Ludwika Orańska

Ludwika Orańska, urodzona jako Wilhelmina Fryderyka Aleksandra Anna Ludwika Orańska-Nassau (ur. 5 sierpnia 1828 w Hadze, zm. 30 marca 1871 w Sztokholmie) – księżniczka holenderska, królowa Szwecji i Norwegii.

Ludwika Orańska
Królowa Szwecji i Norwegii
Okres	od 1859 do 1871
Jako żona	Karola XV
Poprzedniczka	Józefina de Beauharnais-Bernadotte
Następczyni	Zofia Wilhelmina Nassau
Dane biograficzne
Dynastia	Orańska-Nassau
Data i miejsce urodzenia	5 sierpnia 1828 Haga
Data i miejsce śmierci	30 marca 1871 Sztokholm
Ojciec	Fryderyk Holenderski
Matka	Ludwika Pruska
Mąż	Karol XV
Dzieci	Luiza, Karol
Odznaczenia

Życiorys

Była najstarszym dzieckiem księcia Niderlandów Fryderyka, drugiego syna króla Niderlandów, Wilhelma I i królowej Wilhelminy Pruskiej. Jej matką była księżna Ludwika, ósme dziecko Fryderyka Wilhelma, króla Prus i królowej Luizy. Ludwika miała dwóch młodszych braci, którzy zmarli we wczesnym dzieciństwie i młodszą siostrę – Wilhelminę Fryderykę Annę Elżbietę Marię (1841–1910).

Księżniczka Luiza wyszła za mąż 19 czerwca 1850 za następcę tronu Szwecji i Norwegii, księcia Karola. Jej mąż był synem króla szwedzkiego i norweskiego, Oskara I i jego żony Józefiny de Beauharnais-Bernadotte. Księżniczka Ludwika i książę Karol mieli dwoje dzieci:

• Luizę (1851-1926), królową Danii
• Karola Oskara (1852-1854), księcia Södermanland

Ludwika została królową Szwecji, kiedy jej teść zmarł 8 lipca 1859. Jej mąż został nowym królem jako Karol XV w Szwecji i Karol IV w Norwegii. Księżniczka Ludwika otrzymała tytuł królowej Szwecji i Norwegii.

Królowa Ludwika zmarła 30 marca 1871 w Sztokholmie.

Linki zewnętrzne

historiska personer.nu (szw.) [dostęp 1 stycznia 2011]