Molassitherium

wymarły rodzaj ssaka

Molassitheriumwymarły rodzaj ssaka nieparzystokopytnego z rodziny nosorożcowatych[1].

Molassitherium
Okres istnienia: oligocen
33.9/23.03
33.9/23.03
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Rząd

nieparzystokopytne

Rodzina

nosorożcowate

Rodzaj

Molassitherium

Gatunki

Molassitherium delemontense

Na północnym zachodzie Szwajcarii, w kantonie Jura, w okolicy Poillat w dolinie Delémont podczas budowy drogi A16 wśród skał pochodzących z oligocenu (odłożonych w rupelu piasków) znaleziono czaszkę wraz z fragmentem żuchwy. Dobrze zachowana, przypominała skamieniałości Protaceratherium albigense[1], niewielkiego bezrogiego przedstawiciela rodziny nosorożcowatych, którego szczątki znajdywano w Europie, Kazachstanie[2] i Turcji[3]. Obok znaleziono też szczątki gryzoni Blainvillimys helmeri, Blainvillimys aff. heimersheimensis, Protechimys truci/lebratierensi, Paracricetodon dehmi, Pseudocricetodon cf. montalbanensis i Schizogliravus cf. tenuis. Kości znajdują się w muzeum historii naturalnej – „JURASSICA Museum” – w Porrentruy. Różniąc się od Protaceratherium, zaliczone zostały do nowego rodzaju zwierząt. Wraz z nimi zaliczono doń znalezisko z Europy Zachodniej umieszczone wcześniej wstępnie w rodzaju Epiaceratherium. W efekcie obejmuje on szczątki nie tylko szwajcarskie, ale też niemieckie i francuskie[1].

Becker i współpracownicy (2013) nazwali nowy rodzaj Molassitherium. Nazwa rodzajowa wywodzi się od słowa molasse oznaczającego rodzaj drobnoziarnistej skały rumowiskowej, typowej dla Alp i Pirenejów, wśród której znaleziono szczątki zwierzęcia. Drugi człon nazwy therium pochodzi od greckiego słowa oznaczającego bestię i stanowi częsty przyrostek w nazwach nosorożców. W rodzaju autorzy umieścili gatunek Molassitherium delemontense. Jego epitet gatunkowy ukuli od dystryktu Delémont w Jurze. Jednakże jako gatunek typowy wskazano inny gatunek, przeniesione do tego rodzaju wcześniejsze Acerotherium albigense. Zwierzę zostało zaliczone do rodziny nosorożcowatych, a w jej obrębie do podrodziny Rhinocerotinae[1].

Twórcy rodzaju przedstawili następujący kladogram[1] (uproszczono):



Tapirus terrestris, Hyrachyus



Trigonias



Elasmotheriinae

Ronzotherium




Subhyracodon




Diceratherium


Elasmotherinii

Menoceratina: Menoceras



Elasmotheriina: Bugtirhinus, Hispanotherium






Rhinocerotinae

Epiaceratherium bolcense




Epiaceratherium magnum





Molassitherium albigense



Molassitherium delemontense





Mesaceratherium




Pleuroceros




Proceratherium




Plesiaceratherium



Acerathini

Alicornops



Aceratherium, Hoploceratherium



Rhinorathini

Teloceratina: Teleoceras, Prosantorhinus


Rhinoceratina

Lartetotherium




Diceros bicornis, Dicerorhinus sumatrensis



Rhinoceros sondaicus, Rhinoceros unicornis














Przypisy edytuj

  1. a b c d e Damien Becker, Pierre-Olivier Antoine, Olivier Maridet, A new genus of Rhinocerotidae (Mammalia, Perissodactyla) from the Oligocene of Europe, „Journal of Systematic Palaeontology”, 11 (8), Taylor & Francis, 2013, s. 947-972 (ang.).
  2. F. Lihoreau i inni, First complete skulls of Elomeryx crispus (Gervais, 1849) and of Protaceratherium albigense (Roman, 1912) from a new Oligocene locality near Moissac (SW France), „Journal of Vertebrate Paleontology”, 29 (1), 2009, s. 242-253 (ang.).
  3. Gerçek Saraç, Discovery of Protaceratherium albigense (Rhinocerotidae, Mammalia) in Oligocene, „Deinsea”, 10 (1), 2003, s. 509-518 (ang.).