Kwas sjalowy
Kwas sjalowy[a] (od stgr. σιαλος (sjalos), obecnie σίελος (sjelos), czyli „ślina”; inaczej: kwas N-acetyloneuraminowy) – związek organiczny z grupy cukrów, pochodna kwasu neuraminowego.
| |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| Ogólne informacje | |||||||||||||||||
| Wzór sumaryczny | C11H19NO9 | ||||||||||||||||
| Masa molowa | 309,27 g/mol | ||||||||||||||||
| Wygląd | białe lub prawie białe, igiełkowate kryształy[1] | ||||||||||||||||
| Identyfikacja | |||||||||||||||||
| Numer CAS | 131-48-6 | ||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| Podobne związki | |||||||||||||||||
| Podobne związki | kwas N-acetylomuraminowy | ||||||||||||||||
| Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa) | |||||||||||||||||
Pełni u zwierząt ważną funkcję w przekazywaniu sygnałów między komórkami, występuje w substancji szarej mózgu. Syntetyzowany jest przez komórki w czasie infekcji wirusowej. Występuje w glikoproteinach błony komórkowej. W błonie komórek nowotworowych jest go więcej niż w błonie zdrowych komórek.
Najwięcej tego związku występuje w tkankach zwierzęcych. W mniejszych ilościach można go znaleźć także w roślinach, grzybach, drożdżach, bakteriach.
Niedobór neuraminidazy w postaci NEU1 (sjalidazy lizosomalnej), odpowiedzialnej za rozkład kwasu sjalowego, jest przyczyną sjalidozy.
UwagiEdytuj
- ↑ Niekiedy używana jest niepoprawna fonetycznie i ortograficznie forma „kwas sialowy”.
PrzypisyEdytuj
- ↑ a b c d e f Farmakopea Polska X, Polskie Towarzystwo Farmaceutyczne, Warszawa: Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, 2014, s. 4276, ISBN 978-83-63724-47-4.