona metalową pozłacaną nicią, na której jako ozdobę wykorzystano Order Orła Białego z dewizą: „Pro fide, rege et legi”. W ostatnich latach, dzięki staraniom miejscowego proboszcza i dotacjom z Unii Europejskiej, kościół przeszedł gruntowny remont.
Na cmentarzu grób 21 żołnierzy niemieckich (występują polskie nazwiska) I wojny światowej poległych w listopadzie 1914 r. w walkach w okolicach Korczewa, będących częścią Operacji Łódzkiej. Żołnierze pochodzili z Dolnego Śląska, głównie z miasta Lubań oraz mogiła 6 N.N. żołnierzy polskich poległych 5–6 września 1939, prawdopodobnie od kul tutejszych Niemców.
Według rejestru zabytków NID[6] na listę zabytków wpisane są obiekty:
- kościół parafialny pw. św. Katarzyny, drewniany, 1729, 1930, nr rej.: 824 z 28.12.1967
Przypisy edytuj
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 58251
- ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-04].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 514 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ Przeglądanie TERYT (Krajowego Rejestru Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2013-09-23].
- ↑ Korczew, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 2: Januszpol – Wola Justowska, Warszawa 1902, s. 122.
- ↑ NID: Rejestr zabytków nieruchomych, województwo łódzkie. [dostęp 2008-09-19].