Ludwika Orańska
Ludwika Orańska, urodzona jako Wilhelmina Fryderyka Aleksandra Anna Ludwika Orańska-Nassau (ur. 5 sierpnia 1828 w Hadze, zm. 30 marca 1871 w Sztokholmie) – księżniczka holenderska, królowa Szwecji i Norwegii.
| ||
![]() | ||
![]() | ||
Królowa Szwecji i Norwegii | ||
Okres | od 1859 do 1871 | |
Jako żona | Karola XV | |
Poprzedniczka | Józefina de Beauharnais-Bernadotte | |
Następczyni | Zofia Wilhelmina Nassau | |
Dane biograficzne | ||
Dynastia | Orańska-Nassau | |
Data i miejsce urodzenia | 5 sierpnia 1828 Haga | |
Data i miejsce śmierci | 30 marca 1871 Sztokholm | |
Ojciec | Fryderyk Holenderski | |
Matka | Ludwika Pruska | |
Mąż | Karol XV | |
Dzieci | Luiza, Karol | |
Odznaczenia | ||
![]() |
ŻyciorysEdytuj
Była najstarszym dzieckiem księcia Niderlandów Fryderyka, drugiego syna króla Niderlandów, Wilhelma I i królowej Wilhelminy Pruskiej. Jej matką była księżna Ludwika, ósme dziecko Fryderyka Wilhelma, króla Prus i królowej Luizy. Ludwika miała dwóch młodszych braci, którzy zmarli we wczesnym dzieciństwie i młodszą siostrę – Wilhelminę Fryderykę Annę Elżbietę Marię (1841–1910).
Księżniczka Luiza wyszła za mąż 19 czerwca 1850 za następcę tronu Szwecji i Norwegii, księcia Karola. Jej mąż był synem króla szwedzkiego i norweskiego, Oskara I i jego żony Józefiny de Beauharnais-Bernadotte. Księżniczka Ludwika i książę Karol mieli dwoje dzieci:
Ludwika została królową Szwecji, kiedy jej teść zmarł 8 lipca 1859. Jej mąż został nowym królem jako Karol XV w Szwecji i Karol IV w Norwegii. Księżniczka Ludwika otrzymała tytuł królowej Szwecji i Norwegii.
Królowa Ludwika zmarła 30 marca 1871 w Sztokholmie.
Linki zewnętrzneEdytuj
historiska personer.nu (szw.) [dostęp 1 stycznia 2011]