Marian Kallas

polski historyk specjalizujący się w historii administracji oraz historii państwa i prawa polskiego

Marian Ksawery Kallas (ur. 3 grudnia 1938 w Kościerzynie, zm. 6 czerwca 2020[1][2]) – polski historyk specjalizujący się w historii administracji oraz historii państwa i prawa polskiego, profesor nauk prawnych.

Marian Kallas
Data i miejsce urodzenia

3 grudnia 1938
Kościerzyna

Data śmierci

6 czerwca 2020

Profesor nauk prawnych
Specjalność: historia administracji, historia państwa i prawa polskiego
Alma Mater

Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu

Uczelnia

Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Wolności i Solidarności
Marian Kallas w czasie konferencji Model i miejsce prokuratury w systemie organów państwa w Senacie (2014)

Życiorys edytuj

W 1955 ukończył Liceum Ogólnokształcące TPD w Starogardzie Gdańskim i podjął studia historyczne na Wydziale Humanistycznym Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. Ukończył je w 1960, broniąc pracy magisterskiej napisanej pod kierunkiem Witolda Łukaszewicza.

Po studiach pracował jako nauczyciel w Wyższej Szkole Oficerskiej Wojsk Rakietowych i Artylerii (1960–1961) oraz w I Liceum Ogólnokształcącym im. Jana Kasprowicza w Inowrocławiu (1961–1962).

W 1962 został zatrudniony jako asystent na Wydziale Prawa Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. W 1968 uzyskał na tej uczelni stopień naukowy doktora na podstawie rozprawy pt. Konstytucja Księstwa Warszawskiego z 22 VII 1807 r., jej powstanie, systematyka i główne instytucje w związku z praktyką i ustawodawstwem szczegółowym, a jej promotorem Wojciech Hejnosz. W 1975 uzyskał stopień doktora habilitowanego na podstawie dorobku i rozprawy pt. Organy administracji terytorialnej w Księstwie Warszawskim, przedstawionej na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. W 1992 otrzymał tytuł profesora nauk prawnych.

Na UMK pracował do 2004, od 1997 na stanowisku profesora zwyczajnego. W latach 1978–1990 kierował Zespołem Konstytucjonalizmu Polskiego XVIII–XX wieku. W latach 1995–1998 był kierownikiem Katedry Historii Państwa i Prawa Polskiego.

Od 1998 pracował także na Akademii Teologii Katolickiej, gdzie kierował Katedrą Historii Prawa na Wydziale Prawa Kanonicznego UKSW. Został również kierownikiem Katedry Historii Ustroju i Prawa na wydziale Prawa, Administracji i Integracji Europejskiej Wyższej Szkoły Menadżerskiej w Warszawie, a także dziekanem Wydziału Prawa i Administracji Wyższej Szkoły Finansów i Zarządzania w Warszawie. Związany również z Wyższą Szkołą Ekonomii, Prawa i Nauk Medycznych im. prof. Edwarda Lipińskiego w Kielcach. Był wykładowcą Wyższej Szkoły Menedżerskiej w Warszawie[3]. Współpracował też z Wyższą Szkołą Handlu i Prawa im. Ryszarda Łazarskiego w Warszawie i Wyższą Szkołą Humanistyczno-Ekonomiczną we Włocławku

W latach 1989–1991 był ekspertem Komisji Konstytucyjnej Senatu RP.

Zainteresowania i tematyka jego badań obejmowała dzieje polskiego konstytucjonalizmu, parlamentaryzmu i administracji. Specjalizuje się w historii ustroju Polski od schyłku XVIII wieku do współczesności. Jest autorem blisko 200 publikacji naukowych.

W 2000 został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski[4], a w 2014 Krzyżem Oficerskim[5] tego orderu. W 2015 otrzymał Krzyż Wolności i Solidarności[6].

Był sekretarzem generalnym Towarzystwa Naukowego w Toruniu, a także członkiem komitetu poparcia Bronisława Komorowskiego przed wyborami prezydenckimi w 2010 i w 2015[7][8].

Wybrane publikacje edytuj

  • Józefa Kalasantego Szaniawskiego nieznany projekt konstytucji dla Wielkiego Księstwa Poznańskiego (1815 r.) (Toruń 1970)
  • Konstytucja Księstwa Warszawskiego: jej powstanie, systematyka i główne instrukcje w związku z normami szczegółowymi i praktyką (Toruń 1970)
  • Organy administracji terytorialnej w Księstwie Warszawskim (Toruń 1975)
  • Sejmy na Zamku w czasach Księstwa Warszawskiego (Warszawa 1987, ISBN 83-7022-003-7)
  • Konstytucje Polski: studia monograficzne z dziejów polskiego konstytucjonalizmu (Warszawa 1990, redakcja pracy zbiorowej, ISBN 83-01-08350-6)
  • Projekty konstytucyjne 1989–1991 (Warszawa 1992, oprac., ISBN 83-7059-016-0)
  • Mała Konstytucja z 1992 r. (Warszawa 1993, ISBN 83-7059-068-3)
  • Kościerzyna: zarys dziejów miasta do 1939 roku (Toruń 1994, redakcja pracy zbiorowej, ISBN 83-901623-3-4)
  • Protokoły Rady Stanu Księstwa Warszawskiego (Warszawa 1995, 1996, t. III, cz. 1–2, wspólnie z Tadeuszem Menclem, ISBN 83-7059-164-7)
  • Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej (Warszawa 1997, ISBN 83-86702-91-5)
  • Kościół i Sejm Polski (Warszawa 1999, wspólnie z Jerzym Gutkowskim, ISBN 83-7059-442-5)
  • Historia ustroju i prawa Polski Ludowej (Warszawa 2000, wspólnie z Adamem Lityńskim, ISBN 83-87558-86-9)
  • Historia ustroju Polski (Warszawa 2005, ISBN 83-01-14501-3)

Przypisy edytuj

  1. Pozostanie na zawsze w naszej pamięci. vizja.pl, 8 czerwca 2020. [dostęp 2020-06-09].
  2. Zmarł prof. Marian Kallas, wybitny prawnik z UMK w Toruniu. wyborcza.pl, 8 czerwca 2020. [dostęp 2020-06-08].
  3. Prof. dr hab. Marian Ksawery Kallas, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2019-11-26].[martwy link]
  4. M.P. z 2000 r. nr 31, poz. 644
  5. M.P. z 2014 r. poz. 690
  6. M.P. z 2015 r. poz. 978
  7. Komitet poparcia Bronisława Komorowskiego. onet.pl, 16 maja 2010. [dostęp 2015-03-16].
  8. Kto wszedł do komitetu poparcia Komorowskiego. dziennik.pl, 15 marca 2015. [dostęp 2015-03-16].

Bibliografia edytuj

  • Sławomir Kalembka (red.): Pracownicy nauki i dydaktyki Uniwersytetu Mikołaja Kopernika 1945–2004. Materiały do biografii. Toruń: Wydawnictwo Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, 2006, s. 321. ISBN 83-231-1988-0.
  • Prof. dr hab. Marian Ksawery Kallas, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2019-11-26].[martwy link]