Louis de Cormenin
Louis-Marie de Lahaye de Cormenin (ur. 6 stycznia 1788 w Paryżu, zm. 6 maja 1868 tamże) – francuski publicysta. Od 1808 adwokat, w 1810 audytor przy radzie stanu, 1814 za pierwszej i 1815 za drugiej Restauracji Burbonów referendarz stanu, zaczął trudnić się dziennikarstwem, wydając jednak także i większe prace, m.in. dwutomowe dzieło "Droit administratif" ("Prawo administracyjne", wyd. 1. Paryż 1822; piąte wydanie wyszło w 1840), cenione jeszcze pod koniec XIX wieku[1].
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
deputowany do Parlamentu Francji | |
Okres |
od 1818 |
Odznaczenia | |
Zasiadając od 1818 w izbie deputowanych był stronnikiem skrajnej lewicy i przy wydaniu pierwszych postanowień lipcowych (1830) złożył urząd, nie uznając nowej konstytucji i rządu, a w swojej działalności publicystycznej satyrycznymi tekstami sawał w ciągłej opozycji[1].
W zgromadzeniu narodowym w 1848 został wiceprezesem; miał w nim znaczny udział w ułożeniu nowych ustaw. Wraz ze wzrostem znaczenia Ludwika Napoleona został gorliwym bonapartystą[1].
Autor broszur politycznych, m.in. Pamphlets de Timon (Paryż 1845) i dzienników - Études sur les orateurs parlamentaires (Paryż 1836), Livre des orateurs (1838–1860), Dialogues de maître Pierre (1834), Le droit de tonnage de Algérie (Paryż 1860). Jego trzytomowe Oeuvres ("Dzieła") wyszły w Paryżu już po jego śmierci, w latach 1869–1870[1].
Jeszcze w 1812 napisał m.in. "La Pologne régénérée" ("Polska odrodzona") – epodę heroiczną[1].
Przypisy
edytujLinki zewnętrzne
edytuj- Louis de Cormenin – publikacje w bibliotece Polona (fr.)
- ISNI: 0000000122831671
- VIAF: 95255226
- LCCN: no89011804
- GND: 100444873, 1159096791
- BnF: 125480064
- SUDOC: 034759670
- SBN: IEIV019318
- NKC: mzk2009511063
- BNE: XX1020972
- NTA: 070613303, 069637237
- Open Library: OL514293A, OL4434026A
- PLWABN: 9810660135405606
- NUKAT: n2006117876
- J9U: 987007260129405171
- PTBNP: 126508
- CANTIC: a11571305
- NSK: 000723652
- ΕΒΕ: 144216
- LIH: LNB:V*320767;=BL