Mak pośredni

Mak pośredni
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	okrytonasienne
Klasa	Magnoliopsida
Nadrząd	jaskropodobne
Rząd	jaskrowce
Rodzina	makowate
Rodzaj	mak / remeria
Gatunek	mak pośredni
	Nazwa systematyczna
	Papaver hybridum L.; Sp. Pl. 506 175 3
Synonimy
	Cerastites hybridus Gray; P. apulum var. gracillimum Fedde; P. hispidum Lam.; P. siculum Guss.;
	Cerastites hybridus Gray; P. apulum var. gracillimum Fedde; P. hispidum Lam.; P. siculum Guss.;
	Multimedia w Wikimedia Commons

Mak pośredni^[4] (Papaver hybridum L., ew. Roemeria hispida (Lam.) Stace) – gatunek roślin z rodziny makowatych (Papaveraceae). Tradycyjnie klasyfikowany do szeroko ujmowanego rodzaju mak Papaver, ale też w XXI wieku włączany do rodzaju remeria Roemeria^[5]^[6].

Rozmieszczenie geograficzne edytuj

Rodzimy obszar jego występowania obejmuje Afrykę Północną i Makaronezję (Madera, Wyspy Kanaryjskie), dużą część Europy (Albania, Bośnia i Hercegowina, Bułgaria, Chorwacja, Grecja, Włochy, Czarnogóra, Macedonia, Serbia, Rumunia, Ukraina, Węgry, Słowacja, Hiszpania, Portugalia, Francja, Anglia), w Azji Kaukaz, Azję Zachodnią (Afganistan, Cypr, Egipt – Synaj, Iran, Irak, Izrael, Jordania, Liban, Syria, Turcja), w Azji Środkowej Turkiestan i Pakistan. Rozprzestrzenił się w Australii i Nowej Zelandii, w Argentynie i Chile w Ameryce Południowej^[7], a także w niektórych częściach USA (Kalifornia, Karolina Południowa, Karolina Północna i Pensylwania)^[8]. We florze Polski ma status efemerofita. Jako gatunek zawleczony podawany był dawniej tylko we Wrocławiu^[9]. Znajduje się w kolekcji niektórych ogrodów botanicznych, np. w Miejskim Ogrodzie Botanicznym w Zabrzu^[10].

Morfologia edytuj

Łodyga: Wzniesiona, prosta, ulistniona, zazwyczaj rozgałęziona o wysokości (10)20–50 cm^[9].
Liście: Owłosione, pojedynczo lub podwójnie pierzastodzielne. Dolne liście zwykle na ogonkach, górne siedzące^[11].

Kwiaty: Duże, pojedyncze, na długich szypułkach. Pączki kwiatowe zwieszone, przy otwieraniu się wyprostowują. Działki kielicha są dwie, rzadko trzy, szybko odpadają. Płatki zazwyczaj są 4, rzadko 6. Pręciki liczne. Znamiona w postaci promieni na wypukłej tarczy znamionowej osadzonej na zalążni (brak szyjki słupka)^[11]^[12]. Płatki kwiatowe purpurowoczerwone, szersze od torebki. Nitki pręcików maczugowato rozszerzone, zalążnia szczeciniasto owłosiona^[9].
Owoce: Jajowato-kulista i szczeciniasto owłosiona torebka o długości 1–1,3 cm z wypukłą tarczą znamienia^[9].

Biologia i ekologia edytuj

Roślina jednoroczna. Kwitnie od maja do lipca. W Polsce rośnie na polach i siedliskach ruderalnych, Liczba chromosomów 2n = 14^[9]. Zawiera sok mleczny oraz różnorodne alkaloidy, zwłaszcza opiaty^[12].

Pokrój
Kwiat
Torebka
Owoce i nasiona

Przypisy edytuj

↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2021-03-26] (ang.).
↑ Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-01-04] (ang.).
↑ The Plant List. [dostęp 2017-01-08].
↑ ZbigniewZ. Mirek ZbigniewZ. i inni, Vascular plants of Poland. An annotated checklist, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2020, s. 127, ISBN 978-83-62975-45-7 .
↑ Roemeria argemone (L.) C.Morales, R.Mend. & Romero García. [w:] Plants of the World online [on-line]. Royal Botanic Gardens, Kew. [dostęp 2022-12-10].
↑ Enrico Banfi, Fabrizio Bartolucci, Jean-Marc Tison, Gabriele Galasso. A new genus for Papaver sect. Meconella and new combinations in Roemeria (Papaveraceae) in Europe and the Mediterranean area. „Natural History Sciences”. 9, 1, 2022. DOI: 10.4081/nhs.2022.556.
↑ Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2017-01-08].
↑ Weeds of Australia. Papaver hybridum. [dostęp 2017-01-08].
↑ ^a ^b ^c ^d ^e Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.
↑ Miejski Ogród botaniczny w Zabrzu. [dostęp 2017-01-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-10)].
↑ ^a ^b Roger Philips, Martyn Rix: The Botanical Garden. Vol. 2. Perennials and annuals. London: Macmillan, 2002, s. 68. ISBN 0-333-74890-5.
↑ ^a ^b Robert W. Kiger, David F. Murray: Papaver. [w:] Flora of North America [on-line]. eFloras.org. [dostęp 2013-07-31]. (ang.).

[ruggiero-1] Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2021-03-26] (ang.).

[apweb-2] Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-01-04] (ang.).

[TPL-3] The Plant List. [dostęp 2017-01-08].

[checklist-4] ZbigniewZ. Mirek ZbigniewZ. i inni, Vascular plants of Poland. An annotated checklist, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2020, s. 127, ISBN 978-83-62975-45-7 .

[powo-5] Roemeria argemone (L.) C.Morales, R.Mend. & Romero García. [w:] Plants of the World online [on-line]. Royal Botanic Gardens, Kew. [dostęp 2022-12-10].

[banfi-6] Enrico Banfi, Fabrizio Bartolucci, Jean-Marc Tison, Gabriele Galasso. A new genus for Papaver sect. Meconella and new combinations in Roemeria (Papaveraceae) in Europe and the Mediterranean area. „Natural History Sciences”. 9, 1, 2022. DOI: 10.4081/nhs.2022.556.

[7] Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2017-01-08].

[8] Weeds of Australia. Papaver hybridum. [dostęp 2017-01-08].

[klucz-9] Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.

[10] Miejski Ogród botaniczny w Zabrzu. [dostęp 2017-01-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-10)].

[philips-11] Roger Philips, Martyn Rix: The Botanical Garden. Vol. 2. Perennials and annuals. London: Macmillan, 2002, s. 68. ISBN 0-333-74890-5.

[america-12] Robert W. Kiger, David F. Murray: Papaver. [w:] Flora of North America [on-line]. eFloras.org. [dostęp 2013-07-31]. (ang.).

[4]

[5]

[6]

[1]

[2]

[3]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]