Max Coga (ur. 24 czerwca 1989 we Frankfurcie nad Menem) – niemiecki zawodnik mieszanych sztuk walki (MMA)[1]. Były mistrz EFC i Superior FC w wadze piórkowej. Aktualny podwójny mistrz NFC w wadze piórkowej oraz lekkiej.

Max Coga
Pseudonim

Mad

Data i miejsce urodzenia

24 czerwca 1989
Frankfurt nad Menem

Obywatelstwo

Niemcy

Wzrost

173 cm

Masa ciała

70 kg

Styl walki

judo

Trenowany przez

Mohamed Ouali (główny)
Daniel Weichel (główny)
Mehdi Meziri (główny)
Fabricio du Vinage
[1]

Debiut

2011

Federacja

NFC, Oktagon MMA

Kategoria wagowa

piórkowa, lekka

Klub

Team MMA Spirit

Bilans walk zawodowych[a]
Liczba walk

35

Zwycięstwa

26

Przez nokauty

10

Przez poddania

12

Przez decyzje

4

Porażki

8

Remisy

1

  1. Bilans walk aktualny na 5 maja 2024.

Początki w sztukach walki edytuj

Pierwszy kontakt ze sztukami walki miał w wieku 6 lat, zaczynając od karate shōtōkan i kung fu.

Pięć lat później zaczął trenować judo, w którym brał udział w wielu zawodach.

Coga mając 15 lat obejrzał pierwsze DVD z gali Pride FC, na której walczył m.in Wanderlei Silva, przez co zainteresował się różnorodnością walki nie tylko w jednej dyscyplinie.

Kolejne cztery lata później, pojechał do Brazylii, aby pracować nad swoimi umiejętnościami grapplingu. W tym samym czasie zaczął trenować także boks i boks tajski, aby poprawić swoje uderzenia.

Zasadniczo dalej poszerzał swoje horyzonty w sztukach walki i stale doskonalił się jako kompletny zawodnik, w każdej płaszczyźnie walki, by przejść ostatecznie na mieszane sztuki walki[2].

Kariera MMA edytuj

Wczesna kariera edytuj

Karierę w mieszanych sztukach walki (MMA) rozpoczynał w kwietniu 2011 roku, na gali Cage Fight Live 1. Pierwszą walkę wygrał poprzez poddanie w trzeciej rundzie. Kolejną zawodową walkę w mieszanych sztukach walki odbył we wrześniu 2011 roku, gdzie jego rywalem został Marian Ziółkowski.

Drugie zwycięstwo dopisał poprzez jednogłośną decyzję sędziów. Seria zwycięstw Cogi została przerwana w listopadzie 2011 roku, gdy na One Gate 2 Far pokonał go Arubańczyk, Jean-Marc Howell, poprzez jednogłośną decyzję sędziów.

Superior FC i inne walki w Niemczech edytuj

Po siedemnastu walkach, 21 maja 2016 roku na gali Superior FC 14 zmierzył się z Ukraińcem, Paatą Robakidze. Zwyciężył poprzez techniczny nokaut w pierwszej rundzie oraz zdobył pas mistrzowski organizacji Superior FC w wadze piórkowej.

10 września 2016 roku zdobył kolejny pas wagi piórkowej, tym razem organizacji Extreme Fight Club, pokonując niepokonanego przed pojedynkiem Holendra Joeya Kuytena przez poddanie w drugiej odsłonie rundowej.

29 października 2016 roku wrócił na galę Superior FC 15, by móc bronić pasa. Jego rywalem był Łotysz, Edgars Skrivers. Coga odniósł zwycięstwo poprzez poddanie w czwartej rundzie.

11 marca 2017 roku odbył kolejną obronę pasa mistrzowskiego na gali Superior FC 16, w której po pięciu rundach pokonał Brazylijczyka, Nilsona Pereirę przez jednogłośną decyzję sędziowską.

16 września 2017 odbył trzecią obronę pasa mistrzowskiego Superior FC na gali Superior FC 18, w której pokonał Hiszpana, Daniela Requeije poprzez jego niezdolność do walki w trzeciej rundzie.

KSW, NFC i Brave CF edytuj

14 listopada 2020 roku odbył pojedynek z Danielem Torresem na gali KSW 56. Przegrał poprzez niejednogłośną decyzję sędziów po bliskiej walce[3]. Kilka dni później otrzymał od polskiej organizacji dodatkowy bonus pieniężny w kategorii walka wieczoru[4].

18 września 2021 podczas NFC Series Playoffs + NFC 5 zdobył mistrzowski pas federacji National Fighting Championship w wadze piórkowej, pokonując Mohammeda Sadoka Trabelsiego przez TKO w drugiej rundzie[5][6].

Równe trzy miesiące później przystąpił do pierwszej obrony pasa NFC. Mistrzowski tytuł stracił na rzecz zawodnika z HolandiiJarnoa Errensa, który znokautował Coge w pierwszej odsłonie walki[7].

6 sierpnia 2022 na gali Brave CF 61 pokonał decyzją jednogłośną Zafara Mohsena[8].

25 marca 2023 w Dortmundzie podczas gali NFC 13 odzyskał mistrzowski pas organizacji National Fighting Championship, odbierając ten tytuł Mertowi Özyildirimowi[9]. Coga poddał rywala w drugiej rundzie duszeniem zza pleców[10].

Po rocznej przerwie, podczas walki wieczoru gali NFC 18 zawalczył z Mołdawianinem, Panteleiem Taranem o tytuł mistrzowski organizacji National Fighting Championship w wadze lekkiej[11]. W drugiej rundzie pokonał rywala przez techniczny nokaut, tym samym stając się mistrzem w dwóch kategoriach wagowych[12].

Oktagon MMA edytuj

W maju 2024 roku podpisał kontrakt z czesko-słowacką organizacją Oktagon MMA. Zadebiutuje 12 października podczas gali Oktagon 61: Bigger Than Ever na stadionie piłkarskim Deutsche Bank Park w Frankfurcie nad Menem[13].

Osiągnięcia edytuj

Mieszane sztuki walki edytuj

  • 2016-2016: Mistrz EFC w wadze piórkowej
  • 2016-2017: Mistrz Superior FC w wadze piórkowej
  • 2018: Ćwierćfinalista turnieju PFL 2018 w wadze piórkowej
  • 2021: Mistrz NFC w wadze piórkowej
  • 2023: Mistrz NFC w wadze piórkowej
  • 2024: Mistrz NFC w wadze lekkiej

Lista walk w MMA edytuj

Wynik Bilans Przeciwnik (bilans przed walką) Rozstrzygnięcie Runda Czas Rozgrywki Data Miejsce Uwagi
  Oktagon 61: Bigger Than Ever 12.10.2024   Frankfurt nad Menem Debiut w Oktagon MMA.
Wygrana 26-8-1   Pantelei Taran (7-4) TKO (ciosy pięściami) 2 1:28 NFC 18: Coga vs. Taran 30.03.2024   Frankfurt nad Menem Zdobył pas mistrzowski NFC w wadze lekkiej. Main Event
Wygrana 25-8-1   Mert Özyildirim (10-4) Poddanie (duszenie trójkątne nogami) 2 4:46 NFC 13 25.03.2023   Dortmund Zdobył pas mistrzowski NFC w wadze piórkowej. Main Event
Wygrana 24-8-1   Zafar Mohsen (10-3) Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 Brave CF 61 06.08.2022   Bonn Co-Main Event. Limit umowny -69 kg.
Przegrana 23-8-1   Jarno Errens (11-2-1) KO (ciosy pięściami) 1 1:07 NFC 7 + Series Finale 18.12.2021   Düsseldorf Stracił pas mistrzowski NFC w wadze piórkowej. Main Event
Wygrana 23-7-1   Mohammed Sadok Trabelsi (11-5) TKO (ciosy pięściami) 2 4:09 NFC Series Playoffs + NFC 5 18.09.2021   Düsseldorf Zdobył pas mistrzowski NFC w wadze piórkowej. Main Event
Przegrana 22-7-1   Daniel Torres (10-4) Decyzja (niejednogłośna) 3 5:00 KSW 56: Polska vs. Chorwacja 14.11.2020   Łódź Bonus za walkę wieczoru.
Wygrana 22-6-1   Roman Awdal (14-7) Poddanie (duszenie von flue) 2 1:47 GMC 23 09.11.2019   Oberhausen Co-Main Event
Wygrana 21-6-1   Athinodoros Michailidis (8-8) Poddanie (duszenie zza pleców) 1 4:49 GMC 21 07.09.2019   Kolonia Co-Main Event
Remis 20-6-1   Damien Lapilus (16-12-1) Remis (większościowy) 3 5:00 GMC 20 29.06.2019   Berlin Co-Main Event
Przegrana 20-6   Lance Palmer (14-3) Decyzja (jednogłośna) 2 5:00 PFL 2018 #8: Playoffs 05.10.2018   Nowy Olrean Ćwierćfinał turnieju PFL 2018 w wadze piórkowej[14].
Wygrana 20-5   Marcos Galvao (18-10-1) TKO (ciosy pięściami) 3 2:19 PFL 2018 #4: Regular Season 19.07.2018   Nowy Jork Playoffy sezonu zasadniczego PFL 2018 – turniej w wadze piórkowej.
Przegrana 19-5   Timur Waliew (12-2) Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 PFL 2018 #1: Regular Season 07.06.2018   Nowy Jork Playoffy sezonu zasadniczego PFL 2018 – turniej w wadze piórkowej.
Wygrana 19-4   Rafael Barbosa (5-0) Poddanie (duszenie trójkątne) 2 2:19 WiTo Sport Events: Spirit vs. The World 09.12.2017   Gießen Main Event
Wygrana 18-4   Daniel Requeijo (12-4) TKO (niezdolność do walki) 3 5:00 Superior FC 18 16.09.2017   Ludwigshafen Obronił pas mistrzowski Superior FC w wadze piórkowej. Main Event
Wygrana 17-4   Nilson Pereira (13-8) Decyzja (jednogłośna) 5 5:00 Superior FC 16 11.03.2017   Ludwigshafen Obronił pas mistrzowski Superior FC w wadze piórkowej. Main Event
Wygrana 16-4   Edgars Skrivers (13-1) Poddanie (duszenie zza pleców) 4 2:24 Superior FC 15 29.10.2016   Darmstadt Obronił pas mistrzowski Superior FC w wadze piórkowej. Main Event
Wygrana 15-4   Joey Kuiten (6-0) Poddanie (duszenie zza pleców) 2 1:53 EFC 1: Fighting Championship 10.09.2016   Gießen Zdobył pas mistrzowski EFC w wadze piórkowej. Main Event
Wygrana 14-4   Paata Robakidze (27-10) TKO (ciosy pięściami) 1 1:32 Superior FC 14: The Comeback 21.05.2016   Duren Zdobył pas mistrzowski Superior FC w wadze piórkowej/
Wygrana 13-4   Hyram Rodriguez (15-14) TKO (niezdolność do walki) 1 5:00 Fair FC: Top Ten Champions 12.03.2016   Herne Main Event
Wygrana 12-4   Benjamin Brander (7-2) TKO (zatrzymanie przez lekarza) 1 2:40 Fair Fighting Championship 4 28.11.2015   Eindhoven
Przegrana 11-4   Magomied Idrisow (4-1) Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 M-1 Challenge 57 02.05.2015   Orenburg
Wygrana 11-3   Paweł Witruk (9-0) Poddanie (duszenie zza pleców) 3 2:36 M-1 Challenge 55 21.02.2015   Tbilisi
Wygrana 10-3   Gabriel Sabo (5-0) TKO (ciosy pięściami) 3 3:11 Fair Fighting Championship 2 01.11.2014   Herne
Przegrana 9-3   Maksim Diwnicz (4-0) KO (kolano) 1 0:21 M-1 Challenge 48 24.05.2014   Astana
Przegrana 9-2   Niklas Bäckström (6-0) TKO (kopnięcia i ciosy pięściami) 1 0:15 Europa MMA: Coga vs. Backstrom 22.03.2014   Brentwood Main Event
Wygrana 9-1   Lom-Ali Eskijew (6-2) Poddanie (duszenie zza pleców) 2 4:55 Fair Fighting Championship 1 08.02.2014   Herne Main Event
Wygrana 8-1   Antun Račić (13-4) Poddanie (duszenie zza pleców) 2 4:57 Respect Fighting Championship 10 28.09.2013   Wuppertal
Wygrana 7-1   Duane van Helvoirt (11-5) Decyzja (jednogłośna) 5 5:00 Respect Fighting Championship 9 13.04.2013   Dormagen
Wygrana 6-1   Hendrick Bershka (0-0) TKO (ciosy pięściami) 1 1:34 KK 8: Kombat Komplett 02.02.2013   Baumholder
Wygrana 5-1   Lom-Ali Eskijew (3-1) Poddanie (dźwignia na staw łokciowy) 2 4:20 KK 7: Cage Fight 17.11.2012   Baumholder Co-Main Event
Wygrana 4-1   Cazim Halimi (1-0) Poddanie (duszenie gilotynowe) 1 ? EMMA 1: Casino Fight Night 2 15.09.2012   Kopenhaga
Wygrana 3-1   Turpal-Ali Sadulajev (0-0-1) TKO (ciosy pięściami) 1 4:00 Iron Fist 3: Vendetta 18.03.2012   Wiedeń
Przegrana 2-1   Jean-Marc Howell (1-0) Decyzja (jednogłośna) 2 5:00 One Gate 2 Far 12.11.2011   Limburgia
Wygrana 2-0   Marian Ziółkowski (0-0) Decyzja (jednogłośna) 3 4:00 RESPECT FC 6 17.09.2011   Wuppertal
Wygrana 1-0   Kristian Hansen (0-0) Poddanie (dźwignia na staw łokciowy) 3 2:46 Cage Fight Live 1 09.04.2011   Herning

[1]

Przypisy edytuj

  1. a b c Max Coga ("Mad") | MMA Fighter Page [online], Tapology [dostęp 2021-03-21] (ang.).
  2. Interview mit MAX COGA - [online], BOXHAUS Blog, 11 stycznia 2013 [dostęp 2024-05-08].
  3. KSW 56: Daniel Torres pokonał Maxa Cogę niejednogłośną decyzją [online], MMA PL, 14 listopada 2020 [dostęp 2021-03-21] (pol.).
  4. Bonusy po gali KSW 56 przyznane! – Polsat Sport [online], www.polsatsport.pl [dostęp 2021-03-22] (pol.).
  5. Kamil Zejma, Max Coga wystąpi na NFC 5! Rywalem Mohammed Trabelsi [online], InTheCage.pl, 28 lipca 2021 [dostęp 2021-12-24] (pol.).
  6. NFC 5 Ergebnisse: Max Coga gewinnt Hass-Duell und Titel [online], www.gnp1.de [dostęp 2021-12-24] (niem.).
  7. DPG Media Privacy Gate [online], myprivacy.dpgmedia.nl [dostęp 2021-12-24].
  8. Emmett Glenn, Emmett Glenn, BRAVE CF 61 LIVE UPDATES,RESULTS & REACTIONS [online], FightBook MMA, 6 sierpnia 2022 [dostęp 2022-08-08] (ang.).
  9. Wirtualna Polska Media, Özyildirim vs Coga walką wieczoru na gali NFC 13! Oglądaj na żywo w Fightklubie! [online], sportowefakty.wp.pl, 22 marca 2023 [dostęp 2023-04-27] (pol.).
  10. NFC 13 Ergebnisse: Coga wieder Champion, Taha siegt in der Heimat [online] [dostęp 2023-04-27] (niem.).
  11. MMA Frankfurt - Pantelei Taran vs. Max Coga im Titelmatch [online], www.pyranha-mma.de, 21 lutego 2024 [dostęp 2024-03-29] (niem.).
  12. Max Coga sets the SÜWAG Energie Arena on fire with a unique performanc [online], Max Coga sets the SÜWAG Energie Arena on fire with a unique performanc, 3 kwietnia 2024 [dostęp 2024-05-08] (ang.).
  13. Czas na MMA, Max „Mad” Coga świeżo upieczony podwójny mistrz organizacji NFC to najnowszy nabytek OKTAGON MMA. [online], Twitter (X), 4 maja 2024 [dostęp 2024-05-04] (pol.).
  14. Lance Palmer vs. Max Coga, PFL 2018 #8 | MMA Bout [online], Tapology [dostęp 2021-03-22] (ang.).

Linki zewnętrzne edytuj