Mieczysław Balcer
Mieczysław Adam Antoni Balcer (ur. 12 czerwca 1906 w Krakowie, zm. 13 marca 1995 w Poznaniu) – polski piłkarz występujący na pozycji napastnika, reprezentant Polski w latach 1924–1934, trener piłkarski, lekkoatleta.
| Pełne imię i nazwisko |
Mieczysław Adam Antoni Balcer | ||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
12 czerwca 1906 | ||||||||||||||||
| Data i miejsce śmierci |
13 marca 1995 | ||||||||||||||||
| Wzrost |
178 cm | ||||||||||||||||
| Pozycja | |||||||||||||||||
| Kariera seniorska[a] | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| Kariera reprezentacyjna | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| Kariera trenerska | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| Odznaczenia | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
Kariera klubowa edytuj
Jako piłkarz występował w Cracovii, Wiśle Kraków oraz Warcie Poznań. W barwach Wisły Kraków zdobył dwukrotnie mistrzostwo Polski (1927, 1928), oraz wywalczył Puchar Polski w 1926 roku.
Kariera reprezentacyjna edytuj
10 czerwca 1924, mając niespełna 18 lat, zadebiutował w reprezentacji Polski w przegranym 2:3 meczu towarzyskim ze Stanami Zjednoczonymi, rozegranym w Warszawie. W czerwcu 1924 roku zdobył pierwszego gola w barwach narodowych w wygranym 2:0 spotkaniu z Turcją w Łodzi. Ogółem w latach 1924–1934 rozegrał w drużynie narodowej 10 meczów w których zdobył 8 bramek.
Kariera trenerska edytuj
W trakcie swojej kariery trenerskiej pracował jako trener młodzieży w Unii Lublin oraz szkoleniowiec Warty Poznań (1945–1946) i Kolejarza Poznań (1951–1952).
Kariera lekkoatletyczna edytuj
Mistrz Polski w lekkoatletycznym dziesięcioboju (1931)[1].
Życie prywatne edytuj
Przed II wojną światową pracował jako nauczyciel państwowego gimnazjum w Kościanie[2].
W latach 1950–1971 był kierownikiem katedry gier w Akademii Wychowania Fizycznego w Poznaniu.
Zmarł 13 marca 1995 w Poznaniu. Został pochowany w Alei Zasłużonych na Cmentarzu Junikowo (AZ-3-L-40)[3].
Sukcesy edytuj
- Wisła Kraków
Ordery i odznaczenia edytuj
- Srebrny Krzyż Zasługi (17 stycznia 1939)[2]
Przypisy edytuj
- ↑ Henryk Kurzyński, Stefan Pietkiewicz, Janusz Rozum, Tadeusz Wołejko: Historia Finałów Lekkoatletycznych Mistrzostw Polski 1920–2007. Konkurencje męskie. Szczecin – Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 2008, s. 334. ISBN 978-83-61233-20-6.
- ↑ a b M.P. z 1939 r. nr 17, poz. 30 „za zasługi na polu rozwoju sportu”.
- ↑ Informacje na stronie um.poznan.pl
Bibliografia edytuj
- Andrzej Gowarzewski: MISTRZOSTWA POLSKI. LUDZIE (1918–1939). 100 lat prawdziwej historii (1), Wydawnictwo GiA, Katowice 2017.