Lloyd C.IV

austro-węgierski samolot rozpoznawczy

Lloyd C.IVaustro-węgierski samolot rozpoznawczy. Wszedł do służby w 1916 roku.

Lloyd C.IV
Dane podstawowe
Państwo

 Austro-Węgry

Producent

Magyar Lloyd Repülögep es Motorgyar R.I.

Typ

samolot rozpoznawczy

Konstrukcja

dwupłat, konstrukcja mieszana

Załoga

2

Historia
Data oblotu

1916

Liczba egz.

48

Dane techniczne
Napęd

1 silnik rzędowy Austro-Daimler

Moc

118 kW (160 KM)

Wymiary
Rozpiętość

14,52 m

Długość

8,79 m

Wysokość

3,18 m

Powierzchnia nośna

38 m²

Masa
Własna

910 kg

Użyteczna

425 kg

Startowa

1335 kg

Zapas paliwa

215 l

Osiągi
Prędkość maks.

137 km/h

Prędkość wznoszenia

3 m/s

Pułap

4200 m

Zasięg

700 km

Długotrwałość lotu

5 h 40 min

Dane operacyjne
Użytkownicy
Austro-Węgry, Polska

Historia

edytuj

Na podstawie opracowanych wcześniej konstrukcji, Lloyd C.I, C.II i C.III, wytwórnia lotnicza Magyar Lloyd Repülögep es Motorgyar R.I. (albo Ungarische Lloyd Flugzeug und Motorenfabrik) w Aszód rozpoczęła w 1916 roku produkcję ulepszonego modelu oznaczonego jako Lloyd C.IV. Wyprodukowano łącznie 48 egzemplarzy, oznaczonych numerem seryjnym 44[1]. Samolot został skierowany do jednostek bojowych lotnictwa Austro-Węgier operujących na froncie włoskim. W trakcie eksploatacji ujawniły się wady konstrukcyjne związane z kruchością konstrukcji. Doprowadzało to do uszkodzeń sekcji ogonowej podczas lądowania na lotniskach polowych. Po kilku miesiącach samoloty zaczęto wycofywać do jednostek tyłowych[2].

Użycie w lotnictwie polskim

edytuj

Wojsko Polskie zdobyło 7 egzemplarzy samolotu LLoyd C.IV. Zostały przejęte w parku lotniczym w Lublinie oraz w magazynach kompanii zapasowych w Krakowie i Przemyślu. Przeszły remont w II Ruchomym Parku Lotniczym w Krakowie, następnie zostały przydzielone do 9 eskadry wywiadowczej i I Niższej Szkoły Pilotów. Jeden egzemplarz przydzielono do III eskadry lotniczej bojowej, jednak uległ rozbiciu podczas przelotu. Egzemplarze będące na stanie jednostek bojowych zostały wycofane z użycia do końca 1919 roku[3].

Konstrukcja

edytuj

Dwumiejscowy dwupłat o konstrukcji drewnianej[2].

Kadłub o przekroju prostokątnym, konstrukcji kratownicowej i pokryciu drewnianym. Kabina załogi połączona. Za silnikiem mieścił się główny zbiornik paliwa[4].

Skrzydła dwudźwigarowe, dwudzielne, z dużym kątem natarcia. Komora płatów dwuprzęsłowa, usztywniona słupkami i naciągami z linek. Lotki tylko na płacie górnym, napęd lotek linkowy. W pierwszych egzemplarzach serii płat kryty płótnem, w późniejszych fornirem. W górnym płacie był umieszczony zbiornik opadowy[4].

Usterzenie o szkielecie spawanym z rur stalowych, pokryte sklejką, stery kryte płótnem. Statecznik poziomy wolnonośny, dwudzielny[2].

Napęd – silnik rzędowy Austro-Daimler o mocy 160 KM (118 kW), chłodzony wodą.

Podwozie trójpunktowe z płozą ogonową. Golenie główne amortyzowane sznurem gumowym[4].

Przypisy

edytuj
  1. Morgała 1997 ↓, s. 86.
  2. a b c Lloyd C IV "Bocian". bequickorbedead.com. [dostęp 2020-02-24]. (pol.).
  3. Morgała 1997 ↓, s. 86-87.
  4. a b c Morgała 1997 ↓, s. 87.

Bibliografia

edytuj