Lila Brik
Lila Brik (Lilia Juriewna Brik, ros. Лиля Юрьевна Брик, ur. 30 października?/11 listopada 1891 w Moskwie, zm. 4 sierpnia 1978 w Pieriediełkinie) – radziecka rzeźbiarka, reżyserka filmowa, towarzyszka życia Władimira Majakowskiego.
Imię i nazwisko urodzenia |
Lilia Kagan |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
30 października?/11 listopada 1891 |
Data i miejsce śmierci | |
Przyczyna śmierci | |
Zawód, zajęcie |
radziecka rzeźbiarka, reżyserka filmowa |
Narodowość | |
Edukacja |
studia na moskiewskim Instytucie Architektury |
Małżeństwo |
Osip Maksimowicz Brik (1912) |
Partner |
Władimir Majakowski (1915-1930) |
Krewni i powinowaci |
siostra Elza Kagan |
Urodziła się jako Lilia Kagan w zamożnej rodzinie żydowskiej. Jej ojciec był adwokatem, matka nauczycielką muzyki. Już w dzieciństwie mówiła nie tylko po rosyjsku i jidysz, ale też po niemiecku i francusku.
Studiowała w moskiewskim Instytucie Architektury. Jej siostra Elza Kagan, późniejsza Elsa Triolet, została żoną francuskiego poety Louisa Aragona. Obie siostry wcześnie weszły w krąg awangardy artystycznej, były portretowane przez Dawida Burluka, Aleksandra Rodczenkę, Fernanda Légera, Henri Matisse’a i Marca Chagalla.
26 lutego 1912 Lila poślubiła poetę i krytyka literackiego Osipa Maksimowicza Brika i zamieszkała z nim na Lewaszowie, przedmieściu Sankt Petersburga. Tam w lipcu 1915 poznała 21-letniego Władimira Majakowskiego. Przyjaźń szybko przekształciła się w stosunek intymny przy aprobacie jej męża, Osipa. Począwszy od tomu wierszy Obłok w spodniach (ros. Облако в штанах) Majakowski dedykował jej wiele utworów.
Po rewolucji październikowej Brikowie powrócili do Moskwy. Ich mieszkanie stało się miejscem spotkań awangardy lat dwudziestych.
W latach 1922–1928 wydawała Lila Brik wspólnie z Majakowskim czasopismo „LEF” (Lewyj Front Iskusstw) propagujące konstruktywizm i dadaizm.
W lutym 1930 rozwiodła się z mężem. W kwietniu 1930 podczas pobytu w Berlinie dowiedziała się o samobójstwie Majakowskiego. W listopadzie tegoż wyszła za mąż za generała armii radzieckiej Witalija Primakowa, który w 1937 był sądzony razem z M. Tuchaczewskim i padł ofiarą terroru.
Lila Brik odważyła się napisać w 1935 list do Stalina w sprawie zaniedbania spuścizny literackiej Majakowskiego. Nieoczekiwanie Stalin przychylił się do prośby i nakazał wydanie wszystkich dzieł poety.
W 1938 poślubiła pisarza i krytyka literackiego Wasilija Abgarowicza Kataniana. Jej mieszkanie stało się znowu miejscem spotkań młodych twórców kultury, a ona była promotorką Andrieja Wozniesienskiego i Siergieja Paradżanowa.
Lila Brik zachorowała na nieuleczalną chorobę i popełniła samobójstwo, przedawkowując tabletki nasenne w 1978.
Bibliografia
edytuj- Wassilij Katanian: Лиля Брик. Жизнь. Sacharow, Moskwa 2007, ISBN 978-5-8159-0756-0.
- Wiktor Woroszylski: Życie Majakowskiego „Czytelnik”, wyd. 2, Warszawa 1984 ISBN 83-07-01027-6.
- Włodzimierz Majakowski: Listy do Lili Brik, Wydawnictwo Literackie, Kraków, 1962
- ISNI: 0000000108909233
- VIAF: 41837192
- LCCN: n79006984
- GND: 119021641
- NDL: 01223840
- LIBRIS: mkz11s753zdz8f6
- BnF: 118940386
- SUDOC: 027421872
- NLA: 36571248
- NKC: js20020805652
- RSL: 000084940
- NTA: 069246653
- BIBSYS: 90310462
- CiNii: DA02565972
- Open Library: OL1040560A
- PLWABN: 9810600962105606
- NUKAT: n2005119449
- J9U: 987007597490505171
- PTBNP: 1636225
- LNB: 000027582
- NSK: 000167934
- ΕΒΕ: 259319
- LIH: LNB:PUW;=BY